76 – la profération poetique – LA IE S Het plezier van de nonsens is ook het plezier van de poëtische zegging en dat van het kind in zijn brabbeltaal. De nonsensicale hoofdlettergedichten van Réquichot zijn echter geen cobra-achtige verheerlijking van het kinderlijke of van enige spontane, onberedeneerde zegging. Het is eerder taal die van […]
jt 75 – je laisserai des livres indéchiffrables – DA VE RE 19 mei 2020. Twee van de vier auteurs (Réquichot, Celan, Snoek en Scelsi) waar ik mij momenteel intensief mee bezighoud zijn zelfmoordenaars, één (Edmond André Coralie Schietekat aka Paul Snoek) is een twijfelgeval. Alleen Scelsi heeft het vrolijk fluitend uitgezongen en is naar […]
jt74 – transmutation générale de la marchandise – KA ME RA DE In het geluidsfragment van vandaag maken we de desintegratie mee van ‘KAMERADEN’, een gewoon NED woord onder druk van de herhaling. De herhaling van een woord zet dat woord onder druk omdat het de gewone werking van het spraaksysteem onder druk zet: het […]
jt73- un spectacle de la matière – WEE ME LE Terwijl het golfschrift in dit programma zich een weg lijkt te willen banen naar de realisatie van een soort infra-nederlands – hoe laag kan je zakken? -, wordt het misschien stilaan tijd om te vertellen hoe ik eigenlijk bij Bernard Réquichot ben terecht gekomen. In […]
jt72 – le mental: lamentable élément alimentaire et lamentable aliment élémentaire – OO UU AAHM
jt 71 – L’ état, l’ instant ne se trouvent plus en eux – YO LA DI MA Het is haast kinderlijk, de teleurstelling waarvan Réquichot ons verhaalt in zijn tekst ‘Métaplastiques’ die Chevrier vandaag voor mij citeert : de magische stenen, wortels en slakken waarmee hij tijdens zijn strooptochten op de ‘campagne’ zijn zakken […]
jt70 – l’ instinct de mon esprit – WA WA WA “Het instinct van mijn geest”. Bernard Réquichot wil zich krachtens deze uitspraak de automatismen waarmee hij experimenteert, de heel erg lichamelijke zegging in de spontane erupties van gebaren op doek of papier, als een deel van zijn ‘geest’ toe-eigenen, een onvervreemdbaar onderdeel van zijn […]
jt69 – dictionnaire de demi-choses – UU PT PT PT 12-05-2020. O nostalgie. De jaren ’50 van de vorige eeuw waren ook de jaren van de grote doorbraak van het Science Fiction genre in de populaire cultuur en congruent met dat gebeuren werd het ‘fantastische’ in de schilderkunst door sommigen gepropageerd als tegenhanger van het […]
jt67 – panne le rapt en rut des métacarpes – NO MI DA wintertaling zij limoen, speeksel zij peul mijn sinusrescue is uw reddingsvoetcel. zout duwt valse flarebotten, eva’s toverzaden ter ziltivoren jouvensaalse steenselpret. o vleugeltakte splijter eikzwamnacht diein ’t geraamtenicht kersensabelt hervelkruiden zicht opt regenboog verpunt. majusculenop de manuscriptenhoop in anemonenschijn, margamalen, mondgepikte maagman […]
jt66 – la valeur tactile procéde d’une réification du geste pictural – SA LI LA In hoofdstuk VII van Chevrier’s boek [CHEVRIER2019, p.111-147) zitten we plots al in 1956, het jaar waarin Réquichot verftubes leegspuit op zijn doeken, en die er dan weer afpulkt en op karton collageert. Chevrier plaats die praktijk met heel veel […]
jt64 – le spirale des contraires promet une pénétration de l’infini – AHM MAI NI Het Franse citaat is van een ‘auteure‘ zoals Chevrier het voorbeeldig schrijft: Danièle Chauvin over William Blake in haar ondertussen ook alweer onbetaalbare Blakestudie L’Oeuvre de William Blake, Apocalypse et transfiguration. Zelf vind ik ‘autrice’ beter klinken, eigenlijk. Onbetaalbaar, voor […]
jt 63 – ce binôme psychique – KO ROO NA
jt62 – apprendre à chacun l’art de fonder sa propre rhétorique est une oeuvre de salut public – THA LJA SOE
jt61 – Par le geste l’esprit s’éprouve comme un principe rythmique – IE ZO IE LA “Door het gebaar ervaart de geest zichzelf als een ritmisch principe” : Jean-François Chevrier over de spiraal bij Réquichot. Ik moet het hier helemaal citeren want het is gesteld in een loepzuiver Clauwaerts, de taal die enkel de Groten […]
jt60 – l’aller-retour creé une double profondeur, spatio-temporelle – TA HIE MA De Franse tekstjes komen de volgende dagen uit ‘Zones sensibles’, de Réquichot-studie van Jean-François Chevrier [CHEVRIER2019]. Koop dat boek voor het onbetaalbaar is! Met de lezing van het Kleeboekje van Bonnefoit hebben we in dit journal de eerste allez-retour beweging weg van en […]
jt 56 – la ligne dansante – LA IE In de neurologie wordt vaak gesuggereerd dat het brein twee snelheden heeft. Dit is een idee dat ik, net als u, als een leek op dit gebied opvang. Men beweert dat het brein zowel een snelle, impulsieve route heeft waarbij geen beredenering betrokken is, en die […]
