[moment 30] 12 december 2015. in de zich tot duur ontrafelende tijdloosheid mengen zich de slierten zaligheid met slijm en slijk tot een slingerende amplitude van genot. niemand, ‘zij’ of ‘het’ of wie of wat dan ook, beseft wat Zij in hen heeft aangericht. ooit misschien, wanneer het zwarte deken van de dood ons overvalt, […]
journal intime #99
jt99 – “la possibilité vicariante de la logique du montrable” – HOUT In de evolutieleer spreken we van geografische vicariantie of allopatrische soortvorming wanneer een geografische scheiding een bevolking van een soort plots geografische scheidt van haar soortgenoten zodat de beide groepen zich onafhankelijk van elkaar anders gaan ontwikkelen. een vicariant is dan een taxon […]
het moment (29)
[moment 29] 7 december 2015. de tijd heeft meerdere dimensies. geschiedenis herhaalt zich niet. geen lijn verbindt een tijdloos punt aan het vaste van een dode blok gebeurtenis. de kosmos is een schatting die elk moment opnieuw verworpen wordt: god was de rede ingebed in de psychose van de mathesis. de mens is niet: twee […]
journal intime #98
jt98 – Dépôts de signifiants, grains de jouissance – LUCHT Kijk wat je hier hebt. Een uiterst banaal dingetje is het: een ordinair schelpje van op een Belgisch strand. Maar jij alleen, jij zocht dat ene schelpje er uit, dat jij opraapte en mee naar huis nam, alwaar het levende herinnering werd en potentie tot […]
het moment (28)
[moment 28] 6 december 2015. het lichaam dat haar lichaam raakt is algeheel gebrek aan toeval, onafwendbaar als eclips, gehoorzaam aan de wet van elke constellatie en in zijn raken reine ballistiek. de tijd verliest zijn spel. het is zon en haar maan is in zijn stralen goudomrand. kraters verdwijnen, vlekken slaan als duizend tongen […]
journal intime #97
jt97 – qu’est-ce que comprendre la folie – WA TER Waarom kan ik u niet zeggen wat deze ‘kleine’ fuga in sol klein, BWV 578 van Bach ‘betekent’? Zeker ik kan gerust honderduit vertellen wat dit prachtige stukje muziek voor mij betekent, dat ik er nog steeds tranen van in de ogen krijg als ik het stretto door mij heen voel gaan, […]
hetis temoeilijk nuom te houdenvan het onvergetelijke van straks. invoer: 寄义兴小女子 – For Encouraging Right Conduct in Young Women – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj241.html nǚ : vrouw, dochter
weergaloos
voor m.s. mijn ongeloof is weergaloos.onthoofding lijkt mij aangewezen.die blinddoek hoeft dan niet: ikwil nog rollen tot de schoenen met woestijnzand in mijn ogen,en strepen bloed als lokspoorvoor de schorpioenen. zo kan ik nog mijn lijfje zienin wilde spartelbogen. ik blaastot slot ‘maria, maria, maria’ in de bellen van mijn bloed:haar zaligheid, haar warme gloed. […]
journal intime #96
jt96 – une sorte de machine – NA MI BIE JE Op blz. 121 van zijn boek ‘Création et Schizophrenie’ komt Oury weer bij Lacan terecht. Lacan heeft het over de film die men gemaakt had van Matisse die aan ’t schilderen was en die beelden liet men dan heel erg vertraagd zien zodat het […]