anke veld is een 8-vlakkige net-novel waarin de verteltijd ruwweg samenvalt met de vertelde tijd voornamelijk omdat de publicatie ervan wegens gebrek aan tijd & middelen samenvalt met het schrijfproces Dit, zo blijkt, is een stukje uit het vlak genaamd ‘Lode’ Elk Vlak is genoemd naar het centrale personage (avatar) ervan. “Decay is a limitropic […]
Categorie: Proza
& We gaan drie eendere tunnels door & het gelige licht van de pilonen vertrekt de tijd in een eender ritme. Het busje is hermetisch afgesloten maar voor alle zekerheid houden we de nortonpakken maar dicht tot we uit de geïnfecteerde zone zijn. Het geluid van het busje weerkaatst op de tunnelwand, de banden kleven […]
Een vrije lyricus gaat – misschien, soms & als het Ware – te werk als een muzikant van oosterse inslag. Voor de oosterse muzikant is de kosmos één geweldige dreun waarbinnen de auctoriële monade een zo intens mogelijke stilte creëert. Die stilte is nooit absoluut, verre van, het is steeds een oscillatie rond een immer […]
Ik wil tikken op het raam maar mijn hand is ingewikkeld in witte repen gaas zoals bij een mummie. Buiten staat een vrouw te dansen rond een fakkel in het midden van de binnenplaats. Ze danst & danst & haar dansen wekt het dansen in je brein, maar het zwaaien van haar weelderige jurk komt […]
In een prieeltje uitgeharkt in de onaflatende opwelling van g*ds grote gemoed, een scheet waarvan de stank geen namen heeft, zit een naarstig wijf bot te vloeken. De wanden druipen glanzend van het ijzige niets & vermenigvuldigen de kleine okeren ruimte eindeloos. Je hoort haar afwisselend zuchten, tieren, met rauwe keelklanken alles & iedereen onverstaanbaar […]
i.m. Heks Lilo In het land heerste droefenis om haar. De pijn zat om het schone zoals een halsband rond de hond. De hond springt. De hond is in de lucht. De lucht is in de hond. We roepen de hond om het slechts een hond te laten zijn. Gewenning, zoals de naam, is een […]
– “Hier, haak je vast in mijn huid, ik vlieg er toch weldra uit & de pijn is het woord van een ander”. Je spijkert het op de stilte als een vlechtwerk van staal. Alsof de woorden & hun betekenissen je vanzelfsprekend toekomen. Alsof je een bedreven meesteres van het stroeve genieten bent, een noodlottig […]
Categorieën
Geef ons heden onze dagelijkse horror
“O ja die rozentuin” dv, A5, potlood & houtskool * * * Zal ik ‘s een tuin bouwen in de vorm van je lichaam? F*ck Versailles, dit trekt gegarandeerd een veelvoud van die trieste toeristenbussen. Wereldvermaard wordt vast de met taai onkruid geringde waterput waarin zinken de radeloze zuchten omtrent het verdwijnen van het fijne […]
Je hebt geen verlossing nodig om voortgang te hebben. Richting en beweging volstaan. Voortgang is jenzeits van goed en kwaad, dat kan net zo goed de afgrond in. Voortgang op zijn smalst is dan ook de humane vertekening van wat primair positief is, van natuurlijke groei. Economie als een soort psychose van het leven. Iemand […]
