[moment 34] 20 december 2015. het, ondergetekende, is patiënt, de dragende. zijn liefde is verlaten huis, zijn daden ziektebeeld. elk antwoord is een vraag naar verder onderzoek, de woorden zijn slechts symptomen, maar ook de ware toedracht is en was nooit echt. het wordt beladen met gebrek dat het nooit kende, vermeend gemis dat in […]
jt103 – voûte astrale, coupole sombre – WISSEL als je iets ‘au fond‘ leest zoals Bernard Réquichot beweerde dat hij las – en ik geloof hem want als je Réquichot ten gronde leest, dan merk je gewoon dat hij inderdaad zijn lectuur heeft meegedacht, laten gebeuren in zijn hoofd – dan (her)schrijf je eigenlijk meteen […]
[moment 33] 19 december 2015. de tijd heeft afgedaan. het nu is weg.elke diagnose is meteen prognose: niets voelt het. het bestand is gedeletet. het zwart omgeeft het als gegoten. de kartels niets rondom grijpen gretig in het niets dat het geworden is. waar de woorden liefde, pracht en praal eerder nog stonden en de […]
jt102 – demain, je te parlerai à nouveau de moi – AANDACHT Het Frans in het dagelijkse citaat had eigenlijk Duits moeten zijn want het kwam uit de pen van wat ik maar, als dwazen onder elkaar, het Rilke-ding ben gaan noemen, als voorloper dan van mijn eigen, wellicht nog ergere ‘het’-heid in de gedachten. […]
[moment 32] geluk bestaat slechts bij momenten. het is, net als de liefde, geen goed dat ons gegeven is, maar een opdracht, een dwingend verzoek tot het schenken ervan, aan de ander. hoogst gelukkig is dan ook de mens die zich even weet van plaats en tijd ontheven, en van zichzelf verlost, verloren in de […]
jt 101 – Qu’est-ce qu’en est-il du réel de la réalité sociale – WERELD Jean Oury besluit1de tekst van het publiek debat dat Oury had met filosoof Henri Maldiney in het Centre Pompidou op 28-01-1988 staat ook nog afgedrukt in het boek, daar kom ik later nog op terug. zijn sessies in zijn zalige boek […]
watik leervervreemd mijdagelijks meervan wie mij nooit echt zien of horen wou. 起 – qǐ: rijzen, verhogen, opstaan, beginnen, starten, verschijnen, lanceren, initiëren, oproepen, verwezenlijken, afhalenals ww suffix: starten, beginnen van, soortnaam voor onvoorspelbare gebeurtenissen, soortnaam voor groepen
[moment 31] 16 december 2015. uit het ergste leed komt voort subliem genot. uit de wanhoop immers is de taal verdreven: zo, wanhopig leven heeft een zuiver zicht. zo, het ziet zich naakt geboren, sterven, en leest in beelden gans het lot. zo, de duisternis offreert het licht aan uitgelezen ogen en in dat licht […]
De materie is zonder begin, de geest komt evenals het leven voort uit de evolutie van de materie. Het is daarom dat het kleinste fenomeen van de materie in zich de potentie draagt van de geest en het leven. Omdat de materie zich zonder twijfel op min of meer zeldzame wijze op elke plaats van […]
jt100 – la création est un accroissement d’être – BRAILLE Etymologisch is elke creatie een (aan)groei.De creator, de homo faber die iets schept is dus een vergroeiing van het oorspronkelijke begrip van ‘maken’, ’tot stand brengen’, meer een zaaier, een bevruchter van het land of een cultivator van een reeds als dusdanig onderscheiden groeibeweging. Er […]
[moment 30] 12 december 2015. in de zich tot duur ontrafelende tijdloosheid mengen zich de slierten zaligheid met slijm en slijk tot een slingerende amplitude van genot. niemand, ‘zij’ of ‘het’ of wie of wat dan ook, beseft wat Zij in hen heeft aangericht. ooit misschien, wanneer het zwarte deken van de dood ons overvalt, […]
jt99 – “la possibilité vicariante de la logique du montrable” – HOUT In de evolutieleer spreken we van geografische vicariantie of allopatrische soortvorming wanneer een geografische scheiding een bevolking van een soort plots geografische scheidt van haar soortgenoten zodat de beide groepen zich onafhankelijk van elkaar anders gaan ontwikkelen. een vicariant is dan een taxon […]
[moment 29] 7 december 2015. de tijd heeft meerdere dimensies. geschiedenis herhaalt zich niet. geen lijn verbindt een tijdloos punt aan het vaste van een dode blok gebeurtenis. de kosmos is een schatting die elk moment opnieuw verworpen wordt: god was de rede ingebed in de psychose van de mathesis. de mens is niet: twee […]
jt98 – Dépôts de signifiants, grains de jouissance – LUCHT Kijk wat je hier hebt. Een uiterst banaal dingetje is het: een ordinair schelpje van op een Belgisch strand. Maar jij alleen, jij zocht dat ene schelpje er uit, dat jij opraapte en mee naar huis nam, alwaar het levende herinnering werd en potentie tot […]
[moment 28] 6 december 2015. het lichaam dat haar lichaam raakt is algeheel gebrek aan toeval, onafwendbaar als eclips, gehoorzaam aan de wet van elke constellatie en in zijn raken reine ballistiek. de tijd verliest zijn spel. het is zon en haar maan is in zijn stralen goudomrand. kraters verdwijnen, vlekken slaan als duizend tongen […]
jt97 – qu’est-ce que comprendre la folie – WA TER Waarom kan ik u niet zeggen wat deze ‘kleine’ fuga in sol klein, BWV 578 van Bach ‘betekent’? Zeker ik kan gerust honderduit vertellen wat dit prachtige stukje muziek voor mij betekent, dat ik er nog steeds tranen van in de ogen krijg als ik het stretto door mij heen voel gaan, […]
hetis temoeilijk nuom te houdenvan het onvergetelijke van straks. invoer: 寄义兴小女子 – For Encouraging Right Conduct in Young Women – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj241.html nǚ : vrouw, dochter
voor m.s. mijn ongeloof is weergaloos.onthoofding lijkt mij aangewezen.die blinddoek hoeft dan niet: ikwil nog rollen tot de schoenen met woestijnzand in mijn ogen,en strepen bloed als lokspoorvoor de schorpioenen. zo kan ik nog mijn lijfje zienin wilde spartelbogen. ik blaastot slot ‘maria, maria, maria’ in de bellen van mijn bloed:haar zaligheid, haar warme gloed. […]
jt96 – une sorte de machine – NA MI BIE JE Op blz. 121 van zijn boek ‘Création et Schizophrenie’ komt Oury weer bij Lacan terecht. Lacan heeft het over de film die men gemaakt had van Matisse die aan ’t schilderen was en die beelden liet men dan heel erg vertraagd zien zodat het […]
[moment 27] 4 december 2015. in de verdovende omzwachteling van het verlangen zijn er helaas ook momenten van verplaatsing, afleiding, splijting. vermaledijde dingen die je wel of beter niet kan doen, ogenblikken waarop de tijd zijn stilstand ziet en aan zichzelf begint te vreten. ook de vergetelheid heeft haar prijs. in de omarming evenwel bevestigt […]
jt95 – d’ une façon plus maniable – eikeba 10 juni 2020. Daarstraks, op mijn dagelijkse wandeling met ‘leenhond’ Rakki (het is de hond van de onderburen, maar die zijn te bejaard om nog te kunnen wandelen met hem) doorheen het Tiense Suburbia – dat qua uitzicht in niets verschilt van het Kessel-Lose Suburbia waar […]
[moment 26] 4 december 2015. na en achter de wereld van de anderen, is er het en haar. en haar en het. en wat voor hen daar vertoevende alles is, is nergens in de wereld, en niets voor iedereen. ‘de wereld is de wereld is de wereld in het water in een fles vol vodkaka’. […]
jt94 – il se passe quelque chose la – BAL LAST NED: ‘Het gebeurt dat…’FRA: ‘Il arrive que…’ In het Frans gebeurt niet ‘het’, maar ‘hij’. Als Jean Oury wil zeggen dat er iets gebeurt, daar in die Fabrique du Pré van hem, dan moet hij eerst over ‘hem’: ‘hij’ komt, er gaat iets van […]
4 december 2015. de nacht is hard. de koude dringt zich op in de winterroosjes op de ramen en slaat dan toe. zij plooien van hun bloei de kelkjes naar het stille sterven toe, hun stengels zwiepen na in het striemen van de regen. de wind blaast hen de walm van de humane weelde toe. […]
93 – ouvrir l’attente dans le fermé – GE NI JAA L 8 juni 2020. Ik heb vandaag mijn dagje niet, het loopt niet echt, maar bon we zullen van de nood een deugd maken en pogen enkele algemeenheden over de opzet van mijn werk te verwoorden.Een korte status quaestionis van de geheel fictieve Gignomenologie, […]
