dageraad (2/5)

zo elk moment weldra tot nooit vergaat,
is niemand ooit het anders aangedaan:
geen raad bij dag vertrouwd, geen staat
van waken houdt bij nacht nog aan.

geen muze laat zich zien bij licht:
haar bitter-zuur versleepte zoet,
het drijven zonder duur of zicht
blijft eenzaam minnen zonder goed.

en niemand wil de lage wensen ziften
uit wat gebeurt als hoge wil en daad.
verlangen wil een lust die voelen laat

het leven als talent, een handvol giften
en iedereen wordt deelgenoot aan dageraad:
genot is een god die niets verduren laat.

rev. dv@CAc

voor RIGORISME 1.0

RIGORISME 1.0 maakt een verzameling gedichten grotendeels geschreven voor ik online begon te schrijven (1992-2004), herschreven door het Gedicht van de Dag programma. het fungeert ook als vergaarbak voor ‘losse gedichten’, meer recente schrijfsels zijn dat, die niet de uitvoer van een specifiek schrijfprogramma zijn.