maya

maya

[Anke Veld – Lode’s lied]

mei is als maya die mij doet geloven
dat het absoluut vele, het reine schone
in mijn nietige iets zit verscholen.

hoe zoetelijk zingt het, hoe nachtelijk wil het,
hoe hoog al waan ik mij zomerse leeuwerik,
hoe wild en onzinnig graven mijn honden,
hoe dicht en hoe zacht heeft mei mij omwonden!

mei is de maya die mij doet geloven
dat het absoluut vele, het reine schone
in mijn enkele niets zit verscholen.

met ruimte de lucht mij wil omvatten,
met groeien het gras mij wil doorklieven,
met bijtende bleinen de consumenten mij lippen,
met misse mirakels hun goden mij binden en strikken.

maar mei maakt zich week
en dan maand en dan vrij.
en mei wordt een ik zoals ik
en ook jij dus zing mee en zing fel
want dit lied dat niets zegt
toont ons de weg door de hel
en maakt van dit leven een spel.

mei maakt ons vrij
mei is als maya en blij,
dit lied maakt het echt
voor een tel,
en voor jou
en voor mij.

invoer (2017) – Anke Veld, het lied van Lode’s lied – rev. dv@CDO