Het ergste, mevrouw, is uw schroom hierin Pijn is draaglijk, dat is wat er verdwijnt Maar u was er & u zag niets binnenin Buiten uzelf, spiegel, mooi afgelijnd Wellust van jewelste, uw daad verfijnd Tot verklaring van het later, dit nu Waarin u leeft, dit povere rondom u. Jaloezie is er niet, u […]
(berichten uit de permanente staat van beleg #3) de dood. hoe we die hebben aan de vreemdeling, onze broer. het afghaantje in de jachtvelden van onze gedachten. onze taal is inktvis, zichzelf verminkende voor onze eigen miskenning. ‘omar jij poort doen’ terwijl we bedoelen dat het noodzakelijk is dat iemand even aan de poort gaat […]
Jouw schoonheid nu is mij wonderbaarlijk Er ligt een lach op de lippen van het zijn. Ik voel het kraken, het is gevaarlijk, Maar wij zijn gevrijwaard van pijn: Ik liet de teugels los van het venijn. Ik ben in jou, & jij bent in mij, trouw Aan elkaar, er komt geen eind aan het […]
[voor hans g.] Het mooie in deze wereld is mooi Omdat het mooi is in deze wereld. Geef, vriend, het mooie niet af & verstrooi Niet de dagen dat we er waren als held In dienst van het donker, het zwart, het geld. Geef het niet uit handen, nooit, want mijn hand Ligt warm in […]
Ik begrijp ons in termen van oorlog: Men neme het ene, dan wat anders & dan Nog iets, het bestelen van lichaam, zog, Zucht rond een kleed, iets dat iets vasthoudt, want De tovenaar is weldra daar, haar sant In eigen land, het kloppen van waarheid Op elkaar, dat kruis met liggend spijt, Vergaan tapijt, […]
(berichten uit de permanente staat van beleg #2) vroeger, in eerdere tijden, u wellicht onbekend, werd de macht uitgeoefend door een centraal bestuur dat effectief iedereen bestuurde. van hogerhand. momenteel is er geen bestuur, er is absentie, ziekteverlof. er zijn consultatiebureau’s om het leed te verzachten, er worden dossiers verschoven van dienst naar dienst. het […]
Het rijk daarbuiten is kennis hier, ineen reikende hand, vol van venijn. Wij weten wat is, wij zitten er in.Kom, doe je kleed om, lach om de pijn:laat het een dans zijn, zon in jouw wijn.Breek jouw hand af, een arm, doe ons een bod.Laat pret niet bederven voor jij verrotTreedt ons bij in het […]
(berichten uit de permanente staat van beleg #1) échte politiek, politiek in de zin van bestuurlijk beheer van de polis, dwingende zorg voor de locatie waarin gewoond & gewerkt dient te worden, de facto voor de meesten onder ons het netwerk dat ons verbindt, de samenhang der programma’s waarmee de economische activiteit dient ondersteund te […]
Ik heb jou lief, mijn lief, zoals de zon Houdt van haar stralen, ik draai jou om & Om & jij wordt web, glinster die ik spon Rondom jouw gratie, maan, volkomen Schijn in de ogen, ik, wij, onvolkomen, Slechts van liefde ons werkelijk bewust, Bevalligheid die mij tot waarheid kust, Terwijl de nacht rondom […]
wij zijn niet geboren, de drang was niet daar wij zijn al verloren, de pijn is niet waar wij denken en denken en denken verkeerd wij zijn de kracht van gebeuren verleerd wij worden meedogenloos geëxploiteerd jij bent een heldere bron, reden waarom het leven aan leven begon sprankelend water, traan in mijn oog verhelderend later, […]
Ik sneed vannacht een kerf in gedachten Dit is goed, dit slecht, dat niet & daar ben jij. Zoiets viel van mij wel te verwachten Maar het doet pijn om gespleten te zijn Dus ik dichtte de kerf vlug met wijn. De waarheid is dat ik nergens niets zie, Dat ik niets wil omarmen omdat […]
In this, my dark dominion, our everlasting night I stand forsaken, lost without your light. My hands are tied to branches, i live outside your tide There’s no one here to hold me, i do belong outside. The curve of what is coming does not keep me to this sight, Because underneath your skin […]