[moment 24] 30 november 2015. kijk. de einder is een horizon in lichterlaaie die maar niet tot een besluit kan komen. het gelaat oogt triest en oneindig eenzaam, vervallen in zichzelf, een donkere kapel in het bos. de hemel is onbereikbaar. boomstammen heffen een doodse stilte aan. er verschijnt een hoofding van geluid en het […]
jt 92 – Le présent c’est quand je parle – VER DWA LE Wanneer Jean Oury het in zijn ‘Création et Schizophrénie‘ [OURY 1989] over een ‘site’ heeft, een Heideggeriaans Oord* waar de Fabrique du Pré van Francis Ponge staat te draaien (zie vorige afleveringen), dan heeft hij het over een geheel virtuele locus die […]
[moment 23] 28 november 2015. ‘wij’. ‘ons’. die gruwelijke woorden. in het fabelrijk van de beschreven verbanden doet de eenzaamheid haar zin. de liefde? een wolf die zichzelf de poot afknauwde om aan de hel te ontsnappen waarin ‘wij’ samen waren. het zegt vandaag : ‘de afschuw voor de dood is het leven, de angst […]
[moment 22] 24 november 2015. nog even en het heeft zijn uitgeleefde toekomst ingehaald. het woord is al weg, de straat ervan is opgebroken. er stijgt nog zang op van voltooiing waarin het zweven kan terwijl de wereld barst van zelfgenoegzaamheid. een mot zeikt het wat complimenten in de mond. één cluster van klanken wil […]
jt 91 – il faut travailler le “pate” humaine qui nous entoure – WACH TEN De eerste séance van Jean Oury’s seminarie van 1987-1988 in diens Création et Schizophrénie [OURY 1998], is een ware grabbelton van werktuiglijke concepten. Oury laat zijn usual suspects opdraven in een Petrarceske Trionfo van de Weide, de Pré, zijn naar […]
[moment 21] 23 november 2015. het zwijgen heeft haar middelpunt gevonden: woorden slaan de handen in elkaar, zin speelt in gedachteloze zinnen. het gebaar doorbreekt de pose, bloed wil spatten, vingers grijpen, nijpen en in holtes dringen. zeven maagden doorprikken driftig met hun apparaten de leugens van het maagdenvlies. engelen storten zich als vliegen in […]
’s nachtsratelik voor joude regels af.Overdag zet ik het geluid maar af. invoer: 寄张籍 – For Zhang Ji – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj240.html jiàn: zien, ontmoeten, verschijnen, interviewenxiàn: verschijnen, ook geschreven als 現|现[xian4] tiān: dag, lucht, hemel 见天 : jiàn tiān (spreektaal) elke dag
jt 90 – par la vertu du signifiant – WAL GING in mijn lezing van Jean Oury’s Création et schizophrénie [OURY 1989], een serie uitgesproken weigeringen om to the point te komen, was ik vanochtend aanbeland bij de laatste séance van het eerste seizoen (1986-1987), het deel dat Oury eerst in annexen wou weergeven bij […]
jt89 – une existence délirante – TRAAG We zullen, vrees ik, na Derrida’s ‘differance‘ ook nog iets als de ‘existance‘ moeten uitvinden, anders geraken we er nooit uit. Oury plaveit ook maar wat verder aan de doodlopende weg van het patriarchale denken, want wat de ‘existence délirante’ die hij vandaag in mijn lezing wil munten […]
[moment 20] 20 november 2015. de schoonheid van een gedachte zit gevangen in het denken van de gedachte, het is een opgepropte vlinder wachtend op bevrijding uit zijn cocon. aanhoor het weke gefladder dat uitbreekt, zie hoe er wat slijm druipt, voel het ontzag wanneer het tere leven plots een wonderlijke draak wordt, een gevleugelde […]
jt 88 – On est plongé dans le desgana – WOEL PUT Oury beweert van het Catalaanse woord “desgana” (’tegenzin’) dat het onvertaalbaar zou zijn, maar eigenlijk bedoelt hij dat we de Franse vertalingen ervan niet op die manier kunnen gebruiken zoals Catalanen hun “desgana” kunnen bezigen, dat geen enkel Franse variant op ‘ à […]
[moment 19] 13 november 2015. wanneer de avond valt (de avond valt), zal het haar (niet) ontkennen. bij ontstentenis van de geliefde (het ziet haar niet), ontstaat het beeld van de geliefde in de beweging wég van de geliefde. de verwachting overspoelt de gebrekkige ervaring met de ervaring van het verwachte. elke aarzeling is fataal […]
