Je me pris à songer près de ce corps vendu / La surface de l’invisible
en hoewel ik niet bestond (drie gezusters bij volle
maan, liefde druppelt paars uit elke porie, urenlang
staan wij met de armen hoog als hagen in de wake en
bij de stijgende verstijving der leden dissecteren wij
de holle klanken van zijn naam), niets nog (ben ik mijzelf
dan ben ik haar die jij net sloeg en ook wel dit waar jij
op geilt en zeker haar die ook mij droeg dus hou van mij)
(lichtjaren leegte bieden zich aan) van mij staande bleef,
(want ik kom je halen) dreef ik eigen pijn zo diep in jou.
Het Gedicht van de Dag komt vandaag uit ‘La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire’ (1996 -heden).