jt #54 – la concordance sonore des choses – AAI NI PA TA Het dirigeren van een orkest gebeurde in het Westen blijkbaar eerst met een lange stok waarmee je op de vloer bonkte om de maat aan te geven, de kindjes in het orkest in de pas te houden. Je ziet zo Lully al […]
jt 53 – temoignages des mouvements accomplis dans le passé – AAI NA WA Klee heeft relatief weinig aandacht besteed aan het schrift als ‘onmiddellijke uiting van de ziel’ in het visuele spoor van de grafiek. We moeten het grafologische spoor dat naar de nogal aangebrande Klages leidt nog verder uitdiepen, maar we volgen nu […]
jt51 – l’ Art pénètre le vide de l’ Être – WI JO LA NI Het verhaal van het KunstKleed. Ik wil het kort houden dus vergeef mij als ik her en der door wat bochten scheur. Met de uitvinding van de fotografie heeft niemand de mimetische bedrevenheid van de kunstenaar nog nodig. De crisis […]
jt#50 – visage d’un débacle – OH BA MA 23 april 2020 In het begin van vorige eeuw ontstaat er vooral in Duitsland een ware hausse aan psychologiserend onderzoek naar wat daar zelfs de Ausdruckswissenschaften is gaan heten. Het meeste daarvan, zoals de grafologie en de psycho-fysionomie wordt heden grotendeels en waarschijnlijk terecht afgedaan als […]
jt#48 – l’ art s’impose à l’ oeil – TAI TA PÁ TA In zijn composities neemt Klee het oog van de toeschouwer mee op een wandeling. Want waarnemen is voor hem een proces dat verloopt in de tijd, het oog tast af, men ziet niet iets, men leest iets, zodat het in het bewustzijn […]
jt 43 – nulla dies sine linea – MA NI JO LA 16 april 2020 Het Latijnse motto, ‘nulla dies sine linea’ – ‘geen dag zonder lijn’ , komt van Plinius de Oudere, uit diens Naturalis Historia , waar de twee meesterschilders Apellus en Protogenes elkaar proberen overtreffen en de winnaar Apelles besluit met de […]
jt42 – nulle part rien de fixe – RO DA NI JA 15 april 2020 Het Franse tekstje komt weer uit het Kleewerk van Bonnefoit (BONNEFOIT 2013), op pagina 30, waar ze een passage uit Goethe’s Zur Morphologie aanhaalt die Klee onderlijnde tijdens zijn studie voor de Bildgestaltungslehre Die herformulering van Herakleitos bij Goethe inspireert […]
jt 41 – il faut que ça marche ensemble – “NA NI JA NI TA” 14 april 2020 De Franse tekst vandaag komt uit een brief van Paul Klee uit 1921 geciteerd door Régine Bonnefoit [BONNEFOIT 2013]: “Ici, dans l’atelier, je travaille sur une demi-douzaine de peintures en même temps, dessine et réfléchis à mon […]
jt40 – en faisant trait je fait le vide – “weu_euh” De formele, Lacaniaanse beschrijving van de ’trait’ bij Morales in zijn Réquichot-boek is een wel erg reductieve ontologisering van een gebeuren, een voor mij ontoelaatbare reïficatie van het Reële in functie van de handhaving van de Zijnsorde. Morales herschrijft hier m.i. bij voorbaat al […]
jt 39 – le trait qui fait trou – “hiesja taija” 12 april 2020 In mijn lectuur van ‘L’écriture du réel’ van Moralès (MORALES 2010) ben ik nu wel het punt voorbij dat ik hem kan volgen, laat staan bijtreden. Ik begrijp het wel min of meer, hoop ik, wat hij daar schrijft, maar ik […]
jt#37 – le trait signe l’instant de sa disparition – “tataatadeum tadeutadam tadataadum” 10 april 2020 Wat mij bijzonder bevalt in de theorievorming van Gérald Moralès (MORALES 2010) is zijn ‘kliniek’-benadering: er is een ‘moment théorique’ en dat heeft zeker zijn bestaansrecht en functie, maar dat moment dien je los te laten op het moment […]
jt#32 – ça ne vaut que pour moi – weu wee wo wàaaaa 5 april 2020 Elke poging om een ‘schrift van het reële’ tot stand te brengen is gedoemd om strikt individueel te blijven, zo lijkt het. Dat is ook wat Moralès vaststelt in zijn behandeling van Réquichot. Maar is dat wel zo? Is […]
jt#31 – le pictoral est rythmé – NIE NAMÀnànànànà 4 april 2020 De afbeelding is geritmeerd? Misschien, maar zo’n uitspraak verwart meer dan dat ze verklaart. Het afbeelden is geritmeerd omdat en wanneer het manueel gebeurt. De afbeelding draagt daarvan de sporen, van die humane motoriek. Een foto is ook een afbeelding maar daar vind […]
jt#30 – je mets mon nom au creux des golfes 3 april 2020 De orgastische siddering is ontegensprekelijk het ene ‘gebaar’ dat aan elke vorm van ‘cognitie’ ontsnapt. Het is de beweging die zelfs aan het gebaren als communicatiesysteem ontsnapt, een doorbraak van het Echte doorheen het laatste vlies, de ultieme weerstand van het bewuste. […]