In laaiend vuur verworpen
neemt het droge blad van lucht,
vuur en aarde alle kleuren
in zich op en zweeft.
Het krult en weegt zich
al krullende af. Een roos
vergeelt tot tere lijntjes
waarin nog herfstzon trilt. Wit
gebald wil een strakke hand
als van zijde het voelen
van de hand nog raken:
van wieg tot graf
wacht de mens vergeefs
op licht dat niet het zijne is.
Dit is uitvoer van HERAKLEITOS, een reeks lezingen van de fragmenten van Herakleitos van Efeze in een presentatie van het Gedicht van de Dag-programma
- alle Herakleitos-lezingen in een Google doc
- over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
- uitvoerlijst van HERAKLEITOS (onvolledig):
Dit werk valt onder een
Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationaal-licentie.
