in plassen zwart, verregend op het asfaltis er het karige fonkelen. het amper glimmenvan het stille dat bewegen wil. zwijgen zuigthet zwijgen naar het zwijgen, vingers leggen vingers op de snee en wrijven het bloeduit in het grauw van de wonde. kaal huiverteen boom zich de bladeren af en duisterkust de mond het zwart in […]
differentie:het andere herhaalt voortdurendwat er in het eendere nodig isom het andere te maken. negatie:het in de weg staanis maar even het staanvan een in de weg staan. affirmatie:het andere is treurnis.het eendere is treurnis. invoer (2017) – voor ‘finis mundi‘
(weiger)het weigert. het is niets.het zwijgen breekt aan. er brult er.het steekt de ogen uit, het slaat de melodieën stuk:er brult er. (voel)het voelt.het zwijgen breekt aan. er brult er.de ene hand verklaart het nader dat het zichte verstrooien heeft. misbaar in de ander. het vel scheurt en valt af. tranen zijn zout,woede wordt nijd. […]
lees wat ik schreef toen ik weigerde te zien.hoor wat ik verzweeg toen ik weigerde te spreken. niets van jou is ooit daadwerkelijk beschreven.niets is van jouw lichaam ooit naar waarheid verteld.jij weet niet wie jij bent.jouw lippen sluiten niet jouw mond.jouw ogen zien niet wat jij ziet.jouw hand heft niet jouw hand. jij splijt […]
[fragment uit Vlak 14 van ‘Het Pad Van de Wenende Nacht’, broncode voor een stuk algoritmisch klanktheater, nog niet gecompileerd. Zanger Izeganz richt zich tot Reva bij de laatste Ingezetenen van het Salon] IZEGANZ: het duister ademt uit het duisterhet duister ademt in het duisteren het licht valt uit de ogen en het licht uit de […]
zolderbalken kraken van herinnering:spieren spannen zich tot nerven, takkenreiken naar een diepte onderin. je zucht. je slaakt. jouw lichaamlijkt van tonnen dynamiet de lont. je kan niet uit dit heden naar jouw leventoe. de vloer verhoogt de luchten enjouw adem drijft mij op en aan. ik schrijf je uit.de laatste kreet schiet etages lager wortel […]
het veld schiet wakker. het zweet. een heuvel botst de hemel op, de zon ontsteekt de bomen. de aarden mond hoest roest en zuigt de trein langs het rot van storten. een brakke poel bekt naar de ramen en klapwind wervelt over rommelige terreinen. het ziet de zon in slierten wolk verschalen, gelig licht dat […]
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense. Deze week teksten van Jim Leftwich, Lanny Quarles, Maurice Scève, Pernette du Guillet, William Blake en de NKdeE zelve.
uw heil ligt niet bij ons geborgen. uw jeugd niet noch uw vreugde hebben wij in stock. geen blijde boodschap bloedt ons uit de bek. de geur is die van solfer. woorden voor uw redding zijn er heden niet. nagel op een deur naar vrije keuze de wrede tekens van uw eigen lied. invoer (2017) […]
“Life overflows without ambitious pains;And rains down life until the basin spills”W.B. Yeats, Ancestral Houses het blauw stak vervlogen hoop achter de ogenen ’t vurige rood strekte de botten met groen.lust brak het schaamvel op woede en walging,vuur stak de een door het hart van de smart. hier, zei de twee, is de drie van […]
tulpen te tuimelen op de verte staan, zo wou het haar nog raken bij het zwermen van verhevigde duiven waarop de zon sprenkelt zijn vette vingers lentelicht.de drijfluchten donkeren. gedrum is er, en droefte. plenst het bloesem op het witte blad, die wegwordt een pad wég van zijn bloedbevlekte hand.moedwillig het rukt de maan en […]
stof kruipt in de gatende gaten parelenstof schiet uit de gaten ik adem in jouw ademjouw adem daalt in mijjij ademt in mijn ademmijn adem is in jou het licht valt uit mijn ogenik eet het duister van de luchthet licht valt uit jouw ogenjij blaast de lucht weg uit de adem jij ademt in […]
het kruipen kwam de kropbinnengekrabt waar hetkriep en kropte en iemand zei: kennen wij elkaar? (ja/nee) het sluiten kwam het slotingeslopen waarhet slopte en sliep en iemand zei: kennen wij elkaar? (ja/nee) het muiten kwam de meutebinnengemeten waar hetmat en mafte en iemand zei: kennen wij elkaar? (ja/nee) de dood braakt zich een lach.de wapens herhalen de stofin het […]
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense. Deze week teksten van Maurice Scève, Pernette du Guillet, William Blake en de NKdeE zelve.
