[moment 27] 4 december 2015. in de verdovende omzwachteling van het verlangen zijn er helaas ook momenten van verplaatsing, afleiding, splijting. vermaledijde dingen die je wel of beter niet kan doen, ogenblikken waarop de tijd zijn stilstand ziet en aan zichzelf begint te vreten. ook de vergetelheid heeft haar prijs. in de omarming evenwel bevestigt […]
journal intime #95
jt95 – d’ une façon plus maniable – eikeba 10 juni 2020. Daarstraks, op mijn dagelijkse wandeling met ‘leenhond’ Rakki (het is de hond van de onderburen, maar die zijn te bejaard om nog te kunnen wandelen met hem) doorheen het Tiense Suburbia – dat qua uitzicht in niets verschilt van het Kessel-Lose Suburbia waar […]
het moment (26)
[moment 26] 4 december 2015. na en achter de wereld van de anderen, is er het en haar. en haar en het. en wat voor hen daar vertoevende alles is, is nergens in de wereld, en niets voor iedereen. ‘de wereld is de wereld is de wereld in het water in een fles vol vodkaka’. […]
journal intime #94
jt94 – il se passe quelque chose la – BAL LAST NED: ‘Het gebeurt dat…’FRA: ‘Il arrive que…’ In het Frans gebeurt niet ‘het’, maar ‘hij’. Als Jean Oury wil zeggen dat er iets gebeurt, daar in die Fabrique du Pré van hem, dan moet hij eerst over ‘hem’: ‘hij’ komt, er gaat iets van […]
het moment (25)
4 december 2015. de nacht is hard. de koude dringt zich op in de winterroosjes op de ramen en slaat dan toe. zij plooien van hun bloei de kelkjes naar het stille sterven toe, hun stengels zwiepen na in het striemen van de regen. de wind blaast hen de walm van de humane weelde toe. […]
journal intime #93
93 – ouvrir l’attente dans le fermé – GE NI JAA L 8 juni 2020. Ik heb vandaag mijn dagje niet, het loopt niet echt, maar bon we zullen van de nood een deugd maken en pogen enkele algemeenheden over de opzet van mijn werk te verwoorden.Een korte status quaestionis van de geheel fictieve Gignomenologie, […]
het moment (24)
[moment 24] 30 november 2015. kijk. de einder is een horizon in lichterlaaie die maar niet tot een besluit kan komen. het gelaat oogt triest en oneindig eenzaam, vervallen in zichzelf, een donkere kapel in het bos. de hemel is onbereikbaar. boomstammen heffen een doodse stilte aan. er verschijnt een hoofding van geluid en het […]
journal intime #92
jt 92 – Le présent c’est quand je parle – VER DWA LE Wanneer Jean Oury het in zijn ‘Création et Schizophrénie‘ [OURY 1989] over een ‘site’ heeft, een Heideggeriaans Oord* waar de Fabrique du Pré van Francis Ponge staat te draaien (zie vorige afleveringen), dan heeft hij het over een geheel virtuele locus die […]
het moment (23)
[moment 23] 28 november 2015. ‘wij’. ‘ons’. die gruwelijke woorden. in het fabelrijk van de beschreven verbanden doet de eenzaamheid haar zin. de liefde? een wolf die zichzelf de poot afknauwde om aan de hel te ontsnappen waarin ‘wij’ samen waren. het zegt vandaag : ‘de afschuw voor de dood is het leven, de angst […]