Dans la brute assoupie un ange se reveille / vers les oiseaux de mer
opdat ik zwijgen kan, dien mij uw gesel toe (haar bed is leeg
en met verstomming slaat het doodgewone liggen van het
slaapkleed in een bundel op het voeteneind, de glinstering
van herkenbare haartjes in de hoekige zon of het wegkwijnen
in brak water van een bloementuil.) opdat ik zwijg (eek,
een zwarte vlek- ik schrok me rot- een kat of iets, een hond
zo zacht en rakelings m’n enkels langs op het gras), zeg ik
(niet eindig maar een baken) maar daar komt weer als vuur
(en harig, gruwel weet je, net) die blik haar ogen in). Ontwaak
Het Gedicht van de Dag komt vandaag uit ‘La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire’ (1996 -heden).