KRETA Argumentum : Daedalus interea Creten longumque perosus exilium tactusque loci natalis amore clausus erat pelago (Ovid. M. VIII). I. Een klokketoren trekt zich aan afwezig brons de hoogte in. De windhaan kriept het duren uit & slaakt de tijd die aangezet tot riemen over al je leden heen ligt opgespannen. Het landschap in haar […]
Het rillen dat je dacht om haar is net zo weg & wezenlijk als zij. Ze heeft je haar regen gelaten, & wind in een cirkeltje brand in je jas & de komende loomheid van herfst op het gras, op je blad, in een glas. De dag geeft al haar daden in herinnering & zo […]
“Vana figlia de l’aere e de la lingua” Marino Een wolk is als haar tong geheven, wordt stuitend als haar taal, de beek in vliedend vrije val van hoog verheven reikpunt, tegenarms in beeld gezet, tot ’t onderhandse graaidiep, het net geboende, dwaas doorstoken spiegelvlak, door wind van plaats vertekend, om het zijnde gekeerd, van […]
In vreze om larven die minzaam ebbehout tot zwartste nacht vermalen, wanhopig om regen die de witte twijfel voor de vraag van antwoord dient, & rillend om warmte die het geroofde ei gaaf de grauwste bek uitstoot, kokhalzend het leven aangebeden als de dood voor je aalgladde dageraadswoorden. dv, 1994, ongebundeld Wij zijn met verlof […]
Het vallen, regelrecht door kale bomen van nauwelijks vertakte druppels, on- gehinderd haast : zo snel is stervend loof de aarde ingegroeid. Waar het om ging, gaat, is als een zenuwtrek uit het gezicht vergaan. Herhaaldelijk : een lichaam stelt zich op, stuikt in & laat zich nooit nog lezen. Afgaande op de vleugelslag van […]
Hoe helder kan gehurkt bij nacht nog de lichtknak in de loop geblazen worden ? Hoe blauw nog bij het vervagende, de schaduw van een ver verschoten pijl ? Wie spreekt nog dit graf uit en welk masker afdoende voor het nakende geslechte ? Soms, gruwend, hul ik mij dieper in de plooien van haar […]
Nieuw Kathedraalbestand in de steigers: Aantekeningen bij het werk van H.P. Lovecraft op bloedstollende wijze gekadreerd in groen-paarse non-design, presenteert de Neue Kathedrale des erotischen Elends u thans [“Marcel, waar zijn in hemelsnaam die Gotische Letters naartoe?”] satanisch nonchalant op latere datum allicht voorzien van fabelachtig meerstemmig mediagroesem uit de ViLTse digi-grabbelton enfin, soit, hier: […]
slijpsel van dichtershoofd op een schijfje Van Dale –> Ik heb dat niet, ik ben niet langer wie ik was. een debitante zwaait de veelarmige nargileh. onder de integralen rinkelen betekenisvol ettelijke getalwaarden voor glaswaren de betonwarenverdeler verdeelt nu liefdeswaren schijnwaren zegt u? niet zo volgens nichasjerwan aka clark de koele nichesman de slijter van […]
Lemma’s uit het andragogisch alfabet ( voorheen ‘van ondergaan tot ondergang’) De teksten hieronder hebben wat invloed ondergaan van verhalen van H.P. Lovecraft, enfin de verbanden blijven vaag, het is eerder een beetje zoals het weer buiten invloed heeft, een insijpelen van analogieën via de kracht van de waargenomen bewegingen. Ik geef telkens als titel […]
Het antwoord daar. De wereld is. Opent. Brak. Stem, lip met het misprijzen er donkerrood in. Onze rijkdom is haat een band die je niet zomaar achterlaat. Uw adem is perslucht, elk woord in zicht een nieuw monstertje in de centimeters opening. Ik heb minder. Veel minder. Hoe minder hoe meer ik. (Ik schoof uit […]
