[moment #62] 17 juni 2016. het spookt. het aardse lief dat haar bezong is weerom weg. ongehoord het vlijt zich neer bij het afwezige. er zucht een zomerse zefier op het toneel en handen strelen haren die geen aanvang hebben, enkel glans. het bracht de satelliet dapper en vaderlandslievend in de baan en stort nu […]
jt 127 – l’aplanissement de la vie – WERKDRUK ochtendtekeningske van een fictief mens. mijzelf weer als een of ander verlopen rockster vermoedelijk. ik heb mijzelf beloofd om te proberen een uitlegje te schrijven voor een tijdschrift, en meteen voel ik mij beklemd, benauwd, gevangen in de dwingende logica van een wereld die niet de […]
[moment #61] de adoratie van de geliefde in de gezangen is obstakel op de weg naar de geliefde. zijn verheerlijking ontkent haar eigenheid, daar alle heerlijkheid geheel de zijne is, en dus van haar die alles is: ontkenning. haar zaligheid ontkent zijn eigenheid, daar alle zaligheid geheel de hare is, en dus van hem die […]
jt 126 – le plan nu des sens – DRUKWERK WIE HEEFT NIET, … (slot) Die vastgebonden dood waar de ziel zich afschudt om eindelijk een complete en doordringbare staat te verkrijgen, waar niet alles overhoop ligt, pijnlijk zot verstoord en eindeloos redetwistend met zichzelf, verstrikt in de draden van een mengeling die zowel ondraaglijk […]
[moment 60] de zwoelte barst, de vliezen breken en de regen plenst, urenlang, de hele dag. je kan pas vliegen als je voelt dat je kan vallen. wat kan er anders de drang omhoog temperen, tot een vlucht vertragen? de aarde is bedreiging vol beton en achter blauwe hemels doemt de gitzwarte leegte van de […]
jt125 – Tous les rêves sont vrais – ZAKGELD WIE HEEFT NIET, … (voetnoot) Ik bevestig – en ik houd vast aan dit idee – dat de dood niet buiten het rijk van de geest is, dat hij binnen bepaalde grenzen kenbaar en benaderbaar is door een bepaalde gevoeligheid. Alles wat in de orde der […]
[moment 59] treurnis is een wrede god die alles in zijn willekeur beslist. hij verandert lachend licht in droeve duisternis, hij geeft het ’s ochtends heel de blijdschap van haar wonderlijk bestaan om het dan met het gemis weer stuk te slaan. treurnis is een duivel die de zieltogende voeden wil met liters drank en […]
jt 124 – l’image d’un panique déjà éprouvée – GELDZAK WIE HEEFT NIET, … (2) Ik beschreef net een sensatie van angst en droom, van angst die in de droom binnen glijdt een beetje zoals ik mij voorstel dat de agonie moet binnenglijden en zich voltrekken in de dood.In ieder geval, zulke dromen kunnen niet […]
[moment 58] het droomde dat ze vlogen, hun schouders in elkaar vergroeid tot monsterlijke vleugels. twee in elkaar hakende vliegende torren, spier op spier voelden zij elkaar, vel op vel, bot op bot. en onder hen verschroeide de aarde, de mensen verkoolden, de dieren de planten de vissen de vogels. duizenden bomen knakten neerwaarts als […]
