over de NKdeE

DEEPL English translation

Pick your language code for an automatic Google translation:

about the Neue Kathedrale des erotischen Elends

The Neue Kathedrale des erotischen Elends (NKdeE) is an open, anti-elitist and a-commercial development and remediation program for creative research and development. The research focuses on contemporary forms of creative experience, the possible functions of the author therein.

The NKdeE is thus a program that makes programs for the benefit of contemporary authors. From that perspective, the NKdeE prefers to develop programs that can be beneficial to the mental health of the individual.

Ultimately, anyone who wants to should be able to create their own Cathedral for themselves and/or their environment by running a personalized version of this NKdeE app on any hardware, including the human body as an operating system

The NKdeE ideally focuses on writing and drawing and writing as a bridge between the two creative activities.

As a program, the NKdeE itself is a set of running writing programs, some of which are already somewhat documented. Currently, these programs are more or less active ¹the NKdeE is currently undergoing a metamorphosis, most of the programs are silent during the Works:

Anke Field
the LAIS program
#DREAM
SaNDGRaPH dev

programs that are currently inactive:

Pick your language code for an automatic Google translation:

the inscription above is further explained below:

open, a-commercial and anti-elitist: everything the NKdeE does, makes or proposes is freely available and as much as possible accessible to everyone. the NKdeE does not employ a production logic with producing authors and consuming ‘readers’ but an experience logic in which everyone is equally an author. it thus takes Joseph Beuys ‘ old cry that everyone is an artist out from under the Documenta mothballs. However, the NKdeE wants nothing to do with ‘art’ because in its view that flag only covers up an outdated view of creativity merciless exploitation of individuals and a pernicious production logic for all concerned with the love of fame and money.

it is a development program, i.e. it seeks to develop tools for a healthy creativity experience for all

it is a remediation program because, particularly in the more philosophical echelons of its movement, the NKdeE seeks to purify human thought from what it sees as the ontological “disease”: a compulsive reduction of the event to Things and Being. To this end, the NKdeE designs a dynamic replacement module for the old theory of Being, namely Gignomenology, a kind of nonphilosophical and useful theorization of the Event as happening. The old ontology itself as well as large parts of mathematics and the sciences are certainly not rejected (the NKdeE knows no waste, everything is recycled) but reduced to its true human force of validity.

the NKdeE is a program, i.e. it is really conceived as a mock-up for a possible program. In its first form (2004-2010) the NKdeE was therefore a working web application. A partial reconstruction of this can be viewed at nkdee.be, but much of the functionality based on java and xml technology is unfortunately no longer in working order

the NKdeE does research in a fairly systematic way and gradually makes its research results available online, accompanied by the necessary documentation. for the time being (and since 2004) it is a one-man operation of the Cathedral author, so do not expect any miracles in that respect…the research would like to be scientific, but at the moment it cannot be because it is a one-person research project (I do try to work as ‘scientifically’ as possible)

creative experience: the NKdeE seriously questions our current form of creative experience. In the culture industry as we know it today, any authentic creative experience is lost and the human need for it is replaced by an empty and addictive form of consumerism. The many critical analyses of this are well known, but the analysis and the criticism immediately fade away when the personal position of the ‘artist’, the ’theorist’ or the ‘author’ is compromised. Logically, nobody wants to saw off the branch on which they are sitting

Pour en finir: the NKdeE wants to add the anonymous deed to Antonin Artaud’s martyrdom and finally put an end to the in our days abominable discord of the white male author genius. 2500 terrible years of the disgusting dictatorship of paternalistic Being and the general collapse of that system, which was announced with Nietsche, put on the agenda by Derrida, which since 2008 with the banking crisis for everyone with eyes to see and a remnant of cultivated thinking visibly unraveled into an unstoppable cataclysm and which at the moment can be read socio-culturally from the #metoo movement, the resounding planetary ungovernability during the COVID crisis, the total surrender of the once so prosperous West to the madness of Big Tech, the erosion of the separation of powers in what is supposed to pass for ‘democracy’ – and all in all, anyone who does not now see that there is something fundamentally wrong in the human Bodies is hopelessly lost because if that lack of insight applies to you, from that kind of deeply embedded insanity what I am writing here will certainly not make you change your ‘opinion’.

having an opinion is what prevents you from thinking soundly.

