Je daverde je diepste tonen door. Niets was ik : je dacht mij ooit een ochtend te beloven, gunst die ik in jou gegrond als bloei beleven kon. Geen tong die zich roerde. Ach, kom, de teerste ondergang die ooit een lijn beging, hoe ik je naaldhak op, je nylons in & uit je volle […]
Ik, nu ik staar : de wereld draait mij los van jou & bij god verdomd in gebreke. Het licht puft muf gordijnen door, de dag hoeft niet zonodig. Baaldag. Jij, nu je slaapt : de wereld is je glad ontgaan, nergens aan je lijf is iets mislukt. Totdat je lacht in je droom, natuurlijk. […]
KRETA Argumentum : Daedalus interea Creten longumque perosus exilium tactusque loci natalis amore clausus erat pelago (Ovid. M. VIII). I. Een klokketoren trekt zich aan afwezig brons de hoogte in. De windhaan kriept het duren uit & slaakt de tijd die aangezet tot riemen over al je leden heen ligt opgespannen. Het landschap in haar […]
Het rillen dat je dacht om haar is net zo weg & wezenlijk als zij. Ze heeft je haar regen gelaten, & wind in een cirkeltje brand in je jas & de komende loomheid van herfst op het gras, op je blad, in een glas. De dag geeft al haar daden in herinnering & zo […]
“Vana figlia de l’aere e de la lingua” Marino Een wolk is als haar tong geheven, wordt stuitend als haar taal, de beek in vliedend vrije val van hoog verheven reikpunt, tegenarms in beeld gezet, tot ’t onderhandse graaidiep, het net geboende, dwaas doorstoken spiegelvlak, door wind van plaats vertekend, om het zijnde gekeerd, van […]
In vreze om larven die minzaam ebbehout tot zwartste nacht vermalen, wanhopig om regen die de witte twijfel voor de vraag van antwoord dient, & rillend om warmte die het geroofde ei gaaf de grauwste bek uitstoot, kokhalzend het leven aangebeden als de dood voor je aalgladde dageraadswoorden. dv, 1994, ongebundeld Wij zijn met verlof […]
Het vallen, regelrecht door kale bomen van nauwelijks vertakte druppels, on- gehinderd haast : zo snel is stervend loof de aarde ingegroeid. Waar het om ging, gaat, is als een zenuwtrek uit het gezicht vergaan. Herhaaldelijk : een lichaam stelt zich op, stuikt in & laat zich nooit nog lezen. Afgaande op de vleugelslag van […]
Hoe helder kan gehurkt bij nacht nog de lichtknak in de loop geblazen worden ? Hoe blauw nog bij het vervagende, de schaduw van een ver verschoten pijl ? Wie spreekt nog dit graf uit en welk masker afdoende voor het nakende geslechte ? Soms, gruwend, hul ik mij dieper in de plooien van haar […]
Het “Espresso Book Machine” dat binnenkort in 50 Blackwell boekenwinkels in Groot-Brittanië zal staan, is een print on demand machine die een volledige roman in paperback formaat met vierkleuren kaft kan uitspuwen in minder dan 7 minuten. Het ding doet zo’n 40 bladzijden per minuut en de kwaliteit is naar verluidt evenwaardig (sic) aan de […]
