Hij, de zak aardappelen hoog boven zijn hoofd, dreigend: “En als ge nu niet maakt dat ge wegkomt…”. De oude venter schrok, zijn furie tóch in hem. Hij had al gauw een hekel aan het eigen mormel: flaporen, schichten vuur schietend door de brilbokalen, ros van woede. Hij zag zichzelf maar niet zijn liefde. Initiatie van […]
voor k. j. haar adem heeft mijn vrede als ze slaapthaar zwijgen alle tonen van haar stemhet oker van haar lichaam glanst verrukkelijkin het duister is het donker weg en brengtvan ver haar luister hier en dicht bij mij. ik kus de vuistjes van haar handen open tot een komik leg mijn hoofd er in, […]
208 – bij elke keer vindt men het ritme van het stappen weer input: Rodin + Héraclite
Het enge is het echte in de Vogelsluis. Angst giert niet door kieren. Drie deuren reiken de bezoeker een uitweg aan maar verlossing hier is nooit nabij. Het net voedt het licht voor de dode vader: in zijn schrijn verbrijzelt de tijd het gezin.Zo bengelt er wat buiten binnen steeds, dof met in april een wrede […]
207 – tekenen vertaalt de tijd, de taal vergeet de ruimte input: Rodin + Héraclite commentaar tekenen reduceert visueel waargenomen vormen tot tweedimensionale lijnen en vlakken, maar het codeert ook de tijd, het tijdsverloop zelf door sporen na te laten van de beweging die, wanneer men ze exact zou kunnen reconstrueren zou samenvallen met het […]
“That’s all right, I still have my guitar” Jimi Hendrix @ the Ilse of Wight [zanger Izeganz na het voleinden van het lied ‘Purple Haze’ .een zwarte engel staat naast hem als wou die hem een interview afnemen. ettelijke meiden liggen halfnaakt voor hen op de planken vloer van het immense podium in zwijm. slechts […]
Zie wat ik zag toen ik weigerde te zien.Hoor wat ik verzweeg toen ik weigerde te spreken. Niets van jou is ooit daadwerkelijk beschreven.Niets is van jouw lichaam ooit naar waarheid verteld. Jij weet niet wie jij bent.Jouw lippen sluiten niet jouw mond.Jouw ogen zien niet wat jij ziet,jouw hand heft niet jouw hand. Jij […]
206 – bovenal bemin elkander
205 – als het verandert, lost het ene op in het andere en kan het rusten input: Rodin + Héraclite 7/11/2019 – Les dormeurs sont ouvriers et co-ouvriers de ce qui se fait dans le monde.
“Je moet het ruimere kader zien” (de Grieken).“Het zit ‘m in de voetnoten” (de Columbia Rivier). <haiku stijl=”kortzichtig”> op rotsen kribbelt langs de vernederde muur de lijn haar verband </haiku> Schoonheid is een tensordoorheen een alsmaar stijgend aantal dimensiesvan schoonheid. (“Pek & veren, Koning Mark!”) de code ‘code’ is het doek dat valtin de lege […]
204 – het grootste rijk ligt binnen handbereik input: Rodin + Héraclite D5601 – 22B73 – Il ne faut pas agir et parler comme en dormant.
