Wachet auf

Hier is de straat met de ronkende brommers.
Hier staat het blok met de schurftige kamers.
Hier groeit het grijs uit gaten en spelonken.

Je ziet wat er was en niet wat je wil.
Je wil wat je ziet maar is dat wat je wil?
De wereld vermoeit het verwende geweten
met het zijn van de dingen die niemand kan eten.

Het groent in je buik en je wil het niet weten.
Het dreunt in je hoofd en je wil het niet voelen.
Het stolt in je leden tot strepen in ’t heden:
de stem van de nacht is bloedrode pracht.

invoer (2018) – rev. dv@BLE/DJW

voor HET