jt 87 – On va donc se servir de néologismes – EE VEN WEL ‘Syneidesis’ is een term die door het duo Von Monakow – Mourgue in hun ‘Introduction Biologique à l’étude de la neurologie et de la psychopathologie’ van 1928 werd geïntroduceerd om te kunnen beschrijven hoe een brein zich na een zware beschadiging […]
[moment 18] 11 november 2015. in de kinkhoorn reikt de klank tot diep in het verlorene. een lichaam ligt roerloos op een drijvend veer. de hand in het water omspoelt de stille zee zoals de zee de hand, elkaars gelijke. slak in het slaken, grot in de bergzieke holte: dit is het zieltogen van vingers […]
jt 86 – il faut partir du futur qu’il y avait dans le passé – DROOG-TE opm. vooraf: het NKdeE taalgebruik heeft de onmiskenbare neiging om het genus van abstracte begrippen te vervrouwelijken. we doen dit al sinds jaar en dag met zekere ideologische consistentie om duidelijk te maken hoezeer ons taalgebruik bepaald is door […]
dat vreugdeweg is nade vreugde maaktde man op weg naar vreugde enkel blij. invoer: 汴州离乱后忆韩愈李翱 – After leaving war-torn Kaifeng, remembering Han Yu and Li Ao – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj239.html huì : kan, is mogelijk, is in staat, zal, samenstellen, ontmoeten, verzamelen, zien,unie, groep, vereniging
[moment 17] 9 november 2015. raakt het? machtig zand verdwaalt in het zand. stof baant zich een uitweg naar het onstoffelijke zoals je ook wel eens woorden ziet woorden dragen naar hun spreker. alsof er iets in hen erbarmen wekt. de grote droogte nadert, het eerste krimpen is een krimpen van de longinhoud. de mensen […]
’t zag vannacht twee mensen dromen dromen, als kinderen zo blij. ze liepen naakt in de weide van de geurige kruiden met de zon van de zomerop het gras als tapijt. ’t zag vannacht twee mensen dromendromen, en jij was er bij. je wou naakt in de weide lopen van de geurige kruiden en in […]
ik schrijf jouwtreuren wegin wat ik lees en zie jouw naam weer blij en lachend staan. invoer: 寄崔纯亮 – For Cui Chunliang – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj238.html yǒu: hebben, er is, er zijn, bestaan, zijn
jt85 – le chemin qui se trace lui-même – WEUH Het Franse zinnetje (“de weg die zichzelf traceert”) staat in het Oury-boek dat we in deze serie bespreken op blz.39, zie de bibliografie hieronder. Dat het bewustzijn geen statisch te begrijpen ding is, is voor dat bewustzijn zelf maar moeilijk te vatten. Onze taal is […]
[moment 16] 12 oktober 2015. het wachten is altijd van uiterst korte duur. het al ervan is al zo vaak gebeurd. tijd is een spiraal in elf dimensies, een kluwen van uren in de stilstand van het lot. pijn herhaalt in elk moment de pijn. lust herkent zichzelf in elke zucht. duur duurt in pijn […]
[moment 15] 7 november 2015. in de smalle tuchtkamer van het genot waar alles vlamt en rondom laait, wordt langzaam zichtbaar de zwarte pit, zaad en olie, motor van verval. de dagen tellen ons, de tijd loopt vol en vast in onze onverschilligheid. wolken overdrijven. het land wordt grillig zand. driftige gebaren overwoekeren de data. het […]
jt84 – ‘il faut que la main trace‘ – WOOR DEN BOEK Op 5 november 1986, de dag van de eerste sessie waarvan het eerste hoofdstuk van Jean Oury’s ‘Creation et schizophrénie‘ de uitgeschreven versie is, is het nog niet zo lang geleden dat André Leroi-Gourhan overleden is. Oury schrijft diens naam verkeerdelijk met een […]
[moment 14] 2 november 2015. doorheen de perverture1 in de Neo-Kathedraalse Evidenties (geschriften die na 2054 pas verschijnen) wordt gewag gemaakt van drie fazen in de kosmische cyclus, de spiraal der spiralen: ouverture, perverture en cloture. de perverture valt samen met het ons al te bekende stadium van het Kosmische Rot: de inwikkeling, verdraaiing en verstikking […]
jt93 – et il en isolait six – SCHE PEN In de psychologie, en ook in haar moeder de filosofie, ressorteert men vaak tot het catalogiseren van de concepten, (fictieve, abstracte) dingen die men kan benoemen, zodat men toch een schijn van wetenschappelijkheid op de glanzende bladspiegel kan toveren. Overal in de menselijke bedrijvigheden is […]