Pick your language code for an automatic Google translation:

by being completely independent of any revenue model, the NKdeE is‘branch-free‘ and I don’t have to show the same diffidence. The result of a 14-year-long sustained a-commercial practice is a complete demystification of the creative field where previously everything ‘simply is what it is’. the NKdeE shows that the impossible, if not possible, can already be made imaginable, and she does this not through highfalutin theory but through followable practice

In doing so, the NKdeE employs the concept of‘exemplary activism’: we do not criticize, we do not say how things should be done, we set an example that may or may not be emulated. This, of course, is entirely in keeping with the idea that everyone is an author and also a reader, and that the person who can read or write most adequately to the current situation will be the one most likely to be followed: we believe in the reader and the user as the driving force for the future, and not in the fictional genius who dictates some course of action for a ‘public’ that has been thought numb. The NKdeE has nothing to sell and therefore has no target audience: it gives to every human being what it does not have itself, it undermines the dictatorship of Envy from a position deemed impossible exterior to every economic order, to humanity as we (think we) know it

This impossible position, following Antonin Artaud and others, is made conceivable, taken and realized by working in the unique duration. The NKdeE is an ongoing Apocalypse, a revelation of itself initiated by the Cathedral Author on September 27, 2004. The author himself – in this instance of the Cathedral it is Dirk Jan Egied Vekemans, born in Lier, Belgium on 30-07-1962 at a quarter past eight in the morning henceforth indicated by the acronym dv – is in this configuration reduced to a polyvalent little app which, in the whole of routines, performs the tasks that the program itself does not yet

everyone is an author, so that requires a thorough investigation of the function that is thereby named

because I myself saw no possibility in 2004 to connect with the then current practice of (literary) writing, I decided to set up my own writing environment in which systematically the (for me already long lost) working literary functions (think of ‘Audience’, nKdeE has from the outset resolved to make the author function in particular its field of research and uses all its available resources to that end.

the author is conceived as an essential ‘gateway’ to the event: no creativity is conceivable without that typically human ‘agent’, which is not to say that the author function cannot be fulfilled by AI implementations. on the contrary: the tentative AI implementations give us a quasi-external image of the human author, an image that was previously unthinkable and is enormously stimulating for the rethinking of the function itself

dv’s main motivations for this research, insofar as they are visible to the author himself :

remorse for the stupidities previously committed and the decision to be able to avoid them in the future
dv’s strictly personal incapacity to function properly as an author in this world, in this reality: producing books is simply not dv’s cup of tea, I do not see the point of it for myself and I simply cannot do it, I am not capable of it because it seems too stupid to me to stop a fruitful creative process for the sake of the proceeds. only ‘Playing Dat Het Donker Wordt‘, the second lyrical movement that fell to me in 1993-1995, was still murdered by me in this way, stupidly, for the benefit of a completely imaginary ‘public’. that stupidity is entirely my property, but that is of course peanuts and entirely negligible in the shining git of the unforgivable lumpeness with which I have made my way through this life so far, an undeniable trail of destruction which, to my great shame, I only got to see on 21-01-2022 around 19h45.
from that moment on, when I got that insight, all that was left for me was the path of Repentance
, so even that is of no merit to me, it is a choice with the only alternative being a cowardly death
the radical position that the creative experience of man must be completely freed from the commercial yoke and put back into the service of the mental health of the people who participate in it Meditative Writing or the Asemic Reading.

nkdee_11-11 — In function of comprehension, the Cathedral Author made this sculpture out of waste wood from the Cathedral in 2005. The copper miniatures in this picture refer only to themselves. The figurine has since been on sale for €3,421,449.

