Et ce monde rendait une étrange musique/ le bienheureux
en weerom kwam (eek, een zwarte vlek –
ik schrok me rot – een kat of iets, een hond,
zo zacht en rakelings mijn enkels langs
op het gras, de dauw, zo warm en harig,
gruwel weet je, net) als vuur (een woordenschat
die man en als je tong zijn stramme talen roert o oh,
dan voel je zo het ambrozijn de grond op druipen)
(zalig hem, gebalsemd liefst) die blik haar ogen in.
(samen ontwaken). wit op wit (je huid is een muur)
Het Gedicht van de Dag komt vandaag uit ‘La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire’ (1996 -2018).
Lees verder: