over de Halys, de Kizil Irmak ik –de helle helmt hoe ik holde hierin het holst van de raaf. open de horror leest mij de horror toe in de hili vanen naar het ravenhart: de draad,de schroef neerwaarts die duwt met nijd de lust in de darmen: het ketent mijop een bed van wantsen en teken.berucht, bekald, […]
verworpenheid, het kansvel breekt: stukbereikbaar nu te kijk gesteld, gebrandals god in god tot één slof kool van godhalf bevroren druk die uitbreekt in geluk o dwarreling van stof in kartelingsneeuw hondsolijk nat of naast gehapt beklemming al in de herinneringte vrezen reeds is de vernietiginghet toeslaan van de boeken van bezitde wens die weerom […]
In ’t wit opgebroken schaduw was ik
Ik wurm als wormen door jouw tuinen al
invoer: invoer (2018): trekplek staarlicht veertien door het wolkenhemdje / rokstofrest veert op geur van oevergras / aarde traag betrekt de fluksontbloting / LAIS handvlakvol al graagte klatert / hemelscheurend helder is het vreugdelied / van eufraat tigris is zij stroomgebied /blik die philtrumaait, likt en schouderdruipt / weerzin al daar enkel weerzienswanhoop ziet het […]
Ongenadig licht, door huid en handen heen
was gelaat en het mannenvlees verviel en vlees kapte vlees van ’t bot en dikke plakken zakten in de zompe varkensbaaien en kalm maar drammerig de volgzame dames kokhalsden en luide zij boerden de in gemompel vervallende bevelen vanop hun wakke hoogte en de herenessenties zwiepten als wormpjes aan vishaken uit de vette herenlijven en […]
Straks versteen je weer in mij, doods en kaal
Het duister met de kleffe armen slaat de kleffe armenom de natte dag. Diep oranje kleuren in mijn handenalle tonen die ik vang. Er tokkelt iets van toen op slapgespannen snaren, een wrede wals. Giraffen schuren hun hals in het wiegen van een sloom groen. Ik banhet heden uit geschiedenis. Ik schuif de reine ladderhoog […]
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense). Deze week teksten van Anke Veld, Antonin Artaud, NKdeE, Marije Hendrikx en Walt Whitman.
In de zoo van mijn verlangen heeft g*d
in warrel van as rijgtzijn stem haar filigraan. een kinderschreeuw mondtuit in bloedbellen, spat. boven de tafelen rijstde lijvenverzwelger, verzwelgt naakte lijvenfris van angst, okerdijen bibberen, schedels buigen,liefde barst op de lippen. het onmogelijke denkenbezwijkt voldaan tot stof: “ik dwarrel in de groevevan de lineaire tijd kras mij uit je ogenen je hebt je orenvan […]
Van haar lijden wil ik jou vertellen
[SCENE: Zanger Izeganz bejammert zijn lot. op het einde van elk VLAK op Het Pad van de Wenende Nacht moet hij immers weerom een pijnlijke dood sterven om dan ongenadig in het volgende weer te verrijzen.hier richt hij zich tot de Harpijen, een drietal nijdige eksterwijven die zich aan de rand van het bos schuilhouden en […]
Sinds het zichzelf met pijn genas, is pijn…
Gitzwarte bevlekking der luchten biedt
de zon verblindt ons danig al des ochtendsde dag lijkt weer een punt dat lijnen mistde avonden verrekenen de nachtenen de nacht dikt slechts de nachten aan. gemis is mist die in de lijven slingerten mijn geest verdwaalt in dat van jou. tel de dagen goed LAIS en tel secondenin elke nanotel ben ik geheel […]
De mond van de Heer verhing zich in de bergen.En de mensen verdaagden de dag naar de nacht.De storm aasde in het oog van de storm op de plofvan haar eenzame stilte, de kracht binnenin. Ik zag de kinderen krijsen tot de ouders hen de schedelspleten, ik hoorde vlees en bloed op het grijze ijskwakken […]
Schoon wordt nooit een ding van goud of lood
Vingers werden vlinders aan de handen
nu de daad gebaart van spartelingen het woord de grijze lippen niet verlaat,nu geen tong nog likken wilen de mond zich achter stof verschuilt gebiedt de stem de lijven in elkander te vervloeienzodat de weerzin van de walg doorbroken wordten de letters uitgegutst in het gelid gaan staan. duw het hoofd in kolkrivieren ondertot de […]
Hun dood is die van vele werelden
droom van stof een droom.laat de ogen tranen. barsten zweren in de oorgang,bloed streept uit de mond, heledelen van het hoofd verwelken,armen vallen week van schouders.krasse vleugels schuren hemels openen de maan schiet al het zweven af. het rennen zakt zich rot door benenhet dansen en het zingen rafelt in de kelen uit.een worm bijt […]
Ik ben de bodem die ik niet bereik
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense). Deze week teksten van Adriaan Krabbendam, Nicholas Roerich, NKdeE, Rachelle Hardes, Velimir Chlebnikov, Samuel Taylor Coleridge en Walt Whitman.