Liefste, lied om mij, evident & klaar, Verdiepte samenzang, verstrengelde Schaduw, het duister in de val van haar, Verdedigde vesting, opklaterende Nimf op mijn rots, de dartelende Neerval van water in het vuur van haar, Haar blijvende haperen, hoop aldaar Op zalm in mijn walmende stromen Op iets, op niets, een bleke glimp van daar, […]
[i.m. gerrit achterberg] Vannacht zag ik mijn kans, haar stem was zacht, Haar huid als licht mij omvattende. Dus ik duwde haar aan, een rake kracht Haar slaken verzacht in mijn laken, & de Kreten der doden verstomden & de De dag brak aan, een bleke aurora, Inzicht in bestaan, hoofd met een aura Lijk […]
Ik ben begonnen als g*d, pas nadien Werd het erg: de mensen beslopen mij Zwermen wespen rond mijn tere vel. Dien Dan zo hoorde ik, wordt val van mij, Verdien wat je wil. Zijn wil is slechts zij: Haar hoger behoren, het lijf dat bekoort Een dans rondom haar, doen wat g*d hoort. Dat wat […]
De taal is van mij onafhankelijk, Lust in mijn armen, neigend naar nergens, Waar zij ook is, onovergankelijk, Het trouwe staal dat mij splijt, haar ergens, Plaatsnaam, monster van begrip & hoe erg is Niet de dood die ik najaag, vertakking Van het zijn in mijn wil, hoe ik hak in Mijn wezen, gewis in […]
[vrij naar dotage van Herbert] Waar is jouw plezier, vermomd als geluk, Ontvlambare nachten, jacht in Arras Op jou als tapijt met gouddraad & stuk, Schaduw die strompelt, verhaal in een plas, Lijf dat geprangd is, iets dat nooit was? Vals is verdriet dat haar basis niet ziet, Angst in het zaad, verstevigde haat, […]
voor sv De schoonheid is niet zoek, maar zoekende Het is een meid maar niet het dienende Soort eerder wild & naar mij ruikende, De storm, de drang, je weet wel: ik & toen, Het diepere besef, toendra na zoen Tomeloos jij alsof er tomen zijn Dal, hard land in de afgrond van mijn pijn […]
In het reine, de misdaad van mijn komst Hoe ik desondanks geboren ben, nu, Uw uur, verwensing van mijn hart dat bonst Mijn kolkende bloed als een zee rondom u Dit zijn dat nooit het mijne is maar u & U & u & mijn woord is rimpel Rondom u want schoonheid is te simpel […]
“in those dreary days even the sun’s light became a burden” dv 2012, charcoal and pencil on paper, 26×10,6 cm Fragments, the ancient lore of Asemia (7) Fragments, the ancient lore of Asemia (6) Fragments, the ancient lore of Asemia (5) Fragments, the ancient lore of Asemia (4) Fragments, the ancient lore of Asemia […]
Wat raak is, naakt is: rein bestaan, diep verval Ben jij van ons , een droge waterval, Dat wat in ons, die wie, waarom die val? & Rond jouw vingers roest mijn adem al & Rond jouw mond breekt al mijn zwijgen al, Verbeten omarming, vorm zonder mal, Broos koraal met de kracht van het […]
“Infect [‘sicken’] us with your perforating [’that drills through’] love, o lord” dv 2012, charcoal and pencil on paper, 26×10,6 cm Fragments, the ancient lore of Asemia (7) Fragments, the ancient lore of Asemia (6) Fragments, the ancient lore of Asemia (5) Fragments, the ancient lore of Asemia (4) Fragments, the ancient lore of Asemia […]
Lelie, liefje, jij: naakte, reine bloem Jouw rank rijzende lijf is zonsverrijking, Straling die zich aan zichzelf vergrijpt, doem Die in dat groter branden moet, splijting Van bloei in het bloeien van bloei, neiging Naar oneindig, verhoging van bereik, Begrip van verre sferen, hoger rijk Dat in de zang van goden hing geknoopt, Stille frase, […]
Ziehier een link naar een afdrukbaar pdf-bestand van de onlangs afgewerkte Agamben-cyclus binnen het Lylia-project: dirk_vekemans_staat_van_beleg
Geef mij regen, natte wolk in mijn hand Geef mij de wind, waai dat haar in mijn mond Geef mij de hitte, jouw huid glijdt als zand Geef mij de hagel, jouw ijs dat verwondt Geef mij de vorst, ik vries ook in jou rond. Geef mij jouw bries, ik prevel de woorden Geef mij […]
