in de verwerping is de afwijzing het bindendede binding verwerpthet verlangen betreft het verwerpen als bindingde ontkenning is de woonplaats van het ontkende. de wolf bijt zich de poot af die geklemd zit. de balling vertrekt naar de woning van het nietsde balling komt aan in de woning van het nietsde balling lacht de verworpene […]
geen gave werkt zonder overgave
wij zijn verslagen iemand moet het gelag betalen het dagelijkse verwijderen van de droom van de gezamenlijke veredeling: 3€/dag. bijstand bij het inzinken van de ziel in de bodem: 80€ artificiële regulator van de paringsdrang (eenmalige installatiekost): 70€ artificiële regulator van de paringsdrang (maandelijkse bijdrage): €60/maand behoud van het geloof in de toekomst: 120€/maand de […]
eer wat je mist door het niet te missen
verjaagt het aangebrachte niet –bij hoogtij de invloed op het zand datmet eendere slag in het verwante waaien, het willoze van de wind, opde landtong zo zalvend legt het lot van mensenkind of ouderpaarvan eenheid en verstrooiing dat alles in jouw lussen struikelt, valten huilend al op jouw verrektehuilen kletst – verjaagt niet het aangebrachte,de […]
1. het vuur in de verte wasde rode staart van een vos gebogen tot waar wij bewogenwij lagen ineen en voldaan 2. geen uur heeft nog uitzichtgeen vuur ooit bestaan naast mij ligt naakt nogde klank van haar naam 3. het vuur in de verteis de rode staart van een vos wat is jouw naam?
elk uilskuiken heeft zo’n grote ogen
[SCENE: de eerste dood van Izeganzpersonages: – Izeganz, illuster zanger die minstens 1 keer per dag sterft– Reva, een schone furie, zijn onbereikbare geliefde– Mijnheer T., een anonieme verteller] [een plank op de grond, een tang, een hamer & een roestige nagel. de verteller wil er niets mee te maken hebben en sluipt weg op […]
elke tumor vindt zichzelf goedaardig
[pas hier dagelijks uw toekomstvisie aan aan de nieuwe data] de huizen staan onbetaalbaar leeg in nette rijen de straten slibben dicht met autowrakken de killer drones stijgen op bij nacht en naderen onzichtbaar voor de radar de muzikanten werden verleden jaar al gedeletet het water stijgt. ondraaglijke droefheid heeft een grens maar die bereik je nooit […]
wat duiding bij de verhouding tussen beeld en tekst in de NKdeE schrijfprogramma’s Het woord ‘embleem’ komt van het Grieks ‘emballein’ (iets ergens in of tussen gooien/plaatsen); het was oorspronkelijk de benaming van decoratief inlegwerk in vloeren, op vazen en meubels..De emblemen, vooraleer zij als tekst-beeld combinatie echte autonome functies kregen in de emblematamode (na […]
159 – alleen in het verval toont zich het grootse input:
er zit een natte steen in hem,een kei waarop de tijd nog vonkt,maar alles dooft op of naast de steenin de onmetelijkheid van zijn leegte dit is de herfst die niemand ooit bezong dit is het lied dat niemand horen wil dit is de afkeer die afkerig maakt dit is verlangen dat verlangen haat […]
het gebaar vereenvoudigt eenzaamheid
jeunes conjugaisons egalisées à la façon flamande gkha, gèhoeijk, gehakt; faargh, veraargh, vraa; schtrot, schtrutt, schat;katinka, gekalkte, kettingzaag; moreoverlijk, moerlijk, lijk;slaim, slakom, slikin;boar, boeari, puttekes; pen, penisch, penetraiteur; belleute, belhange, gebelgd; slipuit, handaf, ruktong ;praaivda, privier, bruktoe; ongluk, ongloek, gonggat; sundag, zoenbalg, trekslam;wiemele, wiemelle, wiewie;
de eenvoud wikkelt zich in de woorden
1. ontken alles de zon is daar, ik zie het niet. nochtans dezeogen zijn trouwe, weerstandsloze gaten,deze handen grijpen slaafs de houten handvatentijdens de elektrocutiesessies, deze koude vingersroeren met geduld en precisie de stilte om tot betaalbare stilte. er is nog vaag zichtbaar een vlek daar waar ik in haar drong. de schaduwen jagen op mij, […]
156 – pluk de dag zoals je zelf geplukt zou willen worden input: scève Estre ne peult le bien de mon malheurPlus eslevé sur sa triste Montjoye.Que celuy là, qui estaint la douleurLors que je deusse augmenter en ma joye.Car a toute heure il m’est advis, que j’oyeCelle parler a son heureux Consort:Et le doulx […]
de zon zonk. ik zie de rook rondom en voel het vuur.mijn lippen bloeden leeg, mijn stille hart verzuurt.stormen storten woedend in tot wind. ik flakker aanen uit en aan en weg. het licht is weg. zwart stof drijft alles aan. wrijf mij nog ’s door de ogen. dit boek is nietvan steen, je prikt er […]
wordt het nu bekeken of gelezen?
[1] opgekropte tranen barsten uit de droogte in het verwelkende hoofd zwelt de mondholteeen vette kikker met purperen brulwoordenwoelhanden verscheuren duister verdrietstompe bijlen treurnis hakken gestaag de lagenadem uit een lijf dat stil wil liggen rot omarmen [2] een vinger die haar lippen met genot ontroerden wijst: het bot steekt slijmerig uit het nicotinerot wreed en zoet de teugen snoeren […]
de muur valt als labyrinth van muren
‘de varkensblaas staat stram, je bent mooi,de haren wapperen krols uit je zwarte nek ‘ corps-porcs berichten eindigen bij het verzenden. stof.niets ervan komt aan. hier, hij walgt van haar. zij is een het. zij is het waard. stomp. pons. fronsfaçade. poes. soep. haar gruwelijke pose. fruit. zij giet haar zuur in groene kool. ersluimert iets, de […]
schoonheid smelt op de tong van wie haar ziet
orgelpunt op de glasrand:het kraakt in je ogen, breektje open, alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe je ooitin haar begon, jouw leed tot deelvan haar bedwong. haar lijf bezong, o wat was de maan zo vol, de acht van die nachtstaat voor eeuwig in mijn bril. zei je. er is hier, een slok,er […]
alleen wie niets zoekt, zal ook niets vinden
ik ben een bad vol bloed en wonden.ik zie mijzelf en duizend mondende tere bellen kussen van verderf. ik lok de dode goden naar mijn erfze blijven zoemen ook al zijn ze doodik geef hen mensenwoede nu, en haat. ik ben een bad vol kwel en kommer.mijn nagels en mijn haren groeien nogmaar ik stink […]
verlangen schrijft alleen verlangen
1. de nacht is een boze godinde nacht versleutelt haar zwart tot lettersde nacht krast op het glas de letters worden gulzige gloeipriementastend naar sisgaten, schroeischeurenin een dicht veld van doorligwonden de aarde bronst, de talloze lijken fikken opde graslanden liggen bezaaid met sintels ‘hé jij daar, leg nog ‘s een lijfje op het vuur’(knars […]
zwem anna zwem zoals een meeuw door luchten zeilt. zwem anna zwem zoals een dooier door mijn vingers glijdt. zwem anna zwem ik schrijf de zege in jouw lijf. zwem anna zwem ik breek de wetten van de tijd: als straks jouw hand het droge raakt, van nu versnel dan nog jouw vaart. Over het ‘Gedicht […]
bind je maar vast aan de mast als het komt
het komt te vroeg, te laat voor wat je voelt
het groene veld verheerlijkt zich met een groen veld. hijg ik? neen: het hijgt zich een groen veld. draag ik jou af, tegen u op, dan krijs ik, mij bezighoudende als beleefdheidsvorm. vergelijkbaar met stenen, zijn wij geworden, rollende, vergelijkbaar van stof. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van […]
Annette, zo mooi en lief en net, liep stiekem op het strand die nacht en stouter nog, ze liep in zee en zag dat aan haar blote voeten zomaar voor het grijpen lag: de maan! Ze bukte zich en schepte in haar hand een stralend stukje zee met felle schijn en kraters in. ze hield het hoog […]
hou eerst van wat je aan het dansen zet
de angst vraagt zichtbaar om blinde liefde
Hij zag zijn kans deze zomer, op het strand, nam vlug wat kiekjes van wat er aan reëels vakantie had genomen. Hij plakt en schrijft nu traag de onderschriften: ‘Liesje draagt het water naar de zee’ ‘Frits die zich een schuilkuil graaft’ ‘Melanie die golven telt om Ludwig niet te zien’ De regels werden volle […]
een goed schilderij is interactief.
Zwart: onder het bevroren gras. Boven de drachtige wolk: zwart. De wereld daartussen een paard dat in de mist te slapen staat. Tussen galm en aanslag zwijg ik, Belg die alles binnenskamers wil. Toonloos echter breekt de lage zon mij open, met zuiver licht dat leven voedt, en duisternis. Ontwaak, roept ons de stem genaamd Geschiedenis, […]
de koning rot op de troon van de haat
Ik lees haar het boek dag na dag, herstel onder het stof de rollen, restaureer minutieus mijn matière, verbonden met de laagheid van dit land. Ik wikkel mij methodisch af, doe laag na laag kwabben uit de doeken. Ik breek mij af tot ik verstaanbaarheid bereik. Ik stel teleur en mij ten toon ik tel […]
de lijn verbergt het echte gebeuren
buig de leegte om het gestolde door te laten
142 – in de waanzin staan de zeilen bol met zinloosheid hexagram 32 – 恆 – HENG – ‘duurzaamheid’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input: verhaal orig: in wanorde maakt standvastigheid de zeilen bol met vrije tijd scève Celle pour qui je metz sens, & estudeA bien servir, m’à dit en ceste sorte:Tu voys […]
142A – verliefdheid is vernauwing die de wereld opent hexagram 47 – 困 – KUN – ‘benauwend, uitputting’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input
de zon is zo groot als haar linkervoet
140 – de grond herovert elk terrein hexagram 31 – ‘inwerking, hofmaken’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input Scève A Cupido je fis maintz traictz briserSans que sur moy il peut avoir puissance,Et pour me vaincre il se va adviserDe son arc mettre en ton obeissance:Point ne faillit, & j’en euz congnoissance,Bien que pour […]
mal. slierten stof en slijmverharden in de rode jurk.het haar deint uit in wolken. haar tijd spat uit de adersop mijn hand, zij snijdtde rozen in mijn adem open. het kolkt en stokt, zie het lidde lijven binnendringen, golvenslaan de staande rotsen aan. voortgang is er niet, het schoktvan kwaad naar erger. vuurversteent, het water […]
de weg is de weg omhoog en omlaag
orgelpunt op een glasrand:het kraakt zijn ogen binnen, breekthem op, en alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe hij ooitmet haar begon, zijn leed tot deelvan haar bedwong. haar lichaam zong, de maan was vol, die acht die nachtstaat eeuwig in zijn bril. zo sprak hij. nihil. het zand glijdt uit zijn hand. hij […]