vingerlicht.kattenijzer.breekmond.spoelzucht. waterdreef.schilderspees.voetuitval.zendgat. afhemelen.doenselen.bedromen. invloed.erbarmen.morsen. invoer (2017) – rev. dv@CAL
de luchten breken onder druk tot klanken.de klanken vluchten in de muffe woorden.het stof stuift uit de dode boeken. genoeg. ik doe het licht aan als het uit is.ik doe het licht uit als het aan is. ik doe het kleed uit dat jou draagt.ik licht het vel op dat jou schraagt.ik duw de zwaarte […]
op alle plaatsen waar we onze plaatsen willen plaatsen,liggen al de plaatsen die we plaatsten vroeger. onze plaatsen slapen.onze plaatsen wemelen.onze plaatsen regenen.onze plaatsen zwemmen. onze plaatsen klemmen de handenrond de strot van de ruimte. wij nijpen, wij wringen,wij sleuren, wij zingen. onze plaatsen hebben niet de tijd.onze plaatsen hebben geen zijn.onze plaatsen houden de […]
[fragment uit ‘Het Pad Van de Wenende Nacht’, broncode voor een stuk algoritmisch klanktheater, nog niet gecompileerd] de kiemen komen uit het rot gekropen. de glazige korst barst open op de kerfnaden.het waait in op de mensen en de mensenverhalen zich laf op het verhaalde. met kilte kregelig het kutkind Aristaiosschoffelt het overtollige licht naar beneden […]
bergen verbergen hun droom: vlakte te zijn, bij elkander, bij elkaar, elkeen hartstochtelijk. Peenemunde. rocket shafts. lege uniformen wriemelen rond gloeiende clusters van woorden. aber euch, in het zog: niet memorabel. elk ik spuwt het spuwsel zoals wij het spuwen en vergeeft niemendal. de wereld neemt de dichter waar als een vunzige plooi in het afgeschreven plezierlijf. het […]
het wachtte en dronk. het morste spatjes wijn op het tafelblad. het wreef, en het wreef een wereld open. oeps. straks zien ze het nog, zien ze het liggen in bad, hoe het de toekomst in zeepbellen ziet. de tong likt verrukkelijk slim het vuur van de lippen. het haat en spuugt het. aldus hield […]
de leden gelaten.het hart is blind en weetzich door het ziendeonbemind. Oetoen plukt de bloem. huilen kan ze niet maar voelhet droeve dreunen, hoorin het witte kronkelenvan honderden larven de bodem van gitwaarop zij valt,waarop zij viel,waarop zij vallen zal, en adem het weeïge ritselen, hetslurpen en glijdenvan het leed en de lustin de bange wortelvan […]
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense. Deze week teksten van Nicola Masciandaro en de NKdeE zelve.
