Izeganz tot het Onderbergse u, de oordelenden jaloers, wrokkig, inhalig u, die mij de Stem ontzegt van alle grote lyrici in mij opdat ik uw gebral versterken zou, uw krijsende smeekbede om uw dood, uw ontkenning van het leven dat uzelf halsstarrig aan uw kinderen ontzegt omdat u verkrampt staat in de illusoire strekking van […]
Categorie: Anke Veld
Onderdelen van de net novel- netgebeurtenis Anke Veld
Categorieën
kurkentrekkerslogica
Misschien komt het doordat mijn vader gestorven is, toen ik op uiterst intense wijze Pascal Quinard’s La parole de la Délie aan het lezen was, die samenloop van omstandigheden heeft er alleszins toe bijgedragen dat mijn fascinatie voor Maurice Scève’s meesterwerk “DELIE, Object de plus haulte vertu” vandaag enorm is. Quinard’s boek is ‘zijn’ Scève, […]
OPGAVE I een binnenste handpen. onduidelijk of geheel afwezig is de bandering (ook de lichtval speelt een rol) “we dienen de letters open te breken om de klanken te bevrijden” II ik ben de dode, de blinde, de luchtloze schaduw kleine gewervelde dieren, aas, afval botten boten boterham (lo ki koei) motten moten motoren (lo […]
AUDIO ET AMO & Het moet wel zomer zijn, hij voelt geen koude. Hij spant zich in, zet de boventanden stevig in zijn onderlip, maar in zijn herinneringen is niets te vinden dat op een naam lijkt. Vaag ziet hij het beeld van een hand die letters wist op een met een waslaag bedekt tablet. […]
Categorieën
Uit
& Het was bijna zeven maart & er gebeurde niets. Er gebeurt nooit iets in een verhaal. De spinnen hadden mij die nacht gebeten in mijn rechterkuit & mijn rechterpols. Zijn spinnen rechts? Ik dronk genoeg om niet te hoeven dromen, maar straks diende ik weer te stoppen. Dan zal ik weer sluiks kijken, dacht […]
Het is zeven maart & de maan staat vol. Er gebeurt iets, ik moet het vertellen. Het verraad is in de zin gebakken, genot met de o van o zo mooi. Je hebt mij helemaal, zeg ik, ik geef het op. Abdicatie. De straatstenen kotsen een eendere slijm, het rijmt, het is lente. We rijden […]
Anke staat voor de deur, ze drukt haar neus plat tegen het raam & roept mijn naam. De deur kraakt, ik laat haar binnen, ze weet anders niet waarheen te gaan. Ze zegt ik heb je hier het lichaam meegebracht van Sneeuwwitje, het heeft nog net een zijden jurkje aangedaan, de borstjes priemen. Ze vraagt […]
& de gevangenen zijn de gevangenen zij zitten gevangen in de gevangenis de vermoorden zijn de vermoorden zij liggen dood & stil als vermoord de hongerigen zijn de hongerigen zij lijden honger omdat zij honger hebben de daklozen zijn de daklozen zij slapen eten & kakken zonder een dak boven het hoofd de verminkten zijn […]
De eerste dood van Izeganz Een plank op de grond, een tang, een hamer & een roestige nagel. Izeganz staat voor mij met een bloedend gat in zijn hand, bevend, maar wanneer hij begint te spreken verstillen zelfs buiten de kraaien. Elke beweging verdwijnt, de stilstaande as van de tijd biedt enkel plaats voor de […]
