Onderdelen van de net novel- netgebeurtenis Anke Veld
& “Sta zo niet met uw kont te zwieren, seffens komt de wereld klaar”. Mijn tong raakt net niet haar oorschelp als ik het haar toefluister in de volle zaal. Er gaat een rilling door haar lijf, ze glanst gespannen als een eigenhandig door Cage geprepareerde piano. De eerste spreker komt binnen, het wordt stil […]
& Een duif glijdt van het dak honderd meter verder naar een boompje zonder haar vleugels ook maar één slag te bewegen. Ze schuift haar lichaam bij de hengsels in de rail van hier naar later. Daar bij het gammele poortje, daar sta je te zwaaien, je hebt het koud & je wil weg maar […]
[Lode over merels & het niets van g*d] Merels hebben een gele bek. Dat weet ik nog. Het zijn brutale stadsbeesten ook. De mormels lopen zichtbaar wormen uit de betonnen randen van de bloemenperkjes te benen & op te schrokken. Ik schrik ervan, hoe het diertje ritselend door de struiken schiet, met een vette worm […]
de aankondiging is de avant-garde van het gebeuren het gebeuren is in augustus we zitten in maart nu, toch? als het zo verder gaat, komt de avant-garde hopeloos te laat khlebnikov.wordpress.com wordt mede gekentekend door de wonderen der techniek: klik erop & het gebeurt Ondertussen wil ons opleggen de geuglende Integrator der Opera de diep-doordachte […]
Jij mag kiezen, jij bent de lezer, het is jouw lijf. Ruis. Geruis. Gruis. Je zal je de ogen hebben opengehaald aan het zwarte raster van je keuze. (Geen kleur op het einde, op het einde is er geen kleur, er is nooit kleur op het einde). Ruist. Rust. Rest. Je zal gekozen hebben. Roest. […]
Lode Tijd. O tijd. Mijn trein komt eraan. Op tijd. Net als vroeger. Vrijdagavonden in Antwerpen waar niemand nog weet van heeft. Gelukkig. La vie d’artiste, een stille gooi naar een denkbeeld, stemloze klanken die naar een afgrond snellen, zoals die kettingrokende topless tapkastpoes die in een bodemloze Antwerpse bar met haar gescheurde vingernagels de […]
[Esther] Geugle is een EgoLoôg van Flip Diko’on Li (SFE, CgO & BrT) [fragmenten uit de Eertijdse Proloog, verregend erregens tussen dimensie #7 & 9, capiche? allez, beuvez donc un bon coup sans eaue!] * * * tweede, geannoteerde verzinking, ter wordpress gestesseld door dv op de […]
払子¹ (een monnikenverhaal) Leeghoofden zijn het. Op rood velours liggen de schedels in de bestofte vitrines van het aantoonbare. Suki’s slanke hand neemt hen op, een voor een, stoft ze af en legt ze terug. Een late zon tikt hen de bleke neusgaten aan en ongetwijfeld stroomt hen dan meermaals nog de energie van oude […]
Een boom in dit huis, uit de vloer vorkt een stam, de daksponten kraken. Een oude handgehaakte sprei geurt muf op je benen, de thee is al lauw.Je hoorde een geluid, je dacht dat het de storm was buiten, maar daar wordt je het salon al uitgesleurd, een gezichtsloze vrouw sleurt je de kleren van […]
