In de stilte van de eeuwigheidbloeien rozen rond de ziel.In de stilstand van de eeuwigheidis het vrij en immobiel. In het licht van het verledenvalt de schaduw op het heden.In het licht van het verledenis het smart die wordt beleden. In de hoop van het toekomendestuikt alles in tot nu of nooit.In de hoop van […]
jt#35 – la psychose de l’ Être est la cause de tout angoisse – “heu nie jà” Gérald Moralès (MORALES 2010) lijkt mij een beetje een knip-en-plak theoreticus, een puzzelaar die her en der blinkende stukjes gaat sprokkelen en ze dan in een glansrol stopt waarmee hij vervolgens overal de plooien glad hoopt te gaan […]
jt#34 – toute rencontre se fait une agora – heuija Elk schrijven als handschrift creëert een vlak: het schrijfvlak waarop geschreven wordt: de snee, de lijn opent het (opper)vlak, en maakt ook wat ze verstoort.Bij het handschrift bestaat de betekenis van het geschrevene uit de betekenis van de geschreven tekens én uit het betekenen van […]
Kamer, leeg salon. Twee zetels staan er.Aan de haak: zijn harnas, haar nachtjapon.De keuze die zij waren vergaat er.Non Si Non La: het motto was een bron.Het schilderijtje is een liaison,hechter dan zij waren, vals voor elkaar.Het ziet zichzelf, herhaalt een oud gebaar.De haard smeult nog, dat is maar beter zo:je mag de hoop niet […]
Het voelt hoede wind inde haartjes op de arm herinneringen schrijft aan haar. invoer: 吴安西馆赠从弟楚客 – To Wu Anxi’s Inn, sent from his brother exiled in Chu – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj208.html guǎn: gebouw, winkel, soortnaam voor een aantal etablissementen, ambassade, klaslokaal (oud)
jt#33 – le poème est noué au corps le temp de sa lecture – tuudà tudà tuuû — de I/O van het schrijven in de Oudheid, de onze, maar ook in de Oosterse oudheid gebeurde het ‘natuurlijk’ en relatief eenvoudig. bij ons is het schrijven uitermate complex en technisch. hoe kunnen we daar iets zinnigs […]
Het is als ruimte buiten elk bereik.Het is een vallen vallend zwart in zwart.Het was gebaar, het smelt als sneeuw tot slijk.Het is een woord dat niets tot lid verhardt.Het wordt gezegd, gedicht: een het is hard.Het wordt gebruikt als stoplap van bestaan.Het regent, het gaat, het wordt niet gedaan.Het zocht begin dat nooit begonnen […]
Grootsis dekracht van eenherhaald gebaar:het brengt tot leven wat gestorven was. invoer: invoer: 赠李观 – For Li Guan – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj207.html qì: lucht, gas, kwaad(heid), ergeren, geur, weer, vitale energie, Qi
jt#32 – ça ne vaut que pour moi – weu wee wo wàaaaa 5 april 2020 Elke poging om een ‘schrift van het reële’ tot stand te brengen is gedoemd om strikt individueel te blijven, zo lijkt het. Dat is ook wat Moralès vaststelt in zijn behandeling van Réquichot. Maar is dat wel zo? Is […]
Het wil schoonheid schoonheid laten rakenwimpers zien langs lippen glijden, het oogstormstil, het lichaam zee, de ziel een baken:beweging wil bereiken dit betoog.Zij is moment waarin het nu bewoog,straal waarin het licht zichzelf betekent,stroom die zich in de stroom vanzelf herkent,parel in het wak van het verlangen,geheim dat met een zucht haar naam bekent.Uit de […]
datje nooitje schaduwkwijt raakt is nietzo: doof de lamp en wie is wat nog waar? invoer: 赠李观 – For Li Guan – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj207.html shéi: wie, ook uitgesproken als [shui2]
