tunnelvision

Een mondvol spuug en bloed dat kelderkil
een tel zijn kin aankleeft, glinsterend
oplaait in een streep Napolitaanse zon:
felst bevochten landkaart

is zijn avondmaal dat even van zijn zwart
op dode bleekte, te dun gezaaide
sliertenbaard niet scheiden wil. Ik
heb geen land en bovenal,

sprak hij terwijl il Duce al de gal
van’t vaderleed in toorn ontstak, bemin
ik niets dat is en van wat komen zal
slechts de geschiedenis.

Hij cirkelt al zijn hoeken af en daalt
in dolle trechters tot het brandpunt
van zijn cel waar niemand hem
bevreesd omhelzen wil :

het werkwoord, caro Malatesta, ‘spingere‘
is van uzelf ontvleesd, beroofd,
en het ontspoort.

(1992 – rev. 2018)

RIGORISME 1.0 maakt een verzameling gedichten grotendeels geschreven voor ik online begon te schrijven (1992-2004), herschreven door het Gedicht van de Dag programma. het fungeert ook als vergaarbak voor ‘losse gedichten’, meer recente schrijfsels zijn dat, die niet de uitvoer van een specifiek schrijfprogramma zijn.