de lus trekt aan en de blik was al bleek.we draaien rondjes rond de rondjes en elk dansen is met de koord van de code gebonden. het nagelbijten is het punt voorbij van het de tanden zetten in het wakke bot van de duim. gezondheid is een driftig schrobben geworden met het gel en zout […]
i tear out my eyesand i picture myselfin a wonderful dream. i rise from the rotand the green of decayand i speak to the folkthousands of sodswho have risen like me.they’ve all lost their headcan’t hear what i saysince thought was their burdenwhile rotting away. i wake up from dreaming:there was nothing to say.i acknowledge […]
heftig puffende ketel. het water wil aftochten. zwemmen, je alsnog met de zee van de kilte benatten. vuur verklaart stormachtig broederschap aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten. het golft in de zee zoals het golfde in haren. de wolken trekken zich in afschuw afvan het ondermaanse. hemels besmeurdsta je perplex bij de gedachte aan aankomst.je […]
i burn in love’s hell where billions are drivenin circles without end, and they know it. i pray to my love equally burning, beheaded and all.she carries the faces whose names have been given. a scary old porter hands down the sodsto poorly dressed dancers and hungry old men. downward they go, into the tumbler, […]
het zal het lege gele bootje zijn dat dobbert,dobbert, dobbert, dobbert in de leegte. dode oevers zal het dood en droevig laten,de weidse verte weids en ver,want geen grashalm krijgt genade,want de zon is naakte ster. het wou haar zweet als regen vangen,van haar lippen maken bogen wolkenhoogmaar de dromen bleven bloedend hangenin de woorden […]
de illusie ’tijd’ vervluchtigde net.de toekan pikt het oog uit van de zich spiegelende gier. een das met de kop van een zwaardvis en een eekhoorn met een pauwenstaart klimmen de boom op naar de gekruisigde. het hoofd explodeert. de ooievaar vergist zich want de kracht zit in hem.zij weent lava en vuur maar in […]
Judas as Black Moth II– David Tibet – 1998vert. NKdeE 2020 Een auto scheert voorbij met een kind dat vermoord isEen auto scheert voorbij met een meid die verkracht isEen auto scheert voorbij met zijn koffer vol dood Ik kan de stem niet horenIk kan het gezicht niet zien David Tibet
Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen?Alleen een boom kan dit dulden. Alleen jij kan dit lezen. De dichter is de ekster op de galg die schettert om hun kromming. De andere treurt dat er mens is. Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap, het dansen, de myrte. De bedding kreunt […]
[drieluik uit Vlak 11 van ‘Het Pad Van de Wenende Nacht’, broncode voor een stuk algoritmisch klanktheater, nog niet gecompileerd – deel 3: slotmonoloog van Izeganz] besmet waren we al. wat hen uitstraalt bedekt mij,wat hen opjaagt en jent,het stroopt mij in en bedruipt mijde walg staat in mijn holtes te lillen,te lezen waarin ik snelde ooit, en […]
[drieluik uit Vlak 11 van ‘Het Pad Van de Wenende Nacht’, broncode voor een stuk algoritmisch klanktheater, nog niet gecompileerd – deel 2: Izeganz smeekt nog om genade maar kent de wet van het einde] schep mij uit, ontader mij, verbrandt mijen stop je hand in het roet,maar laat mij niet wegwaaien. hou je pinkje […]
noot 29/11: de inhoudstafel was nog die van de vorige editie, dat is nu gecorrigeerd.