Jij was het licht, de spiegel in mijn zicht, Jij was verhaal, waarheidsgrond waarop ik stond Ik was lyriek, verdichtsel in jouw licht, Tergoedertrouw & kwijlend als een hond Een dwaas, vertekend naar jouw harde mond. Ik ben de zon, maar eenzaam is mijn staan Jouw bleke lijf is onder mij vandaan. Ik maak de […]
Niets zijn wij nog, vermoeid, vervloekt, gehaat. Schimmen: fragiel, weerloos, geprijsd, ontdaan, Niets nog, nummer in het rot van de staat Skelet van letters, puin van het bestaan De banvloek van beleg ons aangedaan. Kuilen gapen, ogen breken, kindjes slaken Scherpe kreten, moedermonden braken Betekenis in bloed op het laken Van de sneeuw. Dode dichters […]
Schimmen zijn wij, beminnen is gebrek Aan haat want liefde is evenement: Het hartje flikkert op & af als gek. Er wordt gewacht, weldra zijn wij dement, Dan kan de vorm gegoten voor de vent. Ik spook in de stad, er liggen flarden Lied van mij waar mijn stem verhardde Tot gestalte, dood lijf waarin […]
Vervloekt zijn wij, dolgedraaid in onszelf, Benoemd & daardoor in de ban gedaan Van wat de naam benoemt, een mager zelf Dat buiten ons beamen van de waan Geen ruimte heeft, geen werkelijk bestaan. Ik ken jouw stem, jouw klank, jouw melodie: Jij bent het binnen dat ik buiten zie Die warme gloed in mij, […]
Weerloos zijn wij, in staat van genade Heilige larven, vieze temptatie, Infestatie, hooggeleerde maden, Vuil onder de nagels van de natie, Puinwaaiers, grijze pedimentatie, Steuntrekkers, lowlifers, verbaal kabaal Voor alle zeven dichters in de zaal. Ik, ik breid mij uit in tijd & ruimte Ik explodeer, ik vlam, ik word globaal: Flitspaal word ik in […]
Vermoeid zijn wij, de ogen parelen Droef in het donker, drijvende zoeken, Bij gedachten die neerwaarts warrelen, Been in het woelen, huid onder doeken: Wij vinden niets, wij tieren, wij vloeken. Vaal kleeft ons het licht aan van de schermen, De wereld is een veelheid van zwermen, Er is angst, het recht is dode letter, […]
Fragiel zijn wij, doorzichtig in de wind Zwakker dan de doden die wij maken, Onzeker qua bestaan, een wankel kind Trillend voor het Al dat ons kan raken & Toch wat wreder weer in het kraken Van wat beneden ons nog zwakker is. Wij weten hoe ik mij in jou vergis, Ik wil niet mij […]
[ net iets in die aard in een tekstspleet op FB gemurwd, ik wou het toch ook anders bewaren, zichtbaar houden, vooral voor mijzelf omdat de verwoording het creatieve proces verhelderen kan, soit, dus: ] De laatste weken ben ik zowat mijn lectuur van Giorgio Agamben’s Homo sacer publiekelijk aan het ‘verteren’ in enkele dizains […]
Geprijsd zijn wij ter waarde van ons vlees, Vet residu met kleffe dromen, god Versjankerd bij het rot van bot & pees, Verblind door wanen met een kop vol snot & Hees gekrijs, ontkenning van ons lot. Ware het toch, dat wij niets meer deden, Dachten, maar slechts sliepen, aten, scheten, Wij zouden eer & […]
Ontdaan zijn wij, van liefde, leed & luister Geen keel omhalst nog klank van onze naam Geen licht valt in de val van dit duister Dat ons als vel omvliest, bindt het lichaam In de ban van uw dodelijke blaam. Ik draag de warme doeken naar u toe, Ik ben het bloed, het bloeden dat […]
Binnen enkele weken in het exact vijftig jaar geleden dat Burundi onafhankelijk werd. Eén van de prominente personen, die geijverd heeft voor deze onafhankelijkheid, was prins Louis Rwagasore, de zoon van de toenmalige koning Mwambutsa. Weinigen weten echter wie Rwagasore juist was, waar hij voor stond en wat zijn politieke en economische visie was voor […]
Gehaat zijn wij, bewakers van de grens: U wou ons weg, & vond daarbij gehoor Langs beide zijden, want geheel de mens Sloot zich rond u, een samenklank in koor. Een dit, een dat, geheel verbrijzeld spoor Van alles wat u wist & meer dan dat: De waarheid die het naakte leven had. Beschaamd & […]
