Men dient u niet te natureren dan: De klankband loopt, de indruk valt & in het rode werpt het vlees gestalten, Wast tot witte maan met zee de man. Vermeerdert niet het vlak de vouw, Het zicht wordt aan de lijn gesplitst & waar haar zon op einders flitst deelt als wachter mee de poort […]
Het lijf zijgt. Muurplak. Pollencongregaten in de netvliezen. De knokige uitstrekking 1 wijst in weerwil van het achterdehandse 2 t.e.m. 10, dat niet wijst. De haartjes klitten in de vleermuispelsjes. Zwart blikt een sluikse ijking van de rotswand af, botst op, & stuitert van de rotswand wederom. Slijk waarin de zingende lijfjes zingen, zijgen. (Bewaren […]
we zullen zullen we niet we zouden ons toch het gezeten zijn laten welgevallen terwijl het ons nog snel en adekwaat een paar naakten doorvalt, ik koning jij afwisselend jij koningin ik & de hele hermafrodiete afwikkeling, kom frommel het al maar op- nieuw: we zouden zouden we niet we zullen dit gezeten zijn genegen […]
snijdt men zich het vlees in ( gij talmende doetjes) Gebruikers maken periodiek geluid. Dichters dichten dan, of slaan op hun snuit. Verkeersongevallen doen ook mee & dra ook vallende, ach, zich voegende bij de Hoestende Nachtegalen vallen het lied in de landeisende eislanders nog. Het stormt de Donderdagen in & uit de boten botst […]
dan zou het zou het niet dan zou het u niet ongelegen zijn niet in de hand als in de mond een gepofte kastanje een onverhoopte vleeskransvertakking de inval van een enkele waterstraal in zomersdikke lagen stof & het zou dus uw hand genegen zijn terwijl de strepen verstrengelen tot beken terwijl je het bij […]
“STELLING: de programmatorisch uitgerokken tegenwerping als uitgestelde verprutsing heeft in tweede instantie een verheviging van de lyrische inpact tot gevolg” uit “De Anti-Buddha in 1001 uiterst misselijk makende stellingen”, dv 2048 Gij, éénlandig lichaam, Met vele holtes omwrochten Zich wijdkeels in het in van dit in Instrengelende U, gij de uit het prut ener mottengrotto […]
23-05-2007, 19:53:19 dv Hier, daar ter plaatse vervat in het nieten van lusjes touw b.v. aan kartonnen naamkaartjes waarop dan plots in wonderbaarlijke kribbels jouw naam hangt te bengelen, onmiskenbaar hier, daar waar de ontelbare bewegingen binnen het tellen de uitkomst van het tellen bevestigen zoals zij onmogelijk zijn kan op het ogenblik van het […]
払子¹ (een monnikenverhaal) Leeghoofden zijn het. Op rood velours liggen de schedels in de bestofte vitrines van het aantoonbare. Suki’s slanke hand neemt hen op, een voor een, stoft ze af en legt ze terug. Een late zon tikt hen de bleke neusgaten aan en ongetwijfeld stroomt hen dan meermaals nog de energie van oude […]
De boot schommelt op de waterlijn. De lijn ligt stevig aan de paal, maar een beetje verder gaat ze toch de dieperik in. De dieren bekvechten dier aan dier, maar de oogjes kijken pienter, stiekem staan ze te drummen om bij de koningin in de gunst te komen. De koningin staat beneden in haar meerzonnige […]
