Everything is numbered. There’s a count to every thing. Something preceeds, some thing follows. We only get some of the numbers right. Our days are numbered: we get those right. We can feel whar number we’re at. We can never tell which number it is, but we feel it all right. Fear prevents us […]
verhaspeling van ‘Graf’ van Gerrit Achterberg gij die mij tot de stenen toelaatmet hetzelfde gebrek aan geweldals eenmaal tot uw huid gij die heel mijn lied bevaten de woorden wij weigertte noteren in faveurevan het ogenblik nu is het grintgrint waar geen klank in aardtblind zand ontvangt deneergezegen lijfelijke restant en de dood isde dood […]
Act I, scène 9 – Bij het zien van zijn vader stort SAMOURAÏ helemaal in. De Precept probeert hem te kalmeren. Ondertussen houdt ook Le Cirque des Frotteuses Belges repetitie in het kleine theater dat enkel voor de helft kon afgehuurd worden Precept: Mijn kind, beheers u toch, mijn kindSamouraï: Achteruit!Precept: U heeft een nare […]
155- – une cristallisation immediate et directe – LANGUE ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte (3 – 4) God-de-reu sta mij bij en zijn tongdie als een pijl de korst doorboortvan de koepel met de dubbele boord,van de aarde die jeukt naar zijn woord. En daar is de driehoek van waterdie stapt in de pas […]
verhaspeling van ” Waar zoude ik met mijn liefde henen” van Karel van de Woestijne waar moet ik met mijn liefde henen,nu ik u niet minnen kan?ik zie de regen wenenbij het zinken van de zon. op straat de vlagen kermenalsof er iets nog reden had.wat doe ik met die huiverdie als lust uw lichaam had? o […]
154 – Qu’on lui pile le crâne – AFGROND ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte (2) Een groot, nadenkend en overbevolkt elan vervoerde mijn ik als een volle afgrond. Er waaide een vlezige wind die resoneerde, en de solfer zat er dik in, ja. Minutieuze wortelhaartjes bevolkten de wind als een netwerk van aderen, en […]
Act I, scène 8“Samouraï deinst terug, deinst terug, stopt, slaakt een grote kreet en staat stil, versteend”
wie ben ik een abecedarium (voor P. Holvoet-Hanssen) ik ben de adem die lijven het leven inblaast ik ben de bloemen die wiegen op het veld ik ben de chaos die door orde raast ik ben de dood die velt elke held ik ben de eer die de dichter begeert ik ben het falen dat […]
wie iets van mijn Kathedraalwerk wil begrijpen, passeert best ’s bij de helaas recent overleden filosofisch grootheid Bernard Stiegler… dit interview is denkelijk een goeie introductie, hier zie je hem nog zoals hij altijd was, bevlogen en gedreven door de urgentie van alles wat diende gedaan te worden, en wat hij ook deed, op onnavolgbaar […]