Slechts in jouw ogen kan ik nog leven, Daarbuiten ben ik dood & ongezien. Buiten is hier binnen, bij het beven Van dit lijf dat alles heeft gezien Met alle schade & de pijn vandien. In jouw ogen blijf ik onaantastbaar De onuitwisbaarheid van een gebaar. Mijn binnen werd tot buiten omgeteld Uw dode zijn […]
Jouw schouders zijn mij nu eeuwigheid Want in het glijden van satijn er af Werd ik dermate vreemd aan mij, verleid, Een lijf tot oog herleid, een wrede straf Want alle woorden vielen van mij af, Zodat ik niets nog dan jouw stralen ken & Slechts dit eternele kijken ben Dat ziet hoe alles schijn […]
“De lichamen van de onderdanen, die zonder meer gedood kunnen worden, vormen het nieuwe politieke lichaam van het Westen” Giorgio Agamben, Homo Sacer. ISBN 9053528296, p.136 Wij zijn een acefaal object van haat Verbannen uit het leven & ter dood Ontdaan van elke droom & daad Wij leven hoofdloos verder na de dood & Spartelen […]
vrij naar een gedicht van Gennadij Gor De bomen baren monsters & de meren Schreeuwen dat de huizen vluchten waar de Hand ze raakt & dat de tuinen sterven Waar de voeten stappen & de waarde Van de kinderen vermindert waar de Beendertjes in scherven te zeul liggen & De kinderbrokjes deugdzaam liggen In hun […]
“De uitzondering is wat niet in de verzameling waarvan ze lid is kan worden opgenomen en geen lid kan zijn van de verzameling waarin ze altijd al is opgenomen” Giorgio Agambem. Homo sacer, ISBN 9053528296, p.32 voor Johan Deflander en La Benevolencija, De wet rechtvaardigt hem & het heden Is daarom het nu dat hem […]
” Je kunt zelfs zeggen dat de productie van een biopolitiek lichaam het oorspronkelijke werk van de soevereine macht is” Giorgio Agambem. Homo sacer, ISBN 9053528296, p.12 Mijn naakte leven trillend in uw macht Wordt heerschappij & dode soeverein Over het lillen, de fragiele pracht Van heel uw land, het lichaam van uw zijn & […]
“dying burundi termagant, remembering her youth, pointing to the abyss of e(e)jo“ dv 2012, pencil, bister, butterfly wing and dried bujumbura earth, 9×10,5 cm
Om Bhur Bhuva Suvah / Tat Savitur Varenyam / Bhargo Devasya Dheemahi / Dhiyo yonah prachodayat Zie, met dat ene oog der poëten In het gehele duister van mijn nacht, In de sarcofaag van mijn geweten, Het licht waarin de Stem bloeit met haar pracht. Aanhoor hoe in gestamel zingt, zo zacht, Hoe in mijn […]
Lees mij als losse tekens op de grond De ongeschreven tekst van uw verhaal Verklaring van uw heden, afgerond Verslag, & uw verheldering in taal Uw toekomst vervat in een bindvocaal: Ik leg uw lichaam in mijn woorden bloot Ik neem de noodzaak weg van tijd & dood. U was japon, ik breid die leegte […]
Ik raak jou aan in het verlatene Het volle zwart, de kern van jouw bestaan Ik ken de nood van het verhevene De drang naar niets, hoe alles weg wil gaan Ik zie de schim waar jij nu heen wil gaan. Kom hier, ik hoor de stilte in jouw storm Mijn woorden geven al het […]
burundees boslawijt es gibt gar keine Heidegger de tijd is keine Sache zijn 4×4 blijft in de modder steken zijn Ordnung der 4-dimensionaliteit is niet, niet meer, niet meer van deze tijd er is vandaag & er is e(e)jo* er is geen Zijn, er is geen er er is Zijn illusie & er is wij […]
De heftigheid. Er worden dingen afgescheurd, verworvenheden gaan verloren. Een hand krast met een bebloede scherf tot diep onder het oppervlak. Het meer is een spiegel, handlanger van de krijsende zon achter de wolken. De verkoopster in de boekhandel is dermate bekommerd & lief dat het genant wordt. Zij heeft zichzelf ontdekt, in de gruwel, […]
niet hier Aankomen hier, dat doe je niet. Mocht je er ooit in slagen om aan te komen, hier, dan los je op, onmiddellijk. Je spoelt weg in een modderstroom die van de heuvels raast. Je wordt in een mum van tijd opgevreten door een meute termieten. Een politieagent slaat zijn arm rond je arm, […]