het oneinde komt de lippen bibberen het speeksel trinkelt de warmte stort zich tussen de oliejekkers het groen gulpt uit de twijgen (ziet galathea de dingen groeten mij) dragon oppert iemand om de avond te merken want samen zijn we samen zijn we sterk onze armen verarmen, vergeet ons niet wij hadden toch uw tronie […]
Peter Holvoet(-Hanssen) stuurde mij dit n.a.v. onze Carnaval oproep: Mijn respons daarop in mismaakte versvorm een eresaluut ook, voor de ons onlangs ontvallen C V Peter, meesterdichter, moe in ’t hart die in ’t moede hart van ’t stad te draaien & te keren ligt van al ’t verdriet dat ons alle kanten binnenschiet gij […]
(as eaten by her snakes) “Goed” , sprak hij, “want gij zijt groeiende in mij & in de vergruizelde gebouwen rondom ons steekt gij de kop op als in golvend stof een orkaan. Uw Bode gonst: gij bereidt een einde aan dit oeverloos bestaan ik zucht & zie het licht al om ons heen vergaan […]
vogels vliegen niet zoals de mensen vallen: mensen vallen dood
dv 2008 – ‘dagloon’ (kesselse klaproos, geplukt, ingescand & lichtjes bewerkt) 1. elke waarneming wordt op zijn minst vertekend door het verlangen te willen waarnemen pluk een klaproos & ze sterft u bent onschuldig, maar elke klik verstoort wel degelijk de stabiliteit van een gebeuren (de klaproos verschijnt niet) in het voordeel van een volgende […]
Voor jong en oud Onder een boom, bovenop een heuveltop, in een ware grot,… Klein of groot, voor ieder een verhaal. Don Fabulist, Ramando de Tuinkabouter, Meneer Zee en Theater Savooi verhalen over hun verliefdheden, over nonnetjes en spinnen, over paraplu’s bij zonneschijn,… Ontvangst aan de Citadelpoort vanaf 15u30. Vertellingen starten om 16u00, einde rond […]
U bedoelt allicht de kopernagels oprakelende kaproenen die nog het knalpoeder in oude pokalen bereiden terwijl de reine blonde maagden met breinaalden verjagen de hitsige luipaarden of pok met de koelpan fok op de kop de baldadige mannen bedaren & dat alles terwijl de regen plenst in juni & de aftellende tafeleenden de glansloze weken […]
Wachet auf ruft uns die Stimme Hier was de straat met de ronkende brommers. Hier stond het blok met de schurftige kamers. Hier groeit het grijs uit de spleten & de spelonken. Je kijkt naar de weelde maar je ziet niet je wil. Je wil wat je ziet maar je ziet niet de weelde. De […]
alle geluiden beduiden een eendere stilte (PDF-bestand) 1 Je zit als een doodbidder de zon te bebidden op een terras & je wil wel je wil wel je monochrome kreten in de nette flesjes spuwen, je wil de meeuwen nakrijten & je vrouwen de rokken afrukkende hoe vlug je niet hoe sterk je adem hoe […]
Minimale uitvoering van Vlak 5 van het Het Pad van de Wenende Nacht in Marie’s Water Colours op papier (A4 formaat) Nogmaals een voorbeeld van een uitvoering van de broncode van een Vlak van het Pad. Mijn in hoge mate idiosyncratische leesmachine ( deze keer gebruikte ik mijn amateur-aquarel apparaat, een schilderkunstige vergroeing waar meestal […]
Hij opent stil het oog in trage golven waardoor je droge leven loopt. Hij duwt het raderwerk de olie in dat in je hoofd zat vast ineen. Hij glijdt je grotten door waar droef het water in het duister droop. Hij steekt je lichten aan waar elke lijn in schemering verdween. Hij brengt het ritme […]
Zij murwt haar zinnen donker in je zwartste gaten. Zij smeedt je warmte aan het woeden van haar nacht. Zij klemt haar vlakken aan de rimpels als je lacht. Zij stoot je woorden af als koortsen op haar pracht. Zij schatert om de bonte schimmels van je nijd. Zij maalt je onmin snerend om tot […]
