Van haar lijden wil ik jou vertellen
in mij
[SCENE: Zanger Izeganz bejammert zijn lot. op het einde van elk VLAK op Het Pad van de Wenende Nacht moet hij immers weerom een pijnlijke dood sterven om dan ongenadig in het volgende weer te verrijzen.hier richt hij zich tot de Harpijen, een drietal nijdige eksterwijven die zich aan de rand van het bos schuilhouden en […]
Sinds het zichzelf met pijn genas, is pijn…
Gitzwarte bevlekking der luchten biedt
lied
de zon verblindt ons danig al des ochtendsde dag lijkt weer een punt dat lijnen mistde avonden verrekenen de nachtenen de nacht dikt slechts de nachten aan. gemis is mist die in de lijven slingerten mijn geest verdwaalt in dat van jou. tel de dagen goed LAIS en tel secondenin elke nanotel ben ik geheel […]
De mond van de Heer verhing zich in de bergen.En de mensen verdaagden de dag naar de nacht.De storm aasde in het oog van de storm op de plofvan haar eenzame stilte, de kracht binnenin. Ik zag de kinderen krijsen tot de ouders hen de schedelspleten, ik hoorde vlees en bloed op het grijze ijskwakken […]
Schoon wordt nooit een ding van goud of lood
Vingers werden vlinders aan de handen
kerosine
nu de daad gebaart van spartelingen het woord de grijze lippen niet verlaat,nu geen tong nog likken wilen de mond zich achter stof verschuilt gebiedt de stem de lijven in elkander te vervloeienzodat de weerzin van de walg doorbroken wordten de letters uitgegutst in het gelid gaan staan. duw het hoofd in kolkrivieren ondertot de […]