The original Cathedral of Erotic Misery was initiated by Kurt Schwitters. Schwitters gave this name to a column of the Merzbau in his home in Hanover, see Elizabeth Burns Gamard ’s book : Kurt Schwitters’ Merzbau. The Cathedral of Erotic Misery, Princeton Architectural Press, New York 2000, ISBN 1-56898-136-8

Pick your language code for an automatic Google translation:

ORIGINAL DUTCH TEXT

De Neue Kathedrale des erotischen Elends is een open, anti-elitair en a-commercieel ontwikkelings- en saneringsprogramma voor creatieve research en development. Het onderzoek richt zich naar hedendaagse vormen van creatieve beleving, de mogelijke functies van de auteur daarin.

De NKdeE is dus een programma dat programma’s maakt ten behoeve van hedendaagse auteurs. Vanuit die optiek ontwikkelt de NKdeE het liefst programma’s die voordelig kunnen zijn voor de mentale gezondheid van het individu.

Uiteindelijk zou iedereen die dat wil voor zichzelf en/of haar leefomgeving een eigen Kathedraal moeten kunnen maken door een gepersonaliseerde versie van deze NKdeE-app te laten lopen op eender welke hardware, inclusief het humane lichaam als operating system.

De NKdeE richt zich bij uitstek op het schrijven en het tekenen en het schrift als brug tussen beide creatieve activiteiten.

Als programma is de NKdeE zelf een geheel van lopende schrijfprogramma’s waarvan sommige al wat gedocumenteerd zijn. Momenteel zijn deze programma’s min of meer actief ²de NKdeE ondergaat momenteel een metamorfose, de meeste programma’s liggen stil tijdens de Werken:

Anke Veld
het LAIS-programma
#DROOM
SaNDGRaPH dev

programma’s die momenteel niet actief zijn:

Pick your language code for an automatic Google translation:

Hieronder wordt bovenstaande omschrijving verder verklaard:

open, a-commercieel en anti-elitair: alles wat de NKdeE doet, maakt of voorstelt is gratis beschikbaar en zoveel mogelijk toegankelijk voor iedereen. de NKdeE hanteert geen productielogica met producerende auteurs en consumerende ‘lezers’ maar een belevingslogica waarin iedereen evenzeer auteur is. het haalt dus de oude kreet van Joseph Beuys dat iedereen kunstenaar is van onder de Documenta-mottenballen. De NKdeE wil echter met ‘kunst’ niets te maken hebben omdat die vlag in haar visie enkel een verouderde visie op creativiteit genadeloze exploitatie van individuen en een voor alle betrokkenen nefaste productielogica bedekt met de liefde voor de roem en het geld.

het is een ontwikkelingsprogramma, dwz. dat het poogt hulpmiddelen te ontwikkelen voor een gezonde creativiteitsbeleving voor iedereen

het is een saneringsprogramma omdat met name in de meer filosofische geledingen van haar bewegen de NKdeE het menselijke denken wil zuiveren van wat het ziet als de ontologische ‘ziekte’: een dwangmatige reductie van het gebeuren tot de Dingen en het Zijn. De NKdeE ontwerpt daartoe een dynamische vervangingsmodule voor de oude Zijnsleer, namelijk de Gignomenologie, een soort van non-filosofische en bruikbare theoretisering van het Gebeuren als gebeuren. De oude ontologie zelf alsmede grote delen van de wiskunde en de wetenschappen wordt zeker niet verworpen (de NKdeE kent geen afval, alles wordt gerecycleerd) maar teruggebracht tot haar ware humane geldingskracht. de C opernicaanse revolutie mag eindelijk ’s gaan doordringen tot daar waar de verzwegen culturele premissen voor onze samenlevingen geproduceerd worden, de fundamenten van de humane kennisbetrachting.

de NKdeE is een programma, dwz. dat het echt geconcipieerd is als de mock-up voor een mogelijk programma. in haar eerste verschijningsvorm (2004-2010) was de NKdeE dan ook een werkende web-applicatie. Een gedeeltelijke reconstructie daarvan kan u bekijken via nkdee.be, maar veel van de functionaliteit op basis van java en xml-technologie is helaas niet meer in werkende staat

de NKdeE doet op vrij systematische wijze aan onderzoek en stelt gaandeweg haar onderzoeksresultaten zoveel mogelijk begeleid van de nodige documentatie beschikbaar online. vooralsnog (en sinds 2004) is het een eenmansoperatie van de Kathedraalauteur, dus verwacht wat dat betreft geen mirakels…het onderzoek wil graag wetenschappelijk worden, maar kan dit momenteel niet zijn omdat het een eenpersoonsonderzoek is (ik probeer wel zo ‘wetenschappelijk’ mogelijk te werken).

