B25

van de instortende gangen. een rookpluim kroont
de heuvel (het gevederde hoofd), dwarsbalken
branden, een hand tekent een m in het roet en
valt dan stil. ‘kom’, zegt ze, ‘de zee wacht op ons.’

de nacht golft andere dagen aan in haar ogen, er
zitten vele werelden in (haar lichaam is diagnose,
handleiding, kaart van het heelal). hoeveel? gekreun
slaat over in brullen, schreeuwen, snikken. pal

boven zijn hoofd op het einde van de hellende
straat staat de maan, schildert de man af, hoed in de
hand,  het lijf hobbelt lijnen op de keien, een tel nog
en hij is voorbij. geldbriefjes wapperen weg, kraaien,

vergeefse arbeid, de geur van urine. hoe grootser nu
je sterven, hoe grootser toen je lot. stel de tijd t is
de eenheid van plaats en handeling, uitgedrukt
in dollar. ‘hier’ is dan: t over de prijs van het verhaal

inputtekst (2017) > 2009

Dit werk valt onder een
Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationaal-licentie.