19 januari – dagboek data – 21 januari
er zijn geen gaten, zie ik, in ’t plafond.
geen streepje licht breekt door de tombe van mijn mond.
je zal niet vallen bij het dansen op mijn graf.
je komt met simpel kijken weg en van mij af.
je ziet de kinderen naar de eendjes kwaken
die in’t schuifelen kwakken plots op ’t strakke laken
dat de eerste vorst daar op de vijver bond.
geen mens wil meer dan ik bij jou geraken.
je hoort niet in mijn hoog verspreidde luchten
dat ik ook al daar en ongezien door jou bestond.
ik hoor gestommel slechts en van jouw liefde molm
ik vang van jouw genieten bot en en been en zuchten.
er zijn geen gaten daar dus kan ik jou wel laten.
ik laat je veilig in de armen van jouw eigen praal.
ik hoor je kirren en je kreten, nogal theatraal.
ik zal mijn stem met droeve donkerte bewaken.
jij kent de kracht nog niet van het ontwaken.
