jt102 – demain, je te parlerai à nouveau de moi – AANDACHT Het Frans in het dagelijkse citaat had eigenlijk Duits moeten zijn want het kwam uit de pen van wat ik maar, als dwazen onder elkaar, het Rilke-ding ben gaan noemen, als voorloper dan van mijn eigen, wellicht nog ergere ‘het’-heid in de gedachten. […]
De materie is zonder begin, de geest komt evenals het leven voort uit de evolutie van de materie. Het is daarom dat het kleinste fenomeen van de materie in zich de potentie draagt van de geest en het leven. Omdat de materie zich zonder twijfel op min of meer zeldzame wijze op elke plaats van […]
jt100 – la création est un accroissement d’être – BRAILLE Etymologisch is elke creatie een (aan)groei.De creator, de homo faber die iets schept is dus een vergroeiing van het oorspronkelijke begrip van ‘maken’, ’tot stand brengen’, meer een zaaier, een bevruchter van het land of een cultivator van een reeds als dusdanig onderscheiden groeibeweging. Er […]
jt99 – “la possibilité vicariante de la logique du montrable” – HOUT In de evolutieleer spreken we van geografische vicariantie of allopatrische soortvorming wanneer een geografische scheiding een bevolking van een soort plots geografische scheidt van haar soortgenoten zodat de beide groepen zich onafhankelijk van elkaar anders gaan ontwikkelen. een vicariant is dan een taxon […]
jt98 – Dépôts de signifiants, grains de jouissance – LUCHT Kijk wat je hier hebt. Een uiterst banaal dingetje is het: een ordinair schelpje van op een Belgisch strand. Maar jij alleen, jij zocht dat ene schelpje er uit, dat jij opraapte en mee naar huis nam, alwaar het levende herinnering werd en potentie tot […]
jt97 – qu’est-ce que comprendre la folie – WA TER Waarom kan ik u niet zeggen wat deze ‘kleine’ fuga in sol klein, BWV 578 van Bach ‘betekent’? Zeker ik kan gerust honderduit vertellen wat dit prachtige stukje muziek voor mij betekent, dat ik er nog steeds tranen van in de ogen krijg als ik het stretto door mij heen voel gaan, […]
jt96 – une sorte de machine – NA MI BIE JE Op blz. 121 van zijn boek ‘Création et Schizophrenie’ komt Oury weer bij Lacan terecht. Lacan heeft het over de film die men gemaakt had van Matisse die aan ’t schilderen was en die beelden liet men dan heel erg vertraagd zien zodat het […]
jt94 – il se passe quelque chose la – BAL LAST NED: ‘Het gebeurt dat…’FRA: ‘Il arrive que…’ In het Frans gebeurt niet ‘het’, maar ‘hij’. Als Jean Oury wil zeggen dat er iets gebeurt, daar in die Fabrique du Pré van hem, dan moet hij eerst over ‘hem’: ‘hij’ komt, er gaat iets van […]
93 – ouvrir l’attente dans le fermé – GE NI JAA L 8 juni 2020. Ik heb vandaag mijn dagje niet, het loopt niet echt, maar bon we zullen van de nood een deugd maken en pogen enkele algemeenheden over de opzet van mijn werk te verwoorden.Een korte status quaestionis van de geheel fictieve Gignomenologie, […]
jt 92 – Le présent c’est quand je parle – VER DWA LE Wanneer Jean Oury het in zijn ‘Création et Schizophrénie‘ [OURY 1989] over een ‘site’ heeft, een Heideggeriaans Oord* waar de Fabrique du Pré van Francis Ponge staat te draaien (zie vorige afleveringen), dan heeft hij het over een geheel virtuele locus die […]
jt 91 – il faut travailler le “pate” humaine qui nous entoure – WACH TEN De eerste séance van Jean Oury’s seminarie van 1987-1988 in diens Création et Schizophrénie [OURY 1998], is een ware grabbelton van werktuiglijke concepten. Oury laat zijn usual suspects opdraven in een Petrarceske Trionfo van de Weide, de Pré, zijn naar […]
jt 90 – par la vertu du signifiant – WAL GING in mijn lezing van Jean Oury’s Création et schizophrénie [OURY 1989], een serie uitgesproken weigeringen om to the point te komen, was ik vanochtend aanbeland bij de laatste séance van het eerste seizoen (1986-1987), het deel dat Oury eerst in annexen wou weergeven bij […]
