de koepel wil komen
in schroeizon, gevangen in licht ziet het de man. winddoorschoten lijf met kracht in de ooggaten,koud gebrek tussen de schouders,de huid vol zwerende gaten. geen ander was valser en beter gemaskerdin de echt dan de man.geen ander sneller bedrogen. “hij was een rafel van haar kleed op het leliënveld waar zij liep”,roept het, en het […]
4 fake grafschriften
1.“zij die willen stervenwillen niet stervenals ze doodgaan. zij die niet willen stervenwillen niet stervenals ze doodgaan. maar ik wel” 2. “ik hield niet van liefdeik hield niet van haarik hield niet van wachtenmaar de dood was al daar” 3. “als ik kom te stervenwil je dan dit op mijn graf zetten” 4. “gekken zijn […]
Wachet auf
Hier is de straat met de ronkende brommers.Hier staat het blok met de schurftige kamers.Hier groeit het grijs uit gaten en spelonken. Je ziet wat er was en niet wat je wil.Je wil wat je ziet maar is dat wat je wil?De wereld vermoeit het verwende gewetenmet het zijn van de dingen die niemand kan […]
moeder ben ik en kind
voor Judith V. moeder ben ik en kind met het steenvochthartsgrondig weg van het bonken en beukenwaar de grote verhuizer ik, het rechtopstaande,de bloedende gaten betast van de verlossing. o moeder, o sterren van ogen, o schittering wit waar wij u vinden zoudenen blauw waar wij ons u geven konden, ware het niet dat wij vonden […]
RK WEEKBLADEN #34
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense). Deze week teksten van Antonin Artaud, Nicholas Roerich, Samuel Taylor Coleridge en de NKdeE zelve.
Het licht duikt in de tunnel. De mot zit in de schepping, haar vleugelsraken teer de wanden en de wanden vallen om. Izeganz staat waar hij altijd staat en laat zich door een wilg het zachtegelaat aftasten. Wind voert feilloosde takken, bladeren raken ter strelingde wangen, de neus en de brandende ogen. De droom is in […]
tombeau
voor P. Van Sant je maakte parels voor de zwijnen.de parels zonken in een glas vol blues en de zwijnen waren wij. wij vraten, dronken en wij praattenen van elkander hielden wij. invoer (2018) – voor ‘Rigorisme’
// zang uit ‘Het Pad van de Wenende Nacht’, broncode voor het KLEBNIKOV CARNAVAL (2008-2024) wij zijn gestorven wij, het bloedzeikt uit onze gammele lijven op de trein en de trein raaskalt, oogrolt, stroopt zijn wagons strak op als een bezetenetot de laatste vier rijtuigen hun bestemmingen Aalst en Liederkerke uitkraken. wij zijn gestorven wij, […]