Breedstraterige slet, zegt hij (spuugt)haar de eerste (derde, vierde) liefde aan/af {een Bartas doet wat een Bartas doen kan } (ik) – Uw verscheidene werken […] hoe helder. De weg is onsbekend zoals wij ons aan de weg bekennen. Het duisterin deze regels is ruis, lichtafval, tijdsslakken. De ervaringsdeskundige (sic) kerft zich open en plakt.Het plakken […]
verfoei de praal, minacht het pronken
“the only emperor is the emperor of ice-cream”Wallace Stevens jij op jouw hoogstvreemde aarde waarop ook meteoren ploften(stof stof stof)lang voor het leven er bewezen was: kijk en zet in elke bochtdie je al rijdende maakt,het ronde recht: de enige keizer is de keizervan de ijsjes (314 smaken). inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van de Dag‘- […]
202 – de o staat open voor het ene oog dat kijken wil input:
“I’ve seen a Dying Eye”Dickinson • J547 een oog zwerft hier de kamer rond,heeft elke zin verloren, mist haar mond. zij daalt in hoeken afzij slaat de hoeken om,zij leest gans omgekeerd het dwalen in haar kom. daar strijkt zij neer, vernietigt zichen alles hier wordt niets bij mij. zij was mijn oog: ik zag […]
201 – je wil meer spijt als je naar de ander kijkt met nijd input:
prison birdcage klankkastdeze kooi is mooi, moi, ik ai, cassandra, blauw aan elke horizon. hij perforeert jouw denken met zijn tong van mauve malaise naar wit wit wit (in twee bedrijven, lentement). cross your legs, regina.my eye’s a finger, ginger. (doe je open, Reine, ik ben het) s = new Date (“Sandra”);muzak.muse (“breng die rozen naar”+ s) ; inputtekst […]
scharrelvoetende bottenkrabbers beboteren de anus van het geheel-en-alverganenede zijteef nijpt zich oogboluitvallende een lul tussen de kersterwtbuikvorsbillengladiolen rijzen paarsgroenbepareld uit het veile bumperkuilenwegdekslijkzweerbuilen barsten geelkoppig uit dubbeltongige wolkenkrabberskratershandafhakkende moslimfanaten rukken armstomperig aan kruisvaarderslontenobameske moskoumietjes tandenborstelen chinamieren van hun kernkoppige erf afstellazuipende neo-evakutlikkers knallen de harige handpalmen op hun caravanplafondkwettervogelverenbedekte profi-literatoren ondertekenen de mediamonopollekensactehet zonnewijf komt […]
meer, meer, meer en straks is er geen mond meer
199 – elke letter leest haar leegte op de spiegel van het zwijgen input:
Advent? Reclameer de tekst, de herinneringvan een eerdere krul van de s van samenslapen, met de vingers op een tepel. Dat was inbegrepen ja, kijk: ze pinkstert nog wat na.. Krab, in de verlatenheid van het verlatene een kuil voor de eenzaamheid, die ruimte.Dit huis is niet voor jou gebouwd maar je kanhet betrekken. Als […]
198 – al de dode ikjes schieten op als gele scheuten in een veld vol gouden bloemen input:
We hebben het gehaald, de dag is klaar. Dit laatstenegatief van zonlicht is volkomen hemelsblauw.Lucht strijkt met rook gelaten langs de achterkant,ik krul mijn tong (de gebarsten lippen helen wel). Gesel, slangenhoofd met tanden van karton.Een plakkaat versnaperingen spant zich inspagaat. Pickels, zout of paprika, of hebje liever grills? De angst die ik heb, is […]
handen verlangen, vingers vertakken
De uitvlucht Uitvluchtgeeft het op, stort zichmet loze vleugels in een landschap van nep,plastic en viscose. Het schommelt tussen ik en nog een blik. Het graait naar tabacen een glas. Als er een uit is, in het Uit van ditbuiten vind het dit datwel. Het denkt zich toe, af, gaat het wachten inzonder aanspraak nogop […]
196 – je ademt in, je adem uit: waar ben jij? input:
een hoopje nog en het is een mootje meer en het is een enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragen de mannen dragen het lichaam dat de mannen dragen de bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violenhet einde stuitert op het einde […]
het is donker geworden.je staat er al uren, in de sneeuw, veel te dun gekleed. verkleumd moet je zijn, maar je geeft geen krimp.je wacht. en wacht. je wacht op mij. maar als ik kom, verbaast het je niet. verheugt het je niet.ik zie dat je merkt dat ik er ben, eindelijk, maar dat verandert […]
195 – vogels verbranden niet hun eigen nest input:
flou vlam flux / voie voail vuil / cupid stupid void / weg wiggle wacht / node nimmer spoiled / ader daver maar / amper ramper stroom / morsen strompel trom / whisper simpel duit / eik wijk lijk / make tale brake / hinder single truut / neus zeus meuse / zimmer zwachtel zoon […]