jt 88 – On est plongé dans le desgana – WOEL PUT Oury beweert van het Catalaanse woord “desgana” (’tegenzin’) dat het onvertaalbaar zou zijn, maar eigenlijk bedoelt hij dat we de Franse vertalingen ervan niet op die manier kunnen gebruiken zoals Catalanen hun “desgana” kunnen bezigen, dat geen enkel Franse variant op ‘ à […]
jt84 – ‘il faut que la main trace‘ – WOOR DEN BOEK Op 5 november 1986, de dag van de eerste sessie waarvan het eerste hoofdstuk van Jean Oury’s ‘Creation et schizophrénie‘ de uitgeschreven versie is, is het nog niet zo lang geleden dat André Leroi-Gourhan overleden is. Oury schrijft diens naam verkeerdelijk met een […]
jt93 – et il en isolait six – SCHE PEN In de psychologie, en ook in haar moeder de filosofie, ressorteert men vaak tot het catalogiseren van de concepten, (fictieve, abstracte) dingen die men kan benoemen, zodat men toch een schijn van wetenschappelijkheid op de glanzende bladspiegel kan toveren. Overal in de menselijke bedrijvigheden is […]
jt82 – une sorte de chosification – APL FLA PJE lezen, zien en zwijgen Jean Oury’s boek ‘Création et schizophrénie’ is de weerslag van een reeks seminaries die hij gaf aan de Paris VII universiteit in de jaren 1986-87 en 1987-88, een reeks variaties op een thema eerder dan een uitgewerkt betoog. Elk hoofdstuk komt […]
jt81 – le rève se cultive dans les ténèbres – OR GEL AA PJE Jean-Francois Chevrier sluit zijn boek ‘Zone sensibles’ [CHEVRIER 2019] af met een soort van eindwaardering.Dat behoort tot de geplogenheden van het genre van het ‘betere’ (lees: ‘dure’) ‘Kunstboek’.Ofwel dient men zich in zulk een sjabloon uit te putten in superlatieven, zeker […]
Soms moet je vechten tegen je denken en als het denken ons overstijgt kan het ook een middel worden om ons te overstijgen. p.117 Voor de dingen van het dagelijkse leven, zij kunnen schilderkunst worden als zij [als?] dingen van buiten resoneren met de wereld van binnen, en de schilderkunst gelijkaardig aan de dingen wordt. […]
76 – la profération poetique – LA IE S Het plezier van de nonsens is ook het plezier van de poëtische zegging en dat van het kind in zijn brabbeltaal. De nonsensicale hoofdlettergedichten van Réquichot zijn echter geen cobra-achtige verheerlijking van het kinderlijke of van enige spontane, onberedeneerde zegging. Het is eerder taal die van […]
jt 75 – je laisserai des livres indéchiffrables – DA VE RE 19 mei 2020. Twee van de vier auteurs (Réquichot, Celan, Snoek en Scelsi) waar ik mij momenteel intensief mee bezighoud zijn zelfmoordenaars, één (Edmond André Coralie Schietekat aka Paul Snoek) is een twijfelgeval. Alleen Scelsi heeft het vrolijk fluitend uitgezongen en is naar […]
jt74 – transmutation générale de la marchandise – KA ME RA DE In het geluidsfragment van vandaag maken we de desintegratie mee van ‘KAMERADEN’, een gewoon NED woord onder druk van de herhaling. De herhaling van een woord zet dat woord onder druk omdat het de gewone werking van het spraaksysteem onder druk zet: het […]
jt73- un spectacle de la matière – WEE ME LE Terwijl het golfschrift in dit programma zich een weg lijkt te willen banen naar de realisatie van een soort infra-nederlands – hoe laag kan je zakken? -, wordt het misschien stilaan tijd om te vertellen hoe ik eigenlijk bij Bernard Réquichot ben terecht gekomen. In […]
jt72 – le mental: lamentable élément alimentaire et lamentable aliment élémentaire – OO UU AAHM
jt 71 – L’ état, l’ instant ne se trouvent plus en eux – YO LA DI MA Het is haast kinderlijk, de teleurstelling waarvan Réquichot ons verhaalt in zijn tekst ‘Métaplastiques’ die Chevrier vandaag voor mij citeert : de magische stenen, wortels en slakken waarmee hij tijdens zijn strooptochten op de ‘campagne’ zijn zakken […]
jt70 – l’ instinct de mon esprit – WA WA WA “Het instinct van mijn geest”. Bernard Réquichot wil zich krachtens deze uitspraak de automatismen waarmee hij experimenteert, de heel erg lichamelijke zegging in de spontane erupties van gebaren op doek of papier, als een deel van zijn ‘geest’ toe-eigenen, een onvervreemdbaar onderdeel van zijn […]