[drieluik uit Vlak 11 van ‘Het Pad Van de Wenende Nacht’, broncode voor een stuk algoritmisch klanktheater, nog niet gecompileerd – deel 1: de welhaast dagelijks stervende zanger Izeganz tot zijn Reva die hem al even bijna dagelijks verraadt] balanceer jetaalstaal op hetkoude tongpuntjevan bv. de schone van Li. plof het mes schroevendin mijn onbuigzaamheid:dit […]
Nu het niet meer ik en niemand is, geen letter meer van elke naam die men het gaf de zijne noemen mag, niet één steen of lijf of woord of cent of macht bezit, nu wordt de hemel hel en zwart wordt wit. Uit het goede wordt het kwaad geboren, al zijn liefde gaat in […]
de straten garen wit. wiestaat er nog op vanonderdit doodsvette dekbed? kloek, hanig, oorlogsvaardig,zegezeker zoals bazen die hunknechten de oren afrukken? een zin zeist de stilte maar zie: uithet niets bloedt het nietsuit in niets, ongezien. bij elke zeven rijdt er een wagentje voorbij,dan kan je instappen. dat is alles:profetenessence. invoer (2017) – rev. dv@CAZ
plots duurde het niet zo lang meer dan anders dat ik dromende ik was zoals u mij kent, lieve glijzieke beschubde, en vervolgens dat ik een mini-slang was die in huidplooien als in verse lakens glijdende was, de wasmiddelgeurtjes van het linnen in mij opnemend. maar: ‘dit kan niet’, dacht ik dan, en jij zei: […]
Otium divos rogat in patenti Horatius Oden II, 16 ik weef een kleed van louter woordenrond de leegte die ik ben.ik knoop de naaktheid van mijn gruwelin de zakdoek van mijn vel. ik draai de vloeken die ik stotterin mijn loeren naar genot.ik meng mijn sjankers van verdrietin het restgat van mijn hart. ik glij […]
“zee van grijs verdriet”
(eerbetoon aan Lucebert) zij waren innig verbonden en in evenwicht.zij draven briesend op de verlaten weidevan uw achterstallige adem. zij stoeien pluizig in de roofbouw van uw hart.zij drinken miswijn uit uw grote wanhoopsglazen.zij spelen poes en schurken rugof slijpen voorpootnagelaan de verzonken peilers van uwdagelijkse denken. uit gaten in uw klederdracht schieten zij schichtig, […]
Chewing on shadows – David Tibet – 1998vert. NKdeE 2020 Ik had geen vertrouwenDus ook geen hoopIn de gure steegjesEn de rommelmarktstratenWaar ellende wachtEn je handomdraai Ik had geen geloofDus zag ik ook nietHet nuttelozeHet kleinzieligeEn bij de wolken staan ook de zon en de sterrenBij de muren, de regenNee ik kom niet op de theeWant dan […]
Cela finira mal.
zolang het is:de ogen scheuren zich af van het zien. de monden braken tijd in hun spraak. de lippen storten in, de rimpelhuid verstoft, schroeilicht schroeit en de opgelakte stilte is strak ten dode opgesteven. elk woord vernietigt de herinnering. zolang het is:het strikt haar weerschijn in de afwezigheid van stof die rond het niets […]
het was daar, bij het gedwarrel, het wieken opwaartsmet de wind van het gevallene; waar een kraai de spermuil opent,waar het stokzwart graait en kraaitnaar het sterfpunt van blad en dier en mens; waar het dorp niet bestaat tenzijin perspectieven op het dorpvanuit het afzichtelijke. het kerft het grafiet.het kneedt en telt de wervels in […]
lecture farine de Breton / Soupault – Les Champs magnetiques ISBN 978-2-07-031877-3, p. 27-33 Prisonniers des gouttes d’eau, nous ne sommes que des animaux perpétuels. Nous courons dans les villes sans bruits et les affiches enchantées ne nous touchent plus. À quoi bon ces grands enthousiasmes fragiles, ces sauts de joie desséchés ? Nous ne savons […]
volkswoede is geen vergissing
bij de slaven klinkt een schot.
de tsaar is kapot – uitroepteken!
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense Deze week teksten van Alan Sondheim, Anon (de auteur van The Cloud of Unknowing), Of The Wand & The Moon, Kees Ouwens, Lanny Quarles, […]
mijn ik is een eendje dat dobbert en dobbert ’s nachts op de vijver alleen zoals jij het regent, het regent want heel het heelal weent om het eendje, maar het eendje is blij jouw ik is een eendje net zoals ik zoals jij jouw eendje is vrij het mijne is blij maar dat alleen […]
Schrikbarend sluit het lot de schemering