jt#31 – le pictoral est rythmé – NIE NAMÀnànànànà 4 april 2020 De afbeelding is geritmeerd? Misschien, maar zo’n uitspraak verwart meer dan dat ze verklaart. Het afbeelden is geritmeerd omdat en wanneer het manueel gebeurt. De afbeelding draagt daarvan de sporen, van die humane motoriek. Een foto is ook een afbeelding maar daar vind […]
Op een veld van afgeknotte stengels,harkt de zon bevroren aarde, en verblindt.Het splijt tot kraaiencrowd, een soort Nengels:‘breed bread bred’. Lelijke crash, niets verbindthet stelsel nog, eyes break, het ik verzint.Het crumbles to its code, het harde broodloopt dood in Java. It halts. It weds its naught,simulating love in its hating head. Ashes fly, het […]
Badplaatspromenade, noorderwind. Schrilals de meeuwen krijst haar stem. Nijd brandthaar zuur in de slokdarm. Het slikt haar wildie met naaldhakken klakt. Het nijpt op zanddat stuift uit de hand. De tijd is een wandmet tongen aan de andere kant. Nietsgaat nog open, dit licht is van kant. Ietsheeft de schoonheid als van papier verbrand.Het wil […]
jt#30 – je mets mon nom au creux des golfes 3 april 2020 De orgastische siddering is ontegensprekelijk het ene ‘gebaar’ dat aan elke vorm van ‘cognitie’ ontsnapt. Het is de beweging die zelfs aan het gebaren als communicatiesysteem ontsnapt, een doorbraak van het Echte doorheen het laatste vlies, de ultieme weerstand van het bewuste. […]
‘Dag jij’, zegt het en het kust de parelin de leugen die zich sluit. Het draait omen om de eigen droom, een opstand, rel,een vlechtpartij, het voelt zich heerlijk domen slecht want dit gaat naast de waarheid om.Die ochtend dan. Zij blijkt ook echt te bestaan,haar lach is goud, de zon blijft er in staan.Er […]
ik zie enhoor je wel maar een oudedichter gelooft alleen nog zijn handen. yǔ : spreektaal, dialect,taal, spraakyù : zeggen dat
In het duister kan ik wonen,in het duister kom ik thuis.Geen wrange woede daar,geen tieren dat rond mij komt staan. In het duister kan ik wonen,in het duister kom ik thuis.Geen woest vervloeken daar,geen fel gebaren dat mij dood wil slaan. In het duister neemt het duisteral de koude weg uit mij.In het duister speelt […]
Als de dag sterft, in de klem van de nacht, zal het als een ster verschijnen, minnaar van haar al. Rood kleurt het haar wangen, zacht. Het licht is jurk, glijdende zijde daar waar haar oker zich onthult: huid, gebaar van haar, één glimp ervan geeft het bescheid.Het laat zich door haar leden leiden, scheidt […]
alsje straksweer uit jouw raam gaat zingen:zing, maar denk eerst aan wie geen ramen heeft. invoer: 赠文应上人 – For Monk Wen Ying – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj205.html gāo: hoog, groot, boven het gemiddelde, luid, uw (eerbiedig)
Er is geen god die slechts voor ons bestaat.Er zijn geen wetten die ons leiden kunnen.Er is geen vijand, geen duivel die ons haat.Er zijn geen woorden die ons redden kunnen.Er is leed dat wij met wrok verdunnen.Er is nijd die nijpt in onze billen.Er is weelde die wij blind verspillen.Er is ook schoonheid in […]
alsik jou verlaten wil, verlaat jijmij eerst, zodat ik steeds weer wachten moet. invoer: 赠别崔纯亮 – A Parting Poem for Cui Chunliang – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj204.html chū : buiten gaan , uitkomen, voorkomen, produceren, overstijgen, rijzen, uitzetten, gebeuren, soortnaam voor drama’s toneelstukken, opera’s
LAIS CCLXXIII – De steen der wijzen is een dode klomp.
