ViLT

Dat ene oog van je is bij herhalingvoor het nachtmassief geschapen,en vermoedelijk een eindeloze rijis het heelal daarin,van op elkaar gepakt dezelfdeon-aflijn-bare, duistere vormen, met de kleinste uitsparingweerspannig behoudenvoor het donkere beeldvan de gierig zwijgendemerel op het natte grasen de wolken met het kerkpleindaaronder. Ik hou daar nog jouw handje vasttot er wordt geknikkebolden onze […]

Een boom in dit huis, uit de vloer vorkt een stam, de daksponten kraken. Je wordt het salon uitgesleurd, men duwt je het bad in, een gezichtsloze vrouw haalt in een oogwenk met een glasscherf van je beide armen de slagaders open. Een gordijn van blauwgrijze lianen wordt over je hoofd getrokken. De scene verwildert. […]