156- Il y a aussi Antonin Artaud – TONG de boodschap van de westerse gek, wat de waanzin ons te zeggen heeft, is sinds jaar en dag de ondergang, de heerschappij van Satan, de apocalyps (zie daarover [FOUCAULT 1972, p38-39] ). voorbij de rede is er enkel de ondergang. maar de westerse eschatologisch bezetene manifesteert […]
155- – une cristallisation immediate et directe – LANGUE ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte (3 – 4) God-de-reu sta mij bij en zijn tongdie als een pijl de korst doorboortvan de koepel met de dubbele boord,van de aarde die jeukt naar zijn woord. En daar is de driehoek van waterdie stapt in de pas […]
154 – Qu’on lui pile le crâne – AFGROND ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte (2) Een groot, nadenkend en overbevolkt elan vervoerde mijn ik als een volle afgrond. Er waaide een vlezige wind die resoneerde, en de solfer zat er dik in, ja. Minutieuze wortelhaartjes bevolkten de wind als een netwerk van aderen, en […]
wie iets van mijn Kathedraalwerk wil begrijpen, passeert best ’s bij de helaas recent overleden filosofisch grootheid Bernard Stiegler… dit interview is denkelijk een goeie introductie, hier zie je hem nog zoals hij altijd was, bevlogen en gedreven door de urgentie van alles wat diende gedaan te worden, en wat hij ook deed, op onnavolgbaar […]
ARTAUD – Navel van het Voorgeborgte Daar waar anderen hun werken aanbieden wil ik niets anders dan mijn geest tonen.Het leven is het verbranden van vragen.Ik kan mij geen werk voorstellen dat los staat van het leven.Ik houd niet van losstaande schepping. Ik kan mij ook de geest niet voorstellen al losstaand van zichzelf. Elk […]
151 – toutes les étoiles de la folie – CHOSE Het venster van de liefde (slot) lees eerst het eerste stuk – het tweede Hij was groter dan alle anderen. En er was ook een klein mannetje en dat was ik. – Maar merk op : u droomt niet, zei Gérard de Nerval tegen mij, […]
Het venster van de liefde (2) lees eerst het begin van deze tekst Wij, op oudejaarsavond. Het onweer was aan het donderen, de bliksem deed het, de regen kwam op gang, de dromencocons blèrden, de kikkers kwaakten in alle vijvers, kortom, de nacht deed zijn werk. Nu moest ik een manier vinden om in het […]
149 – un ciel d’amoureux suicide – ZAADPLANT Het venster van de liefde (1) Ik wou haar laten glinsteren met bloemen, met kleine vulkanen die aan de oksels haakten, en vooral die bittere amandellava die in het midden van haar gespannen lichaam zat. Er was ook een wenkbrauwengalerij waar de hele hemel onderdoor ging, een […]
148 – la zébrure d’un éclair – BOEKJAAR De Persoonlijke Automaat (slot) begin bij het eerste stuk van deze tekst Dit schilderij is als een ruwe wereld, een naakte wereld, vol vezels en riemen, waar de irriterende kracht van een vuur het innerlijke firmament verscheurt, een verscheuren van de intelligentie, waar de expansie van de […]