de wind waait feller nudan het kind inde wind kan roepen. Beiden werden wind. invoer: 上包祭酒 – On the Master of the Feast – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj203.html zì: letter, symbool, karakter, woord, klassieke benaming voor mannen van 20 jaar oud in het dynastieke China
In de droom van de daden, de wildestroom van het echte, waren de dagennog vol zon en velden. Die verkildenonder de wet van strakke wil, jagendnaar de hoogste winst, het nu verdagendtot ooit, een hier of daar of dan maar nooit.’t Verleden dat zichzelf nu droomt was ooitdaad die het vlak van nood en wet […]
//Réquichot Rotbak dag 47 – wanneer wordt een ramp een ramp, wanneer een gegeven? Op zwarte achtergrond schilder ik zonder enig idee van wat ik ga doen, zo moeiteloos mogelijk, aandachtig, maar niet nerveus, voor mijn meest dierbare geneugten want het zijn zij die mij leiden. Andere geneugten zijn ook belangrijk, dat zijn de ontluikende […]
als het niet spreken mag in jouw verhaal, lost het wel op in wat jij nu hier leest. invoer: 上张徐州 – On Wide Xuzhou – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj202.html shuǐ: water, rivier, vocht, drank, toeslag of bijkomende inkomsten, soortnaam voor kleuringen (?) van klederen
In het verdroogde oord van dit bestaanhoren mensen hun naam, en ze stekeneen licht aan, jaren nog van hen vandaan:gekromde stralen geven letter-blekeschijn van wat nu handig wordt ontweken.Die ster blijft staan, als eindelijk eens ietsechts in dit onwezenlijk verhaal. “Pastjouw hand niet in de handschoen van dat niets?”.“Is dit dan hoe het hoort?”. Hun […]
de handen ziet het doorde bloesem gaan,vol nostalgie naar bloei van hier en nu. invoer: 赠苏州韦郎中使君 – For the Emissary of Suzhou’s Minister Wei – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj201.html qì: lucht, gas, kwaad(heid), ergeren, geur, weer, vitale energie, Qi
December. Bomen staan naakt en bevrijd. De huizen glimmen en de spin gaat dood. De kale maan houdt niet van narigheid: zij wil haar aarde echt en recht en bloot. De zon loenst schuin, zijn gluren is van lood. De mens loopt krom, kop in de kast en koud zijn de gedachten, lelijk, dom en […]
niet het licht ervan kan je onthoudenmaar de duisternis die jou ontvangt. bù: (ontkennend voorvoegsel) niet, nee
November. Verlangen werd gehunker. Zwart zijn de wieken van het gedane. De schriele gestalte in de bunker vermaakt zich met wentelen in wanen. Het is verdriet, maar dan zonder tranen, bedrog als gevolg van de belofte, doos voor het andermaal verkochte, liefde verstrikt in het haten van toen, lust met de wansmaak van het bezochte. […]
//Réquichot Rotbak dag 44 – plots vraagt het kippenbotje zich af ‘wat doe ik hier eigenlijk in deze Rotbak?’ De tijd van elke wereld. Er zou zelfs een verband vast te stellen zijn tussen de werelden die door het mentale zijn gecreëerd en de innerlijke tijd die hen heeft zien geboren worden zo kort bij […]
hetzijn steedsanderendie zeer dringendmoeten veranderen, hier valt het wel mee. invoer: 上河阳李大夫 – On the Riverbank with Minister Li – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj199.html shàng: boven, op, erop, opper-, vorige, eerste (van verschillende delen) klimmen, stijgen, er op geraken, bijwonen (lessen of cursus)
“O, der Wansinn der großen Stadt, da am Abend / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren”Georg Trakl – An die Verstumten Grotesk doorschoten grauwe berg bederf. In plas en blik vergeefs een spiegel zoekt zich het mismaakte: de stad lijkt van verf. In de kelen gorgelt waanzin, men vloekt omdat het feest te vroeg is […]
//Réquichot Rotbak dag 43 – klokken van Wuhan? Degene die zijn bestaan geeft aan het universum schikt het volgens zijn wetten; iedereen geeft aan het universum het bestaan dat hem bevalt. De grootte van de wereld is maar de grootte van het denken die hem beschouwt, wij zien hem door het innerlijke beeld dat we […]
het dunne laagje ijs waarop het stroomt versplintert ogenblikkelijk voor haar. invoer: 旅行 – Wandering – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj198.html yǔ : regen