jt69 – dictionnaire de demi-choses – UU PT PT PT 12-05-2020. O nostalgie. De jaren ’50 van de vorige eeuw waren ook de jaren van de grote doorbraak van het Science Fiction genre in de populaire cultuur en congruent met dat gebeuren werd het ‘fantastische’ in de schilderkunst door sommigen gepropageerd als tegenhanger van het […]
jt67 – panne le rapt en rut des métacarpes – NO MI DA wintertaling zij limoen, speeksel zij peul mijn sinusrescue is uw reddingsvoetcel. zout duwt valse flarebotten, eva’s toverzaden ter ziltivoren jouvensaalse steenselpret. o vleugeltakte splijter eikzwamnacht diein ’t geraamtenicht kersensabelt hervelkruiden zicht opt regenboog verpunt. majusculenop de manuscriptenhoop in anemonenschijn, margamalen, mondgepikte maagman […]
jt66 – la valeur tactile procéde d’une réification du geste pictural – SA LI LA In hoofdstuk VII van Chevrier’s boek [CHEVRIER2019, p.111-147) zitten we plots al in 1956, het jaar waarin Réquichot verftubes leegspuit op zijn doeken, en die er dan weer afpulkt en op karton collageert. Chevrier plaats die praktijk met heel veel […]
jt64 – le spirale des contraires promet une pénétration de l’infini – AHM MAI NI Het Franse citaat is van een ‘auteure‘ zoals Chevrier het voorbeeldig schrijft: Danièle Chauvin over William Blake in haar ondertussen ook alweer onbetaalbare Blakestudie L’Oeuvre de William Blake, Apocalypse et transfiguration. Zelf vind ik ‘autrice’ beter klinken, eigenlijk. Onbetaalbaar, voor […]
jt 63 – ce binôme psychique – KO ROO NA
jt62 – apprendre à chacun l’art de fonder sa propre rhétorique est une oeuvre de salut public – THA LJA SOE
jt61 – Par le geste l’esprit s’éprouve comme un principe rythmique – IE ZO IE LA “Door het gebaar ervaart de geest zichzelf als een ritmisch principe” : Jean-François Chevrier over de spiraal bij Réquichot. Ik moet het hier helemaal citeren want het is gesteld in een loepzuiver Clauwaerts, de taal die enkel de Groten […]
jt60 – l’aller-retour creé une double profondeur, spatio-temporelle – TA HIE MA De Franse tekstjes komen de volgende dagen uit ‘Zones sensibles’, de Réquichot-studie van Jean-François Chevrier [CHEVRIER2019]. Koop dat boek voor het onbetaalbaar is! Met de lezing van het Kleeboekje van Bonnefoit hebben we in dit journal de eerste allez-retour beweging weg van en […]
jt 56 – la ligne dansante – LA IE In de neurologie wordt vaak gesuggereerd dat het brein twee snelheden heeft. Dit is een idee dat ik, net als u, als een leek op dit gebied opvang. Men beweert dat het brein zowel een snelle, impulsieve route heeft waarbij geen beredenering betrokken is, en die […]
jt #54 – la concordance sonore des choses – AAI NI PA TA Het dirigeren van een orkest gebeurde in het Westen blijkbaar eerst met een lange stok waarmee je op de vloer bonkte om de maat aan te geven, de kindjes in het orkest in de pas te houden. Je ziet zo Lully al […]
In het plastisch-analytische experiment is het onderzoek onlosmakelijk verbonden met de expressie: het onderzoek is een begeleiding, een middel en een effect van de expressie, een noodzakelijke en fatale aanvulling. Vanuit dat oogpunt bekeken is het experiment geen ‘zuiver onderzoek’, maar een manifestatie van werkelijkheden (psychische zonder twijfel) die als materiaal kunnen dienen voor zuiver […]
jt 53 – temoignages des mouvements accomplis dans le passé – AAI NA WA Klee heeft relatief weinig aandacht besteed aan het schrift als ‘onmiddellijke uiting van de ziel’ in het visuele spoor van de grafiek. We moeten het grafologische spoor dat naar de nogal aangebrande Klages leidt nog verder uitdiepen, maar we volgen nu […]
jt51 – l’ Art pénètre le vide de l’ Être – WI JO LA NI Het verhaal van het KunstKleed. Ik wil het kort houden dus vergeef mij als ik her en der door wat bochten scheur. Met de uitvinding van de fotografie heeft niemand de mimetische bedrevenheid van de kunstenaar nog nodig. De crisis […]