Vanaf morgen liggen de Neo-Kathedraalse Opera vier dagen stil, maar vandaag tussen het pakken door heb ik toch nog vlug Reva’s vleugels ingenaaid. De techniek om de vleugels te maken is iets met paardenogen & stukjes hout om de ijzerdraad op te spannen, & dan een fuga van Shostakovich om het aannaaien van het plastic […]
Nowbethankfull Video sent by vilt001 Symbolical inauguration of the Dialyse artshow in the old Campo-Santo chapel Gent by Grapes of Art with a performance of Fairport Convention’s “Now be thankfull”
(Verslag met Video & Foto’s met selectieve kleuring van onze grapëistische uitstap naar de Dialyse tentoonstelling in Gent) Leden van het collectief Grapes of Art testen de acoustiek van de Campo-Santo Kapel net voor de tentoonstellingsopening Dialyse is project IX van vzw Kunstnier met Lieven Cateau als curator. Het loopt van nog tot 15 juni […]
Moeder ben ik & een kind met het steenvocht middelpuntvliegend van het hart waar bonkt & beukt de grote verguizer rechtopstaande van het ik & waar ik bloedend de gaten betast van de verlossing. O Moeder o sterren van Uw ogen o schittering wit waar wij U vinden zouden & waar wij U geven konden […]
Als het vriest, dan is het koud in’t water. Als het snel gaat, gaat het snel: Het Pad van de Wenende Nacht release 4.5.1, nu mét Vlak 18: het-pad-van-de-wenende-nacht451
Bij het Vervellen van de Tijd there’s nothing, really nothing to turn off Bob Dylan- Visions of Johanna Het licht duikt in de tunnel. De mot zit in de schepping, haar vleugels duwen teer de wanden aan & om. Izeganz staat. Izeganz staat waar hij altijd staat & laat zich door een boom het zachte […]
het-pad-van-de-wenende-nacht4punt4 (pdf bestand) Drie slierten van het Leed 1 Een trage sliert van deernis & verdriet die vak na vak dieper & dieper naar het diepe daalt waar niemand is & niets. Als je roert in het niets beweegt er niets, dan heb je dat toch al : in stilte schuur & neerwaarts wervel ik […]
Het Pad van de Wenende Nacht, release 4.3 (pdf bestand) houtskoolschets van V.I. Tatlin voor de decors van de uitvoering van Zangezi in 1923, een jaar na het overlijden van Chlebnikov. Het Pad van de Wenende Nacht, inclusief de Chlebnikoffer, wordt nu met het oog op een eerste uitvoering tijdens het Klebnikov Festival in augustus […]
Het Akkerlied Gij zijt een akker gij, de grond van lang vergeten tijden. Uw kluiten wenen vocht & klei om ’t hedendaagse lijden. Het onkruid schiet gewillig in uw verse keren op. Wormen vreten wormen dik van al dat landelijk verteren. & Al de schoonheid bloeit uw diepe lijnen op & Heel het leven zingt […]
op http://www.vilt.net/nkdee/reva.jsp IZEGANZ: palizari parizali schtoekami schtoekim zaripali zalipari toetsjeri toetsjim iverni viviverni_iverni toekim mikoela makoeli miloeka makim Toeterend klimmen de doodsboten op de toeterende stromen & de stromen stremmen de stromen & de lijven staan stil & de monden waaien open & droog & de kelen verkurken & de longen klappen in een wiel […]
Another statue in the make, a hell of a fundraiser this will turn out to be.It is Reva, Izeganz idol, a rather trashy girl with an overload of unredeemable beauty running through her veins, which are kinda circumstantial in this rendering of her in wood, steel, aluminium, plastic, robe and whatever.
‘Uitvoering’ van gecompileerde Reva-code, heel erg in wording, met o.m. een oude boorstandaard van het merk Peugot, twee windveren van een kapotte klok, de kast en de toonplaatjes van een speelgoedxylofoon, een aluminium vliegwiel, een kapotte fietslamp, enfin, ’t is weer een schoon hoopke rommel, maar ze komt er al aardig uit, vind ik zelf.