“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt”Georg Trakl, Klage Slaap en dood, uw zwarte zeilen ruisen en vermalen worden ’s nachts in het hoofd woorden tot korrels, letters tot gruis en buiten stormt het Niets, stom als beloofd: koud en stil wordt het leven weg geroofd. Lijven rijten open op de […]
hetbreekt een zegel van het hemelrijk als het haar naam maar fluistert stil bij zich. invoer: 连州吟 – Lianzhou Chant (slot) – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj197.html kāi: openen, starten, beginnen aan, koken, uitschrijven (voorschrift, cheque, factuur…) – besturen(voertuig) – karaat (goud) – afk. voor Kelvin 開爾文|开尔文[Kai1 er3 wen2] – afk. voor 開本|开本[kai1 ben3], boekformaat
” Wenn es Abend wird,Verläst dich leise ein blaues Antlitz.”Trakl, Verklärung Blauwviolet met purperen vruchten vouwt de avond zich langzaam de handen en vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden en zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open in het wit van de maan. Lijken lopen […]
als het maar rust vindt mag jij en verder iedereen met alle eer gaan lopen. invoer: 连州吟 – Lianzhou Chant (3) – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj197.html duō : veel, vele, vaak, talrijk, meer, overvloedig, in hoeverre, multi- (in Taiwan spreekt men het als [duo2] uit wanneer het ‘in hoeverre’ betekent)
Van het gebeuren meende het dat het geschapen was, en van die schepping dacht het zelf het doel en de betrachting, ja, hét van het te zijn. Tot plots, o stille dag, gezegend uur, toen het het echte zag. Het echte heeft geen naam en ook geen doel. Het echte is niet iets, niet eens […]
//Réquichot Rotbak dag 40 – echt vooruitgaan doet het wel niet Ik minacht de anderen want ik heb mijn eigen universum. Ik zeg wel degelijk universum, dat wil zeggen dat de anderen erin begrepen zijn. Ik weet dat zij het mij weergeven, maar ik negeer dat. Daar elke vorm en kleur een expressie hebben is […]
de stroom die het in het bevaart, biedt plaatsvoor alles wat maar varen kan en stroomt. invoer: 连州吟 – Lianzhou Chant – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj197.html zuò: eigennaam Zuo, zitten, gaan zitten, nemen (de bus, het vliegtuig), vruchten dragen, variant van 座[zuo4]
De zwaarte is het zwijgen van de steen.Hemelblauw is hoe zwart in licht verstart:onbewogen vliedt alles van ons heenen ruimte laat slechts leegte in ons hart.Dat onverschil daarbuiten maakt ons harden iedereen draagt maskers dag en nacht.Het water waar de maan in straalt en lachtde bleke bodem lokt, maar ’t licht is koud:LAIS is huiveringwekkende pracht,de […]
//Réquichot Rotbak dag 39 – de situatie stabiliseert zich nu als ‘rampzalig’ Ik aarzelde tussen twee bezorgdheden: het belangrijke is dat de kennis van het ‘ding’, of simpelweg het bestaan ervan? Beschouwde ik de kennis ervan: die kon zich niet voordoen zonder het bestaan ervan: als het ene geconditioneerd werd door het andere, was dat […]
Nu het zich afwendt van het bestaande,vindt er vreugde plaats en tijd. Er ontstaatgelegenheid, ruimte voor wat gaandeis. Het bedachte was slechts wrede daadwant verstokte woorden koesteren haatvoor wat hen van het onbestaande scheidt,omdat hun zin nooit naar het echte leidt.Pas wanneer LAIS hen klank en waardegeeft, laten zij voldaan en zonder nijdons vrij en blij, […]
//Réquichot Rotbak dag 38 – volstaat de angst der blootgestelde lichamen om ze op de planeet te kunnen repatriëren? Drie maanden geleden toen ik bij L.D. was kwam er een man binnen die door de gemeenschap der sterfelijken van de buurt beschouwd werd als een beetje gestoord. Hij deed Madame D. en mij een lang […]
de lente als vanoudswil haar deuntjes spelen. De mens lijkt moe en uitgeraasd. invoer: 分水岭别夜示从弟寂 – Another Night on the Ridge. And I’m Lonely – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj196.html shāo: weinig, minder, missen, ophouden, zelden
Het wrede ik ontdeed zich van zichzelfen werd onzijdig het, categorie,decimaal bestaan, een tien zonder elf,abstractie van de spiegel, weg van wiehet ziet, zag, gespiegelde reflectie,beeld in een regel die elk beeld ontkent,spectraal gezichtsbedrog, het zijn ontwend. Als haar ogen het tot man herlezen:tot marteling wordt lust, en vorm weer vent.Zo vast is het vrij, zo […]