creatieve beleving: de NKdeE stelt onze huidige vorm van creatieve beleving serieus in vraag. In de cultuurindustrie zoals we die nu kennen gaat elke authentiek creatieve beleving verloren en wordt de menselijke nood daaraan vervangen door een lege en verslavende vorm van consumentisme. De vele kritische analyses daarvan zijn bekend maar de analyse en de kritiek verstomt ogenblikkelijk als de eigen positie van de ‘kunstenaar’ , de ’theoreticus’ of de ‘auteur’ in het gedrang komt. Logisch, niemand wil de tak afzagen waar zij opzit.

Pour en finir: de NKdeE wil de anonieme daad bij het martelaarswoord van Antonin Artaud voegen en finaal komaf maken met het in onze dagen afgrijselijke wanklank van het blanke mannelijke auteursgenie. 2500 verschrikkelijke jaren van die degoutante dictatuur van het paternalistische Zijn en de algehele ineenstorting van dat bestel die zich met Nietsche aankondigde, door Derrida op de agenda werd gezet, die zich sinds 2008 met de Bankencrisis voor iedereen die ogen heeft en een restant aan gecultiveerd denken zichtbaar ontpopte tot een onstuitbaar cataclysme en die je momenteel socio-cultureel kan aflezen aan de #metoo beweging, de eclatante planetaire onbestuurbaarheid tijdens de COVID-crisis, de totale overgave van het eens zo welvarende Westen aan de waanzin van de Big Tech, de uitholling van de scheiding der machten in wat voor ‘democratie’ moet doorgaan – enfin, soit, wie nu niet door heeft dat er iets fundamenteels mis zit in de humane Lichamen is toch reddeloos verloren want als dat gebrek aan inzicht op jou van toepassing is, uit dat soort diep verankerde waanzin zal wat ik hier schrijf jou zeker niet van ‘mening’ doen veranderen.

“een mening hebben is wat jou verhindert om gezond te denken”

Pick your language code for an automatic Google translation:

door zich geheel onafhankelijk van enig verdienmodel op te stellen is de NKdeE ‘takvrij‘ en dien ik niet diezelfde schroom aan de dag te leggen. Het resultaat van een 14 jaar lang volgehouden a-commerciële praktijk is een complete demystificatie van het creatieve veld waar voorheen alles ‘nu eenmaal is wat het is’. de NKdeE toont dat het onmogelijke zo niet mogelijk dan toch al denkbaar kan worden gemaakt en zij doet dit niet door hoogdravende theorie maar door navolgbare praktijk.

De NKdeE hanteert daarbij het begrip van het ‘exemplarisch activisme’: wij hebben geen kritiek, wij zeggen niet hoe het moet, wij stellen een voorbeeld dat al dan niet navolging kan krijgen. Dit is natuurlijk geheel conform aan de idee dat iedereen auteur is en ook lezer en dat diegene die het meest adequaat aan de huidige situatie kan lezen of schrijven het meeste navolging zal krijgen: we geloven in de lezer en de gebruiker als drijvende kracht voor de toekomst en niet in het fictionele genie dat enig dictaat voorkauwt voor een murw gedacht ‘publiek’. De NKdeE heeft niets te verkopen en kent dus ook geen doelpubliek: het geeft aan elke mens wat het zelf niet heeft, het ondergraaft de dictatuur van de Nijd vanuit een onmogelijk geachte positie exterieur aan elke economische orde, aan de humaniteit zoals wij die (denken te) kennen.

Deze onmogelijke positie wordt, in navolging van o.a. Antonin Artaud, denkbaar gemaakt, ingenomen en gerealiseerd door te werken in de unieke duur. De NKdeE is een voortdurende Apocalyps, een openbaring van zichzelf die door de Kathedraal-Auteur geïnitieerd werd op 27 september 2004. De auteur zelf – in deze instantie van de Kathedraal is dat Dirk Jan Egied Vekemans, geboren te Lier, België op 30-07-1962 om kwart na acht ’s morgens voortaan aangeduid met het acroniem dv – wordt in deze configuratie herleid tot een polyvalent appje dat in het geheel van routines de taken uitvoert die het programma nog niet zelf

iedereen is auteur, dus dat vergt een diepgaand onderzoek naar de functie die daardoor wordt benoemd.

omdat ik zelf in 2004 geen mogelijkheid zag om met mijn schrijven aan te sluiten bij de toen gangbare praktijk van het (literaire) schrijven, besloot ik om mijn eigen schrijfomgeving in te richten waarbij systematisch de (voor mij reeds lang teloor gegane) werkende literatuurfuncties (denk aan ‘Publiek’, ‘Uitgever’, ‘Collega-schrijvers’, literaire kritiek, maar ook louter praktische zaken zoals online tekstdistributie, lezingen en promotie) NKdeE heeft zich van meet af aan voorgenomen vooral van de auteursfunctie haar onderzoeksterrein te maken en wendt daartoe al haar beschikbare middelen aan.

de auteur wordt gedacht als essentiële ‘poort’ voor het gebeuren: er is geen creativiteit denkbaar zonder die typisch humane ‘agent’, wat niet wil zeggen dat de auteursfunctie niet door AI-implementaties zou kunnen worden vervuld. integendeel: de tentatieve AI-invullingen geven ons een quasi extern beeld van de humane auteur, een beeldvorming die voorheen ondenkbaar was en enorm stimulerend is voor het herdenken van de functie zelf

de belangrijkste motivaties van dv voor dit onderzoek zijn, voor zover deze zichtbaar zijn voor de auteur zelf:

berouw om de eerder begane stommiteiten en het besluit om deze in de toekomst te kunnen vermijden
de strikt persoonlijke onbekwaamheid van dv om in deze wereld, deze realiteit naar behoren te functioneren als auteur: het produceren van boeken is nu eenmaal niet aan dv besteed, ik zie daar voor mijzelf het nut niet van in en ik kan dat ook gewoon niet, ik ben daar niet capabel toe omdat het mij te dom lijkt om een vruchtbaar creatief proces ten behoeve van de opbrengst stop te zetten. enkel ‘Spelen Dat Het Donker Wordt‘ de tweede lyrische beweging die mij in 1993-1995 te beurt viel is nog op die wijze domweg door mij vermoord ten behoeve van een volslagen imaginair ‘publiek’. die stommiteit is geheel mijn Eigendom, maar dat is natuurlijk peanuts en geheel verwaarloosbaar in het stralende git van de onvergeeflijke loempigheid waarmee ik mij tot dusver een weg door dit leven baande, een onontkenbaar spoor van vernieling waarop ik tot mijn grote scha en schande pas op 21-01-2022 omstreeks 19u45 echt zicht kreeg. wie daartoe in staat is: vergeef het mij aub, ik wist niet beter.
vanaf dat moment, toen ik dat inzicht kreeg, restte mij enkel nog de weg van het Berouw, dus zelfs daaraan heb ik geen enkele verdienste, het is een keuze met als enige alternatief een lafhartige dood
de radicale stellingname dat de creatieve beleving van de mens geheel bevrijd moet worden van het commerciële juk en terug in dienst gesteld van de mentale gezondheid van de mensen die er deel aan hebben. we hebben dan ook bijzondere aandacht voor de mogelijk therapeutische werking van bepaalde binnen de NKdeE ontwikkelde vormen van creativiteitsbeleving zoals het Meditatief Schrijven of het Asemisch Lezen.

De originele Kathedraal van de Erotische Ellende werd geïnitieerd door Kurt Schwitters. Schwitters gaf deze naam aan een zuil van de Merzbau in zijn huis in Hannover, zie daarvoor het boek van Elizabeth Burns Gamard : Kurt Schwitters’ Merzbau. The Cathedral of Erotic Misery, Princeton Architectural Press, New York 2000, ISBN 1-56898-136-8

Noten[+]