Aangezien in de hedendaagse praktijk van het schrijven de prioriteit van de code ten opzichte van de door de code gegenereerde tekst niet meer te ontkennen valt, wordt het bijzonder interessant om analoge verhoudingen op te sporen in een filosofisch discours dat zich nog wel op het materiële schrift als primaire auctoriële activiteit richtte. Vooral […]
Categorie: Proza
Blog #842a_nl
Nieuwe blog voor het de nieuwe Kathedraalse bouwmethode, het meertalige, niet-mediumgebonden genre van de sun(t)ra(nce) http://plaatsisruimte.wordpress.com hier ialvast het algoritme om tot een sun(t)ra(nce) te komen howto sun(t)ra(nce): listen to a Sun Ra composition/arrangement while listening do what you love doing (write/draw/make love/ dance/program/pour water into the sea) – doing what you do will result […]
Als ik met mijn hondje Neo ga wandelen, hier in parkje Heuvelhof, is het Neo even toegestaan te verblijven in de vrije hondse ruimte. De hondse ruimte is een eenheid, een consistent vlak in de tijdruimte, net zoals mijn ruimte, die echter niet op een gelijkwaardige manier te benoemen is als ‘de’ menselijke ruimte. De […]
doe de dodo

Dit is een tekstverloop. Het verloop van deze tekst is problematisch * omwille van het feit dat u de tekst niet als een affe en referentieerbare eenheid gepresenteerd krijgt, maar gaandeweg, terwijl hij nog geschreven wordt. Zelfs, stel dat ik dan nog leef, ettelijke jaren na wat nu voor mij het nu is, de […]
Otoliths, een online verschijnensel van verruimend lyrische aard, heeft haar nummer 11 klaar. U kan excessief genieten van (mengsels van) tekstuele, visuele, poëtische, fotografische, prozaische, essayistische bijdragen van hoogbegaafde lieverds zoals Anny Ballardini, Michael Aanji Crowley, Sheila E. Murphy, Sheila E. Murphy & John M. Bennett, Eileen R. Tabios, Marcia Arrieta, dan raphael, Philip Byron […]
kabelzang
Muze, aanhoort het desperate suizen van mijn kabelzang. Literatuur bedrijven op internet wordt niet serieus genomen want het is geen bedrijf. De status van tekst op internet is dan ook die van een voortdurend verval. Niets vast hebt gij mij aan te reiken. Voortdurend verval? & daarin blijven schrijven? Uiteraard. Hoe anders kan je relevant […]
anke veld is een 8-vlakkige net-novel waarin de verteltijd ruwweg samenvalt met de vertelde tijd voornamelijk omdat de publicatie ervan wegens gebrek aan tijd & middelen samenvalt met het schrijfproces Dit, zo blijkt, is een stukje uit het vlak genaamd ‘Lode’ Elk Vlak is genoemd naar het centrale personage (avatar) ervan. “Decay is a limitropic […]
& We gaan drie eendere tunnels door & het gelige licht van de pilonen vertrekt de tijd in een eender ritme. Het busje is hermetisch afgesloten maar voor alle zekerheid houden we de nortonpakken maar dicht tot we uit de geïnfecteerde zone zijn. Het geluid van het busje weerkaatst op de tunnelwand, de banden kleven […]
Een vrije lyricus gaat – misschien, soms & als het Ware – te werk als een muzikant van oosterse inslag. Voor de oosterse muzikant is de kosmos één geweldige dreun waarbinnen de auctoriële monade een zo intens mogelijke stilte creëert. Die stilte is nooit absoluut, verre van, het is steeds een oscillatie rond een immer […]
Ik wil tikken op het raam maar mijn hand is ingewikkeld in witte repen gaas zoals bij een mummie. Buiten staat een vrouw te dansen rond een fakkel in het midden van de binnenplaats. Ze danst & danst & haar dansen wekt het dansen in je brein, maar het zwaaien van haar weelderige jurk komt […]
In een prieeltje uitgeharkt in de onaflatende opwelling van g*ds grote gemoed, een scheet waarvan de stank geen namen heeft, zit een naarstig wijf bot te vloeken. De wanden druipen glanzend van het ijzige niets & vermenigvuldigen de kleine okeren ruimte eindeloos. Je hoort haar afwisselend zuchten, tieren, met rauwe keelklanken alles & iedereen onverstaanbaar […]
i.m. Heks Lilo In het land heerste droefenis om haar. De pijn zat om het schone zoals een halsband rond de hond. De hond springt. De hond is in de lucht. De lucht is in de hond. We roepen de hond om het slechts een hond te laten zijn. Gewenning, zoals de naam, is een […]
