b124

het paard, dravend op een heuvelrug
je roze hand voor de zon
de harde suiker op peperkoek
het knauwen in je maag
van zure, droge wijn
het vlees dat walmt
van sterfte vuur en kruiden
de geur van zeep en huid in
de plooi in jurken van katoen
trompetgeschal met kinderkoor
de klik-klak van hun pas
afgemeten in de lege hal
een verzwegen wens verborgen
in de verdrongen herinnering
een lentebries die kering zoekt
en nogmaals streelt de gladde steen
het krullen van het rosse haar
net voor het haar de schouders
aait:

zoals de sterren hoog,
in willekeur, ligt uitgestrooid
de mooiste ordening.

inputtekst (2005-2009) – HERAKLEITOS fragment 124

Dit werk valt onder een
Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationaal-licentie.