mijn lichaam breektmijn stem versteentmijn taal wordt gruis daken stormen op de hemel afvogels wijken wiekend wegschuim bedekt de rivieren. en afgemeten nu in ijskristaltot klaarte versteven adem is jouw uitgeklaarde hijgenwaaronder donker verzwondenonze woelende watermonden. straks komt de belde bel der verbleektende gong van het levende gong van de dodenen de monden gaan openen […]
Het wou schoonheid schoonheid laten raken
maakt
Door een veld van afgeknotte stengels
in haar ogen zie ik niet jouw ogenin haar handen voel ik niet jouw handenin haar lichaam ken ik niet jouw lichaam jouw ogen gaven mij de ogen welwaar het licht als git in glanst en danstjouw handen reikten mij het raken weldat ik tastbaar met haar voelen kanjouw lichaam kronkelt heel de wereld ronden […]
auditief algoritmische theater voor 3 stemmen, ITL en Google translate text-to-speech Jij: ik was er al.ik: wat is er?de tekst: in de gleuf van het gekendevindt geen zwaard nog snee of bloed;in de sleuf van het verglijdenis het nakende bekend;in de gleuf van de godinmaakt de waarheid gek of god. zij: waar is er?hij: ja, waar zou er zijn?ik: […]
Fragiele stralen, noorderwind en schriel
vervaarlijk zeven kruinen wiegen in de winden wilde liefde kraken zij, en krakkraak kraaktook zij van ’t veld, die de bange bladeren verteltdat het weldra heftiger zal stormen en zo dat zij uitzinnig van hun reiken kreunen zullendat zij in vurig ijs de zonnetong verlangendat al hun leed als stro verbranden zaldat ook het zijne […]
Op het einde der tijden, de dood van de nachtzal hem een ster verschijnen, de minnaarvan het al. De ster streelt de wangen zacht,haar glans is jurk, een zijden glijgebaarwaaronder oker schijnt. Een luid gebaarwordt zij, het laatste nieuws der eindigheid.Het laat zich door de toekomst leiden, scheidtheden van aarde, hel van het zijn, liktaan […]
bloed ik niet als gij de oren met uw tekens kerft?
Dag kleed. Ik kus jouw stof, zachte gruwel
Het inzicht flitst, de schichten verblinden
men danst wel heftig hier
maar al de fut is uit de lier!
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense). Deze week teksten van Antonin Artaud, Nicholas Roerich, NKdeE, Robert Burns en William Wordsworth.
moge demonen uw monden bewonenen het denken uw woorden verschonen.moge reine luchten uw lippen strelen tot lussendie de maan en de zon duizendmaal kussen. moge uw lijfjes en leden dan heftig en zwevendte tintelen komen te staan en lillend van levenontvangen de naam die zij wenend omhelzen:geen dood en geen wet zal uw liefde begrenzen. vermijd […]
In eindig licht ziet het de ondergang
’t Ziet de stemmen en de melodieën
voor neo,op de wijze van Fairytale of New York van The Pogues de straten vol huizen de huizen te huurde mensen tevreden de vijand getemdde dagen zijn schaduw het eind is het vuurde meiden verwerken de jongens tot vent want de plaats staat niet stilen de tijd werkt niet meede stuka’s gaan komenhet gieren begintde […]
“In Onterecht woon ik, en Nergens ga
ik wou dat ik jou was dan kon ik mij haten
De ochtend breekt, aanhoor de schittering
De vrouw waarop ik draaiis een hemelse sloerie,het soort waarmee je nietof toch niet in haar bed, – Het samengaan van de gedachtenmet het golven van haar onwilbrengt haar zinnen in vervoeringtot muziek die nergens voornog woorden wil. Haar man wil jij alevenmin ontmoeten. NKdeE – voor ‘finis mundi’ – rev. dv@DAb
Gans de wereld liep in het verloren
weet ge wat schoon is vroeg ze neezei ik en ik wees naar haar bollenuw bollen zijn wortels zei ik ja zei zemaar weet ge wat schoon is vroegze weer en nee zei ik dat weet ik niet onnozele piet wat schoon is heb ik hiertussen mijn benen maar gij met uw wortelsen uw bollen […]
De tijd is een tempel,een tepel, een stempel,een woord dat vertakt,gescheurd in de wortel,verduurt in ’t gebruik. Vandaag is het hout doodhout. Hout doodt hout doorplank te zijn of leuning. Zo ook is zij. Zij schuurt het ik er af en zegt‘ik schuur je er af’ en het ik snuift de houtgeur op,vermengd met rook […]