– “Hier, haak je vast in mijn huid, ik vlieg er toch weldra uit & de pijn is het woord van een ander”. Je spijkert het op de stilte als een vlechtwerk van staal. Alsof de woorden & hun betekenissen je vanzelfsprekend toekomen. Alsof je een bedreven meesteres van het stroeve genieten bent, een noodlottig […]
Geef ons heden onze dagelijkse horror
“O ja die rozentuin” dv, A5, potlood & houtskool * * * Zal ik ‘s een tuin bouwen in de vorm van je lichaam? F*ck Versailles, dit trekt gegarandeerd een veelvoud van die trieste toeristenbussen. Wereldvermaard wordt vast de met taai onkruid geringde waterput waarin zinken de radeloze zuchten omtrent het verdwijnen van het fijne […]
Je hebt geen verlossing nodig om voortgang te hebben. Richting en beweging volstaan. Voortgang is jenzeits van goed en kwaad, dat kan net zo goed de afgrond in. Voortgang op zijn smalst is dan ook de humane vertekening van wat primair positief is, van natuurlijke groei. Economie als een soort psychose van het leven. Iemand […]
apologie van de analogie
( dv 2008 – Poging om het codebegrip t.o.v het lyrische te verduidelijken en de analogie met de programmatuur te verantwoorden) Stel, je hebt een lyrische stem S, dat is een functie die door een taalveld T gaat en daar van de aanwezige ongelimiteerde potentie P een deelverzameling K vormt. Die deelverzameling, de output van […]
ouliposuctie (kom tot ons)

( mock-up,gefingeerde output van een mogelijk programma: non-lineaire functie aflopend in de wij/jij periodiciteit) Een vlugge bedenking hierbij, want ik ben Difference et Répetition, een vrij oud boek van Deleuze (1968), aan het lezen, in het Frans nog wel & da’s eigenlijk veel, véél te moeilijk voor mij, dus wil ik af en toe ook […]
slijpsel van dichtershoofd op een schijfje Van Dale –> Ik heb dat niet, ik ben niet langer wie ik was. een debitante zwaait de veelarmige nargileh. onder de integralen rinkelen betekenisvol ettelijke getalwaarden voor glaswaren de betonwarenverdeler verdeelt nu liefdeswaren schijnwaren zegt u? niet zo volgens nichasjerwan aka clark de koele nichesman de slijter van […]
a people’s palace
–>– http://www.indymedia.be/en/node/28098 Waarom is digitale distributie de grootste uitdaging sinds de opkomst van televisie? PETER BUCKINGHAM: Digitalisering betekent dat de macht uit handen wordt genomen van de instellingen, de overheid en de grote distributeurs. Door digitalisering en internet wordt hun macht getransfereerd naar het publiek en de filmmaker. Daarom noem ik dat de grootste verandering […]
sta zo niet

& “Sta zo niet met uw kont te zwieren, seffens komt de wereld klaar”. Mijn tong raakt net niet haar oorschelp als ik het haar toefluister in de volle zaal. Er gaat een rilling door haar lijf, ze glanst gespannen als een eigenhandig door Cage geprepareerde piano. De eerste spreker komt binnen, het wordt stil […]
Verheffen nee ik zal je niet
& Een duif glijdt van het dak honderd meter verder naar een boompje zonder haar vleugels ook maar één slag te bewegen. Ze schuift haar lichaam bij de hengsels in de rail van hier naar later. Daar bij het gammele poortje, daar sta je te zwaaien, je hebt het koud & je wil weg maar […]
Ten Geleide De termen ‘Kathedraals’ en ‘Kathedraals Gebeuren’ verwijzen naar de ‘Neue Kathedrale des erotischen Elends’ een zoektocht/bouwproces naar/van de Kathedraal. De Kathedraal is een afwezigheid geïnitieerd in navolging van Kurt Schwitters’ Merzbau. In tegenstelling tot de helaas verloren gegane Merzbau van Schwitters kan u de Neue Kathedrale probleemloos en gratis bezoeken via de webapplicatie […]
Hij wavet nog bijwijle het reële in
[Lode over merels & het niets van g*d] Merels hebben een gele bek. Dat weet ik nog. Het zijn brutale stadsbeesten ook. De mormels lopen zichtbaar wormen uit de betonnen randen van de bloemenperkjes te benen & op te schrokken. Ik schrik ervan, hoe het diertje ritselend door de struiken schiet, met een vette worm […]
Bon. Neemt allen de vieze brij bij het uitgaanspunt. Als uitgaanspunt pakken we effie de hypothese dat de analogie van de programmatie die ‘doorslaat’ naar het reële, de ontologie van de nerd, zeg maar, daadwerkelijk steek houdt. De wereld in de zak van de theoreticus gestoken als een lopend programma. Niet eens zo gek, zo’n […]