jt#50 – visage d’un débacle – OH BA MA 23 april 2020 In het begin van vorige eeuw ontstaat er vooral in Duitsland een ware hausse aan psychologiserend onderzoek naar wat daar zelfs de Ausdruckswissenschaften is gaan heten. Het meeste daarvan, zoals de grafologie en de psycho-fysionomie wordt heden grotendeels en waarschijnlijk terecht afgedaan als […]
jt#48 – l’ art s’impose à l’ oeil – TAI TA PÁ TA In zijn composities neemt Klee het oog van de toeschouwer mee op een wandeling. Want waarnemen is voor hem een proces dat verloopt in de tijd, het oog tast af, men ziet niet iets, men leest iets, zodat het in het bewustzijn […]
jt 43 – nulla dies sine linea – MA NI JO LA 16 april 2020 Het Latijnse motto, ‘nulla dies sine linea’ – ‘geen dag zonder lijn’ , komt van Plinius de Oudere, uit diens Naturalis Historia , waar de twee meesterschilders Apellus en Protogenes elkaar proberen overtreffen en de winnaar Apelles besluit met de […]
jt42 – nulle part rien de fixe – RO DA NI JA 15 april 2020 Het Franse tekstje komt weer uit het Kleewerk van Bonnefoit (BONNEFOIT 2013), op pagina 30, waar ze een passage uit Goethe’s Zur Morphologie aanhaalt die Klee onderlijnde tijdens zijn studie voor de Bildgestaltungslehre Die herformulering van Herakleitos bij Goethe inspireert […]
NKdeE 2020 – ‘The appearance mid-april of the boy Réquichot in the gestures of my thinking’ – pencil & wax crayons, A6 De onbewuste daad : dat wat er onbewust is in de daad.Welke realiteit voelt er? Wat ondergaat die wanneer er een impressie naar boven komt? Wat wordt die wanneer de impressie voorbij is, […]
jt 41 – il faut que ça marche ensemble – “NA NI JA NI TA” 14 april 2020 De Franse tekst vandaag komt uit een brief van Paul Klee uit 1921 geciteerd door Régine Bonnefoit [BONNEFOIT 2013]: “Ici, dans l’atelier, je travaille sur une demi-douzaine de peintures en même temps, dessine et réfléchis à mon […]
jt40 – en faisant trait je fait le vide – “weu_euh” De formele, Lacaniaanse beschrijving van de ’trait’ bij Morales in zijn Réquichot-boek is een wel erg reductieve ontologisering van een gebeuren, een voor mij ontoelaatbare reïficatie van het Reële in functie van de handhaving van de Zijnsorde. Morales herschrijft hier m.i. bij voorbaat al […]
jt 39 – le trait qui fait trou – “hiesja taija” 12 april 2020 In mijn lectuur van ‘L’écriture du réel’ van Moralès (MORALES 2010) ben ik nu wel het punt voorbij dat ik hem kan volgen, laat staan bijtreden. Ik begrijp het wel min of meer, hoop ik, wat hij daar schrijft, maar ik […]
jt#37 – le trait signe l’instant de sa disparition – “tataatadeum tadeutadam tadataadum” 10 april 2020 Wat mij bijzonder bevalt in de theorievorming van Gérald Moralès (MORALES 2010) is zijn ‘kliniek’-benadering: er is een ‘moment théorique’ en dat heeft zeker zijn bestaansrecht en functie, maar dat moment dien je los te laten op het moment […]
jt#32 – ça ne vaut que pour moi – weu wee wo wàaaaa 5 april 2020 Elke poging om een ‘schrift van het reële’ tot stand te brengen is gedoemd om strikt individueel te blijven, zo lijkt het. Dat is ook wat Moralès vaststelt in zijn behandeling van Réquichot. Maar is dat wel zo? Is […]
jt#31 – le pictoral est rythmé – NIE NAMÀnànànànà 4 april 2020 De afbeelding is geritmeerd? Misschien, maar zo’n uitspraak verwart meer dan dat ze verklaart. Het afbeelden is geritmeerd omdat en wanneer het manueel gebeurt. De afbeelding draagt daarvan de sporen, van die humane motoriek. Een foto is ook een afbeelding maar daar vind […]
jt#30 – je mets mon nom au creux des golfes 3 april 2020 De orgastische siddering is ontegensprekelijk het ene ‘gebaar’ dat aan elke vorm van ‘cognitie’ ontsnapt. Het is de beweging die zelfs aan het gebaren als communicatiesysteem ontsnapt, een doorbraak van het Echte doorheen het laatste vlies, de ultieme weerstand van het bewuste. […]