jt 139 – pauvre Antonin Artaud! – RACEAUTO De klare Abélard (2) Het is een vreemde mooie dag. Voortaan enkel nog mooie dagen. Vanaf vandaag is Abélard niet langer kuis. De strakke keten der boeken is verbroken. Hij renonceert de kuise coïtus en Gods permissie. Hoe zoet is niet de coïtus! Zelfs de menselijke, zelfs […]
Categorie: Vertalingen – Bewerkingen
De klare Abélard (1) Het fluisterende raamwerk vormt op het glas van zijn geest altijd dezelfde tekenen van liefde, dezelfde hartelijke uitwisselingen die hem misschien zouden kunnen redden van zijn man-zijn, mocht hij ermee instemmen om zichzelf te redden van de liefde. Hij moet toegeven. Hij zal zich niet meer kunnen houden. Hij geeft toe. […]
jt 134 – Il se glisse entre ses états – HUISMOEDER Héloise en Abélard (slot) Zijn gedachten zijn mooie bladeren, platte oppervlakken, opeenvolgingen van knooppunten, agglomeraties van contacten waarlangs zijn intelligentie moeiteloos doorglijdt: ze gebeurt. Want dat is wat intelligentie is: een zich omzeilen. De kwestie stelt zich niet langer om fijn te zijn of […]
jt 133 – il a des choses – WATERBRON Héloise en Abélard (2) Maar Héloise heeft ook benen. Het beste eraan is dat ze benen heeft. Ze heeft ook dat zeevaart sextant-ding, waaromheen alle magie draait en graast, dat ding als een liggend zwaard. Maar bovenal: Héloise heeft een hart. Een prachtig recht hart en […]
Categorieën
eerste sneeuw
EERSTE SNEEUW Zie hoe zacht, hoe mooi, hoe bleek De dag te sterven lag op ’t wit mysteriekleed En hoe zacht ’t geluid der stilte het vertrek bestreek in occulte macht, nacht die de dood bestreed. Wij verheugen ons te weten dat de dingen Ook die flarden van klaarte willen drinken, En met ons mee […]
jt131 – avec de sinistres pirouettes – ROOFKUNST Brief aan een waarzegster (2) De emotie van het weten werd gedomineerd door het gevoel van de eindeloze clementie van het bestaan1Ik kan het niet helpen. Ik had dit gevoel voor haar. Het leven was goed omdat deze helderziende er was. De aanwezigheid van deze vrouw was […]
jt125 – Tous les rêves sont vrais – ZAKGELD WIE HEEFT NIET, … (voetnoot) Ik bevestig – en ik houd vast aan dit idee – dat de dood niet buiten het rijk van de geest is, dat hij binnen bepaalde grenzen kenbaar en benaderbaar is door een bepaalde gevoeligheid. Alles wat in de orde der […]
jt 124 – l’image d’un panique déjà éprouvée – GELDZAK WIE HEEFT NIET, … (2) Ik beschreef net een sensatie van angst en droom, van angst die in de droom binnen glijdt een beetje zoals ik mij voorstel dat de agonie moet binnenglijden en zich voltrekken in de dood.In ieder geval, zulke dromen kunnen niet […]
jt 122 – l’ étalon d’un néant qui s’ignore – NEUSPUNT Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (slot) De streng die ik priemen laat uit het intellect dat me bezighoudt en het onbewuste dat me voedt, vertoont steeds fijnere draden in het hart van het vertakkende weefsel. En het is een nieuw leven dat […]
jt 121 – il s’agit de la durée de l’esprit – HAARDVUUR Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (3) Ik voel de afbrokkelende grond onder mijn gedachten, en ik word ertoe gebracht om de termen die ik gebruik te overwegen zonder de steun van hun intieme betekenis, hun persoonlijke ondergrond. En beter nog, het […]
Categorieën
BIJ EEN DODE DICHTER
vertaling van ‘Sur un poète mort -A. Artaud 1914
jt 120 – la séparation à jamais – VUURHAARD Fragmenten uit een Dagboek van de Hel (2) Je hebt het goed mis om te zinspelen op deze verlamming die mij bedreigt. Ze bedreigt me wel degelijk, en het wordt elke dag erger. Ze bestaat al en het is een vreselijke realiteit. Natuurlijk doe ik nog […]
Categorieën
HET MYSTIEKE ZEESCHIP
’t Archaische zeeschip moet zijn verloren gegaanOp zeeën waarin mijn dromen hopeloos baden;En de immense masten verwrongen geraaktIn de hemelse nevel van bijbel en hymne. Een liedje klinkt maar niet het bucolisch antiekeMysterieus tussen de kale bomen;En ’t heilige schip zal zijn zeldzaamste warenNooit verkocht hebben ver in den vreemde. Het kent de vuren niet […]
Categorieën
EXTASE
Zilveren sintels, vuurkolenkroesMet van zijn intieme macht de muziekGeledigde vuurgloed, verlost, schorsDie doende haar werelden lost Uitputtend onderzoek van het ikPenetratie die zich te buiten gaatHa! de ijsbrandstapel op, samenMet het brein dat het heeft bedacht. De oude onpeilbare queesteExtravaseert in genotVoelbare zinnelijkheden, extaseIn waarachtig zingend kristal. O inktenmuziek, muziekMuziek van bedolven kolenZacht, wegend, die […]
jt116 – les tetes moins que les trous – HUISWERK DE STRAAT De seksuele straat leeft oplangs de ongepaste gevels,de cafés, waar misdaad kwettert,ontwortelen de lanen. In de zakken branden sexehandenen de buiken drinken langs onder;alle gedachten laten het klinken,en de koppen minder dan de gaten. LA RUE La rue sexuelle s’animele long de faces […]
jt115 – le vrai néant effilé – VELDSLAG Er bestaat een zure en troebele beklemming, even machtig als een mes, waarvan de opdeling het gewicht heeft van de aarde, een beklemming met klaarten, met de interpunctie van afgronden, gekneld en geperst als punaises, als een soort hard ongedierte en waarvan alle bewegingen verstard zijn, een […]
Categorieën
dagboek zonder dagen (16)
[…p.118…] Net zoals het mogelijk is om de gedachten in wakende toestand aan een discipline te onderwerpen, is het mogelijk om de gedachten en de gevoelens van dromen te disciplineren: er toe komen om bepaalde zaken bewust niet te dromen, vervolgens er toe komen om bewust bepaalde andere dingen te dromen, die dromen te registreren, […]
jt114 – Le sol est tout conchié d’âmes – SLAGVELD De dichters heffen de handen daar waar trilt het levend vitriool,op de tafels idool is het zwerk datbeentrekt in een boog. het lid murwt een tong van ijs in elk gat, elke kier die de hemel zo voortschrijdend open laat. De grond is gans onder […]
Categorieën
zwarte dichter
Zwarte dichter, door een maagdenschootbehekst,verzuurde dichter, het leven stokten de stad brandt,en de hemel kwijt zich in regen,jouw veer krabt aan het hart van het leven. Bossen, bossen, ogen zwermenrond pijnappelwoekering;met stormharen de dichtersvorken de paarden, de honden. De ogen razen, de tongen roerende hemeltoevloed in de neusgaten omals melk, voedzaam en blauw;ik hang aan […]
De materie is zonder begin, de geest komt evenals het leven voort uit de evolutie van de materie. Het is daarom dat het kleinste fenomeen van de materie in zich de potentie draagt van de geest en het leven. Omdat de materie zich zonder twijfel op min of meer zeldzame wijze op elke plaats van […]
Soms moet je vechten tegen je denken en als het denken ons overstijgt kan het ook een middel worden om ons te overstijgen. p.117 Voor de dingen van het dagelijkse leven, zij kunnen schilderkunst worden als zij [als?] dingen van buiten resoneren met de wereld van binnen, en de schilderkunst gelijkaardig aan de dingen wordt. […]
Categorieën
dagboek zonder dagen (13)
Reactie impliceert gewaarwording op een variabele graad van bewustzijn. De niet gewilde keuze van de reactie veronderstelt een reden, dus een betekenis.Voorbeeld van betekenis: klauwen op de grond indiceren de passage van een leeuw. De toeschouwer van een dergelijke gevoelige plaat heeft de rol haar te lezen; de lezing begint in de omgekeerde richting van […]
NKdeE 2020 – ‘The appearance mid-april of the boy Réquichot in the gestures of my thinking’ – pencil & wax crayons, A6 De onbewuste daad : dat wat er onbewust is in de daad.Welke realiteit voelt er? Wat ondergaat die wanneer er een impressie naar boven komt? Wat wordt die wanneer de impressie voorbij is, […]
//Réquichot Rotbak dag 44 – plots vraagt het kippenbotje zich af ‘wat doe ik hier eigenlijk in deze Rotbak?’ De tijd van elke wereld. Er zou zelfs een verband vast te stellen zijn tussen de werelden die door het mentale zijn gecreëerd en de innerlijke tijd die hen heeft zien geboren worden zo kort bij […]
//Réquichot Rotbak dag 43 – klokken van Wuhan? Degene die zijn bestaan geeft aan het universum schikt het volgens zijn wetten; iedereen geeft aan het universum het bestaan dat hem bevalt. De grootte van de wereld is maar de grootte van het denken die hem beschouwt, wij zien hem door het innerlijke beeld dat we […]
//Réquichot Rotbak dag 40 – echt vooruitgaan doet het wel niet Ik minacht de anderen want ik heb mijn eigen universum. Ik zeg wel degelijk universum, dat wil zeggen dat de anderen erin begrepen zijn. Ik weet dat zij het mij weergeven, maar ik negeer dat. Daar elke vorm en kleur een expressie hebben is […]
//Réquichot Rotbak dag 38 – volstaat de angst der blootgestelde lichamen om ze op de planeet te kunnen repatriëren? Drie maanden geleden toen ik bij L.D. was kwam er een man binnen die door de gemeenschap der sterfelijken van de buurt beschouwd werd als een beetje gestoord. Hij deed Madame D. en mij een lang […]
p.107 We geloven dat we voelen, dat we begrijpen, we geloven dat we iets zeggen als we zeggen “Ik denk”; maar wat is dat “ik” en wat is dat “denk”? Wat is het kennen, wat is het weten, wat het zijn en wat is het zien? Wat is het spreken en wat is het luisteren? […]
<Barthes-Réquichot (15) Barthes-Réquichot (17)> // Réquichot Rotbak dag 15 – + drie gedroogde kamerplantbladeren De tekst die Roland Barthes schreef voor de Catalogue Raisonée (La Connaissance – Weber, Brussel 1973) van het oeuvre van Bernard Réquichot is geen betoog of essay uit 1 stuk maar bestaat uit een verzameling autonome bestanddelen, gedachten bij het werk […]
<Barthes-Réquichot (14) Barthes-Réquichot (16)> //Réquichot Rotbak dag 14 + mortel van gemalen mosselschelpen met linzenmeel en behanglijm De tekst die Roland Barthes schreef voor de Catalogue Raisonée (La Connaissance – Weber, Brussel 1973) van het oeuvre van Bernard Réquichot is geen betoog of essay uit 1 stuk maar bestaat uit een verzameling autonome bestanddelen, gedachten […]
<Barthes-Réquichot (13) Barthes-Réquichot (15)> // de Réquichot Rotbak dag 13 : + gemalen droge witte bonen met behangsellijm De tekst die Roland Barthes schreef voor de Catalogue Raisonée (La Connaissance – Weber, Brussel 1973) van het oeuvre van Bernard Réquichot is geen betoog of essay uit 1 stuk maar bestaat uit een verzameling autonome bestanddelen, […]
<Barthes-Réquichot (9) Barthes-Réquichot (11)> dag 9 van de Réquichot Rotbak. toegevoegd: uitgedroogde schors, pannekoekenblaadjes waarvan 1 met spinnennest, haarlak De tekst die Roland Barthes schreef voor de Catalogue Raisonée (La Connaissance – Weber, Brussel 1973) van het oeuvre van Bernard Réquichot is geen betoog of essay uit 1 stuk maar bestaat uit een verzameling autonome […]
<Barthes-Réquichot (3) Barthes-Réquichot (5)> De tekst die Roland Barthes schreef voor de Catalogue Raisonée (La Connaissance – Weber, Brussel 1973) van het oeuvre van Bernard Réquichot is geen betoog of essay uit 1 stuk maar bestaat uit een verzameling autonome bestanddelen, gedachten bij het werk in de tekstuele gedachtenbak gegooid alwaar zij zelf een soort […]
de geste van de nijd is een wrijven tegen de haren met botte vingers. invoertekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj022.html kòng : beschuldigen, aanklagen, controleren, vervolgen
de wolk die weelde wou, verwaterde, werd modder, grond, rots, gruis, zand op het strand. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj020.html fēn : damp, miasme, wolk
ikschrijf mijneer, vouw mijop en stuur mijnaar huis: vreemder weer ben ik geboren. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj011.html
mijnhymnenstrelen degebaren vanwoorden die hun zin hebben verloren. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj010.html 吟 yín : zingen, neuriën, reciteren, een soort poëzie
de bloesems van een boom zijn honderd jaar eender, ’t gezicht van een mens geen minuut. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj009.html 百 ba : honderd, talrijk, veel
wolken die scheidenmaken zonlicht vrij. ’t scheidenzelf maakt niemand blij. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj008.html
Categorieën
Tiriël (8/8)
En Mnetha haastte zich tot bij hen aan de poort van de lage tuin. “Sta stil, of krijg van mijn boog de dood scherp gevleugeld in uw oog!” Tiriël stond stil en sprak: “Welke zachte stem dreigt er met zulke harde zaken?Breng mij bij Heer en Habbe, ik ben Tiriël koning van het Westen.”En Mnetha […]
afscheid nemen wordtlastig als de ander ookje handen mee heeft. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj006.html
razen de stormenen heeft de rijke plezier?de stormen razen. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj005.html
Categorieën
vol
zich beschermend plooitde rand naar binnen om. zoraakt de kom dan vol. inputtekst : http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj004.html
Categorieën
nog
en nog wanneer hetavondrood jouw gele haarontmoet, ontvlamt het. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj003.htmlinputbeeld: https://www.instagram.com/p/Bzc1grGJzwi
Categorieën
Tiriël (7/8)
Luide jammerend leidde zij hem over bergen en schrikbarende dalen,Tot zij ter eventij bij de grotten van Zazel kwamen.Vanuit de grotten kwamen Zazel en zijn zonen aangelopen. Toen ze zagenDat hun tiran nu blind was, en hoe zijn dochter hem jammerend begeleidde,Lachten ze spottend. Er wierpen er stenen en vuil toen ze passeerden.Maar als dan […]
Categorieën
vertelling
’t neergeschreven versis plot van een lot dat zichtot verhaal vertelt. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj002.html
de rouw om het rotbeschuldigt niet: ’t lijk heeft erniets mee te maken. inputtekst: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj001.html (10)
Categorieën
honger
het wit van wildebloemen heeft het zwart doorstaandat het schone wou. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj001.html (7)
Categorieën
Tiriël (6/8)
En Hela leidde haar vader door de stilte van de nacht,Verdwaasd, stil, tot het ochtendgloren aan de lucht ontsproot. “Nu, Hela, nu kan ik met plezier bij Heer en Habbe gaan verwijlen,“Nu de vloek al die schuldige zonen schoon en weg zal vreten.“Dit is de juiste, klare weg,; ik weet het door de klank die“Onze […]
angsttranen bloedenen woedende woede woeltde doodsbodem bloot. input: http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj001.html (6)