Bakhtin over de overdrijvingen van het grotesk realisme (v. Rabelais): This exaggeration has a positive, assertive character, The leading themes of these images of bodily life are fertility, growth, and a brimming-over abundance. Manifestations of this life refer not to the isolated biological individual, not to the private, egotistic “economic man”, but to the collective […]
PANTIFUSION™ RULES DA DIGIWAVES
(schrijfsel volgens de nieuwste constraint op Nuzzled Sentence) FFX! hear da viskals wegewaaien over all! Ier yorwick is fliksing in brightsels. Man had er ingeswimd driewerf da Fuckerde Hoekspleet smack in da verbotzeignuncte Eregnis im beyondkuhes grasses aber Maddy Creambartock and her girlswoons notched up da creep a weebit so out pupped da dogleash in […]
een kathedraals uit-reksel van de Muliera Mystica (gevat in een passé décomposant) met een stelletje anonieme Eigenfaces en de Onvoltooiden van Henri Michaux, gespreid over tijd, taal en versplinterende piksels in diverse naamruimtes 1. Henri Michaux – Les Inachevés LES INACHEVÉS Visage qui ne dit qui ne rit qui ne dit oui ni non. Monstre. […]
Jaguar Toen we klein waren hadden we een tante ik bedoel we hebben ze nog maar we zijn niet klein meer en ze is helegans verdroogd en in rimpels en rafels uitgelopen ondertussen maar toe we nog klein waren dus hadden we een rijke tante en die reed met zo ne sjieken bak, zo’n Jaguar […]
de aankondiging is de avant-garde van het gebeuren het gebeuren is in augustus we zitten in maart nu, toch? als het zo verder gaat, komt de avant-garde hopeloos te laat khlebnikov.wordpress.com wordt mede gekentekend door de wonderen der techniek: klik erop & het gebeurt Ondertussen wil ons opleggen de geuglende Integrator der Opera de diep-doordachte […]
Iemand heeft ergens de rek uitgehaald
Bezette Stad van Paul van Ostaijen, integraal te bewonderen in het vooral virtuele Dada-museum te Iowa, hier dus: http://sdrc.lib.uiowa.edu/dada/Bezette%20Stad/index.htm Stel : we ontwaken op een dag & iemand heeft uit de spanning van onze dagelijkse besognes plots de rek gehaald. Bv. : de niet te stuiten digitalisering van het culturele erfgoed maakt dat de werkplaats […]
Ik twijfel er toch aan, zo zegt mij Aniado, of ik wel de enige ben. Er moeten er toch nog anderen zijn, die gaan zwemmen zijn in de zee van de borsten. Het duurt nooit lang voor ik ze tref onder mij als wieren in de stroom. Ongetwijfeld: er is meer nodig dan enkele halen, […]
het spoor van Herakleitos (viltstift op postkaart door iderden, met enige ai-sterretjes uit het ViLTse pikselplakfabriek) monu ment ale s pek- takel tekst: Lees in PDF formaat : “De Gebeurte van het eerste Zingtuig”
As glasses discover Worlds /in the endless Abyss of space ‘correct’, van links naar rechts dus In de literatuur over de werken van William Blake, een blijvende inspiratie, vind je niet dadelijk uitsluitsel, maar het is goed wel mogelijk dat Blake zijn ontwerpen in afgedrukte vorm, wat het picturale betreft, het spiegelbeeld waren van hoe […]
geïllumineerde versie van ‘bloed in de kelk’ uit de klebnikoffer met een doordeweekse wedergeboorte van het Corpore Chiastico Tournante
de horizon is een koehandel
Le consensus est toujours morbide. L’amateurisme est le maître mot, c’est étymologiquement celui qui aime. L’artiste doit réfléchir son époque pardes prismes déformants, des miroirs brisés, des distances impossibles, des angles inédits. Son rôle est d’interroger les tabous, de revoir les conventions, de comprendre les raisons qui les ont institués. Paracelse écrivait : « Je […]
jo la catalholica
jo io son la catalholica con los ninos en el parce catalholica catalholica catalholica la catalholica con los ninos en el parce the hiet the hiet is on onder de mensen langzaam de tekstblokskens schuiven de maan is rond de schermen sluiten bing bang bong bang alweer. ja. den dag zit diep geborgen in de […]
De Tijdsrups, een dessay (1)