Vlak 17 [duet van izeganz & reva] In deze stad van palen, blokken, adders en cimbalen duwt jouw stem de klacht uit droeve luchten, breekt jouw lichaam verte in de volgestouwde straten aan. Onze hond verdraagt het niet en blaft om stilte. En ik, jouw licht ontzegt mij al het recht op spreken, jouw stralen […]
Kelder Wij kruipen in de kelder de gevaren af. Hier ligt een roestende nagel. Daar de dode hertog in zijn graf. Wij duiden alles aan, maar niemand wil de kaarten lezen. Natte wensen druipen donker van de deuren af. Licht Ik stapel het zonlicht in dikke lagen mist zodat ik je vannacht met inzicht kan […]
het licht is niet het licht een lijf is niet een lijf als ik u kus of uw lijf openplooi & in het licht van de lamp u in de oren fluister dat ik u kus dan plooit gij open dan is er licht in het licht omdat ik u kussen ga maar niets daarvan […]
De Tegenspraak van Turing vandaag bespreken we het uitstallen van de waren: dogmatiek van het verzilverende waaihaar potjesgrond voor opkrullende vensterventen de weerbarstige knolgroei die Werther van de daken morst de gaussiaanse spreiding van spiegelbespattende meerpuistendruk de vleugels die in elke frame op het glanzen van je schouders ontbreken ingrijpend verharden doortastend bekneden onze doorgedreven […]
Petite histoire d’eau Wij dansten tot wij regen waren & vielen dan je haren & je armen op. We gleden langs je heupen & we daalden diep tot in je wisselstand. Verrukking. Niets waren wij, jij nam ons midden in. Honderden akkoorden trokken groen voorbij & purper dan & lossen rozig op in mij. Een […]
Van Veldeke verramsjt “In den tiden dat die rosen tounen manech scone blat” Heinric van Veldeke Zoekt gij maar peren aan de beukebomen zoekt gij maar schone vodden in de afslagbak zoekt gij maar lijven om te strijken in uw mand pakt gij maar eender waar uw holle darm naar snakt Ik kotst mijzelf wel […]
Lied van ´t mobiel Gesticht de zon zakt weg, het plein loopt leeg & als een aapken staat ge in uw bange mensenlijf naar de plakkelucht te tieren & te kijven voor de wielen van ´t mobiel gesticht de zang zinkt van uw schoenen af de ketting klettert uit uw vleugelslag uw mond trekt zure […]
Gij Kom. Kom hier gij. Zit. Hier ben ik, een hemd. Trek mij aan. Uit. Voel je het? Nee? [slaat] En nu? Hè? [slaat] Nog niet? Hè? Hè? Het is heet, pokkeheet is het & ge ziet een zwembad, het dampt in de hitte & het lonkt met de koelte van koel water maar op […]
“Gedichten moet je schrijven volgens de theorieën van Darwin” Velimir Chlebnikov, notitie uit 1922 [ met een selectie uit de talloze gezangen der institutoir-afvalligen te beitelen door de platgedesignde & afgezogen vingertjes van de steedse gezangenbeitelaars in de betonplaveien op het Pad van de Wenende Nacht Na een tijdje merken de vingertjes dat het écht […]
on water we write thatwinds will blow wordswill bulge ripples will burst into sound & pictureswill show & wavelets willgrow. arrest jamyang kyi & winds will blowwords will bulge rippleswill burst into sound dv, 11/05/2008 —– Original Message —-From: Protest Poems’ Call for Words Subject: Sing For Free Speech: Poems and Lyrics of Protest! Before […]
Oneigenlijk Gebruik van het Wiel Rustieke uitvoering van Vlak 15 van Het Pad van de Wenende Nacht in tafel, glas, barbiepop, karton en zwarte verf. nu nog wat glasscherven sprokkelen, die moeten nog onderaan arme Ken z’n vastgevezen voeten…
we have a design! I’m making a table, to be sold on Ebay when it’s done. I will be selling it in order to buy me some time for the Khlebnikov thing in August. The table is part of the Thing as it happens. It’s the code of Plateau 15 of the Path of the […]
DE GLASLINK Booischot 1969. De zon hangt in de haag, haarspeeksel drupt & glinstert. Het witte linnen kraaktstrak rond mijn stekkebenen. Ik maak ik. Vóór de mensen was er enkellucht, blauwe lucht & overal meikevers. Een fossiel is het woord solfer, de lucifers weg,de geur weg uit de ruitjes van Union Match, maarde pootjes schieten […]
Dochter Charlotte heeft Ken’s prachtige blindeerzak gemaakt, plus nog wat fabuleuze foto’s (zie op PK-LP). Deze twee zijn maar lepe pixeltrukjes van paps. U krijgt hier wel bijkomende info over de materialenlijst: pyramidaal verpakkingsmateriaal van gerecycleerd karton, zwart geverfd glazen kaderplaatjes, door ons moeder gered van de glascontainer houten inschuifkader voor de glazen platen, zwart […]