5.TABLEAUX PARISIENS & AN DIE VERSTUMMTEN
te zijn. “De oude veeg kwijlt beverig wanneer zij het baby’tje ziet en
het strelen wil zo tandeloos en kaal zoals zij is het, maar het kind in
afgrijzen spartelt en krijst heel het huis bij elkaar als haar klauwen het
over de wiegrand willen raken, en het verschrikt zo doen ontwaken.”
Als bij een mand rotte vruchten denk je ‘kom, we halen de goeie er nog uit’
maar al gauw. De leegte in de gezichten, de ogen zwarte gaten, hun
bewegen is niet storm, noch stroom of morsen maar van bladerdeeg. Zo is het einde ook geen drama: er is niet echt iemand meer om het te beleven.
Aan de poorten storten de hongerlichamen zich in het prikkeldraad.
Steeds meer mensen kiezen er nu voor om niet langer tot last van de anderen
Het Gedicht van de Dag komt vandaag uit ‘La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire’ (1996 -heden).
- Alle oude teksten van dit Baudelaire- programma
- de laatste versies op GeugelDocs
- Over ‘La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire’
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