De TIJDSRUPS “het dessin-essay of dessay verheft zich uit het ontoonbare als een mixtuur van grafiek & kletskoek, een crossover van filosofie & ambachtelijke kunstjes, een anorganisch samenvloeien van stoffig grafiet & behaarlakte houtskool met fragiele digitale verzinksels, bestanden des middags tijdens de kletspauze of zonder voorwendsels tijdens de werkuren ingescand door vraatzuchtige netwerkgeesten, lezers […]
dialoogstelling [definietsel] een Kathedraalse dialoogstelling is een stel, een koppel of wat beweringen, gevolgd door een bespreking daarvan in dialoogvorm tussen een alwetend ikseltje en een leergierig vraagkieken. Het kieken lijkt kaal & onpersoonlijk maar is dat allerminst, het ikseltje heeft duidelijk gebrek aan werklust, anders zou het zich niet met dergelijke profane zaken inlaten, […]
voor wie daar wat aan heeft
Niet drummen aub – het veelpuntige uitstroomsel hieronder n.a.v. een tekst van Leevi Lehto – is middels een klikje op onderstaande link te voorschijn te toveren in afdrukbaar pdf formaat, lichtjes gecorrigeerd en uitgebreid, en bovendien een beetje overzichtelijker, zodat het zich ook wel mits de gebruikelijke oogpijniging van het scherm laat lezen. Tja, die […]
De Nieuwe Stem In de aanloop naar en tijdens de eindejaarsperiode is de Stem weer in alle uitzuigerijen verkrijgbaar op vertoon van uw leefkaarten. Het is dit jaar een basalt. Zij zuilt natuurlijk in een vijf of in een zes. Voor een hoger getal drinkt u nogmaals van de fles. Haar glinsterende hoeken zijn veelal […]
(g)ruisbruggen
Bon, Soit. De Klank. Het wordt weer winter. Meestal vertoont het kalende vilt-bedrijfje met haar neo-kathedraleske bebouwing dan de neiging om moeilijk beginnen doen. De eertijds excessieve, met exuberant-groteske colorieten behepte veelvormige groeisels hebben bij het winterse versterven de neiging zich in de eigen talige kronkels in te slingeren, op wanhopige wijze pogend de warmte […]
Voor meer info over het ELfabet, zie http://elfabet.blogspot.com/
Jij mag kiezen, jij bent de lezer, het is jouw lijf. Ruis. Geruis. Gruis. Je zal je de ogen hebben opengehaald aan het zwarte raster van je keuze. (Geen kleur op het einde, op het einde is er geen kleur, er is nooit kleur op het einde). Ruist. Rust. Rest. Je zal gekozen hebben. Roest. […]
… wij lagen plat verdaan & week geblutst te duren dan het weefsel in ons weefsel bij het weven ingewreven… resten van ons die de luchten onderwijl in rode glans besmeurden, zij streepten het licht uit in het bewolkte… de woorden Xo, X1, X2,…Xn met de doffe blik op oneindig als bladgoud op onze ademstijfte […]
Vooraf: Dat stukje gewauwel van Lode hieronder heb ik uit het archief van de skynetblog gevist. Omdat ik alles wat er is van Anke Veld hier toch ook bij elkaar wil krijgen, en meteen kan ik het nog ’s nakijken. Wie weet raakt het ooit nog wel af, of verder, alleszins, dat netgebeuren van me. […]
Lode Tijd. O tijd. Mijn trein komt eraan. Op tijd. Net als vroeger. Vrijdagavonden in Antwerpen waar niemand nog weet van heeft. Gelukkig. La vie d’artiste, een stille gooi naar een denkbeeld, stemloze klanken die naar een afgrond snellen, zoals die kettingrokende topless tapkastpoes die in een bodemloze Antwerpse bar met haar gescheurde vingernagels de […]
zegepraal

Het triomfantelijk gebrul in de gang is het gebrul van de genodigden. Wij zitten te wachten: het scheppingsfeest is begonnen. De werken houden stand, wij zullen eeuwen trotseren. Voor we er erg in hebben breekt het wachten in een duren uit dat zich aan het eeuwige afgemeten weet. Het levensvocht gaat als met oceanen verloren. […]
chiasmose
een denkbeweging met toepassingsrafels de beweging: Het tekort lost op in het teveel. Elk realiseren ontsluit een veelvoud aan chiastische verdraaiingen die in hun gebeuren een fictionaliseren bevatten, inclusief het realiseren van de fictionalisering. De resultanten bieden een verkabbelend aanzicht: de tesserae van de verdraaiingsintensiteiten ogen als golfjes op een statisch geladen vlak, het oppervlaktespanningsveld. […]
Eeuwigheid

Het vlak ligt op de xy-as, de z-waarden zijn immers verwaarloosbaar. Het pad (dit wegeltje) doet zich voor als een rechte tussen het achterliggende A en het zich, naar u aanneemt, in de verte voor u bevindende B. Een drietal graden rechts van B verheft zich een grillige berg. De berg weet van geen wijken, […]