194 – een druppel dauw in het gras input:
vernedering verslaving verdaging verdomdvertraging bewering uiteindelijk vergissingschattig verdragen inschatten nihilstroop strop string genoegdoening hik slijm slik kikkerdril strompel dompel toeval goalvernieling betrachting heikel slotlavendel verkavel bestemming paard milieu verslagenheid geaardheid kenmerkstreep sneep lijn achterliggend diepzee kwalkleuren inktvlokken ijs driest drom bekampster scherpboomstructuur tafelwand kist zweer aftands benadering verzwijgen beheer inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van […]
193 – een bloem verbergt de kracht van haar intentie input:
Anima sciocca, tienti col corno, e con quel ti disfoga quand’ira o altra passion ti tocca! Dante – Divina Commedia – Inferno, Canto XXXI vv 70-72 Amylnitriet pompt wat ritmiekin de aderrompslomp: dwang,buislicht op water (op/af). Maanzingende panoptimysticiklemmen en claimen je stampvoet.Onder haarzachte dekbedparaplu’sde peripateken verlipzieken je huid. Oogvol de stompe bloedloemenstuitwallen het wak in […]
192 – stilte is het geluid dat stemmen toelaat te zingen input:
4. De zaal is wereldwijdhet zinledige van een zichvan zichzelf bevrijdende herinnering waarin bv. de vallende rijen toeschouwersbij nader inzien geen toeschouwerblijken te zijn, maar telkens twee spelers, een koppel dat vurig in het donker danst naasthet koppel dat danst tot het komt,danst tot het komt, het komt, heter is: kalashnikov,kalashnikov,kalashnikov. inputtekst (2010) Over het […]
voor k.j. jij rein dier, hertin de schriklichtcirkelvan mijn duisternis, jesteenpoot plomp op asfalt; lenig nog levend gevangenje ontsnapte aan de klem enhet vuur van de jagersmaar niet aan de laaiende pitvan je zelf: de oudste schrikbarende kracht van de prooidie diep in rode wolvenogenzich spiegelt en ziet wie het is; je rent in het […]
191 – doe eerst wat je moet doen om het niet langer nodig te hebben dat je moet doen wat je eerst zou moeten doen input:
3. De jongen lacht, de ogenrusten in zijn lachen en het liedis zacht. De meiden kliederenmet losse kronkels een verhaaldwars doorheen de doodslijnin het leven. Zij zien, zij zien wat het niet ziet: het lijfdat flakkert in de strakke loop van de ontkenning, zijn ‘wij’ dat er geen is. inputtekst (2010) Over het ‘Gedicht van […]
190 – schrap nu van de controle ook het hebben input:
Er is geen er. Niets wil dit denken als een daad. Het gebeuren schrapt het schrijven ook en gebeurt, hetspreekt, maar het ontgaat. Verschrikkelijke schoonheidstaat er in het razen van verandering geschreven, hier. Stond. Daar had je het, waar iets haar krasherhaalt. Onafwendbaar schraptdit antwoord hetuit zinnen ‘wiehoudt er nog van mij?’. Wat er zou […]
189 – de aard van de a schuilt in haar aanvang input:
1. Er welt nutoch een traan, de vaart lijkt uit het vegen weg. Haar ziel verpatst haar ziel aan objectieven: prikjesop de markten van plezier. Ze hult zich lachend in Kasjmir. Een huilebalk op naaldhakken, blindte stampvoeten staat in het hooi, het rubberin aanslag. Stond. Daar. Die bibberkont. Alleen de koude op haar tongwas niet […]
Eens, in de ochtend van de a,wil ik haar avond kunnen rakenen in gedachten ook haar nacht: de a is waar een lage maanaarzelt boven de akkoordenschoonheid en geborrel van riolen. o en de i wou ik graag in u ontloken zientot jou zodat wij dansen kunnen,blij met ons getij in het gelijke. Of laat, […]
188 – de aard van het gebeuren gebeurt input:
De wereld is de wereld is de wereld niet,want deze leegte kent de wereld niet, zoledig is hij niet. Zij vlamt, zij dooft, haar sterdoorschiet het zwart met knipperflits: snijwerk, bot door hals en polsen. De lachversplintert in gefonkel glas en ijs. Het wijzenis nagels koude die zij door de ogen drijft.Het wil breken, dit […]
187 – dansen is ophouden waar je begint input:
1 Mijn handen hangen winden aan –flatus vocis – die ik zelf ontken, wildie klanken graait en zinnen kraaitin de mist rond het bevrorene. Je hebt een duisternis gezaaidwaarvan men zegt dat duivels erhun woonst betrekken. Ikea geel.Het wit verbergt er kromming, zet de pleinen uit in rechte lijnen.Reinheid van gedachte is dangedane optelsom. Ettelijke topjeslaat […]
186 – met open mond aanschouwt het schone het schone: op niemands tong ligt dan de gouden pil input: