uit de Poëtische Schetsen van William Blake Gij engel van de avond met de schone haren,Nu wijl de zon zich op de bergen zet, ontvlamUw held’re liefdestoorts; uw stralenkroonzet op, en lach ons toe op ’t avondbed!Lach onze liefde toe, en wijl gij des hemelsBlauwe gordijnen trekt, strooi uw zilverdauwOp elke bloem die nu haar zachte […]
verbannen goden:het sterven zuivert ons lied,gensters op het staal. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 10 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.14
een meeuw kreet er droef:er was geen kind dat weende,geen vader die stierf. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 9 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.13
uit de Poëtische Schetsen van William Blake O Winter! barrikadeer uw adamanten poort:’t Noorden is van u; daar bouwde gij uw donkerdiep-gevesten habitat. Stoot uw daken nietEn buig niet uw pilaren met uw kar van ijzer. Hij hoort mij niet, maar scheert vervaarlijkover ’t gapend diep, zijn stormen los, in schedenvan geribbeld staal; ik durf niet […]
het lied van Lu Yinis weg als wijn die je dronk:leeg, en naar nergens. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 8 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.12
wij vielen in licht,kozen niet het zwart, of wit,of grijze haren. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 6 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.11
uit de Poëtische Schetsen van William Blake O gij die ploegt door onze dalen inUw sterkte, toom in uw felle ruinen, bedaarDe hitte die zij briesen! gij, O Zomer, hebt Vaak uw gouden tenten hier geslagen, en vaakGeslapen onder onze eik, wijl wij met vreugd’Aanschouwden uw rosse lijf en harenweelde.Onder ons dichtste loof wij hoorden steedsUw […]
onze wegen zijnonderscheid dat niet gebeurt.ik leef nog, jij praat. inputtekst: Meng Chiao – Mourning Lu Yin 6 – vert. David Hinton, ISBN 0-691-01237-7, p.10
Jà n’est besoing que plus je me soucie,Si le jour fault, ou que vienne la nuict,Nuict hyvernale, & sans Lune obscurcie :Car tout celà certes riens ne me nuit,Puis que mon Jour par clarté adoulcieM’esclaire toute, & tant, qu’a la mynuictEn mon esprit me faict appercevoirCe, que mes yeulx ne sceurent oncques veoir. Geen zorgen hoef […]
