Cuydant ma Dame un rayon de miel prendre. Sort une Guespe aspre, comme la Mort, Qui l’esguillon luy fische en sa chair tendre: Dont de douleur le visage tout mort, Hà ce n’est pas dit elle, qui me mord Si durement, ceste petite Mouche: J’ay peur qu’amour sur moy ne s’escarmouche: Mais que crains tu? […]
Wij dwalen rond, & in duister schuilen wij: Nare schaduwen, van onszelf ontdaan Het licht viel weg & zonder tijd zijn wij Erger dan dood, wreed zinloos bestaan Nergens vandaan, nergens nog heen te gaan. Van uw al is slechts verdriet gebleven Van al uw licht is niets ons nog gegeven Dolende zuchten wij klachten […]
Bienheureux champs, & umbrageux Costaulx. Prez verdoyantz, vallées flourissantes, En voz deduitz icy bas, & là haultz, Et parmy fleurs non jamais fletrissantes Vous detenez mes joyes perissantes, Celle occupant, que les avares Cieulx Me cachent ore en voz seinz precieux, Comme enrichiz du thresor de Nature, Ou, mendiant, je me meurs soucieux Du moindre […]
Uw licht bevat het vallen van regen Zoals het donker de aarde in zich draagt. Uw glans is ons als stralen gegeven Dat door verdriet tot schoonheid wordt vertraagd. Ik heb u lijfelijk uitgedaagd, Ik heb u in een krans van tijd gezet. U lag ontdaan van mij, u werd als wet Verdaagd tot ons, […]
Aumoins toy, clere, & heureuse fontaine, Et vous, ô eaux fraisches, & argentines, Quand celle en vous (de tout vice loingtaine) Se vient laver ses deux mains yvoirines, Ses deux Soleilz, ses levres corallines, De Dieu créez pour ce Monde honnorer, Debvriez garder pour plus vous decorer L’image d’elle en voz liqueurs profondes. Car plus […]
Ik leef u uit in oude godentaal Mijn handen gebieden, u plooit gedwee Mijn armen ontbreken uur, u wordt staal Van ons verdwenen ijs, vuur wordt weer zee, Vereisten doel, uw golven reizen mee. Ik lees & schraap mij vezels uit het bot Ik ben te laat mijzelf, mijn taal is rot, Ik vreet […]
Nu, na mij en het alles is voltooiden in het ik woorden scharnieren zijn,schoppende klank, zin, jij boven het ooitin ’t vale licht van moederlijk te schijnstaande kardinaal van het briefgeheim,nu kan ik u kussen, gij rots van vlees,basishelft in wat er nooit is geweest. Elftallig wij weten dat ik ons ontminopdat wij in de stroom […]
aan zijn Lylia Ik wou een wereld waar ik mij kon zijn & Niet die bedaarde gek zonder haar, Een leven waarin jij idool zou zijn & Niet dit pad, zo vol van misbaar Naar de wrede Vorstin daar met haar schaar. Ik heb voor jou een kathedraal gemaakt Een werf, waar alles in elkander […]
Tout desir est dessus espoir fondé: Mon esperance est, certes, l’impossible En mon concept si fermement sondé, Qu’a peine suis je en mon travail passible. Voy donc, comment il est en moy possible, Que paix se trouve avecques asseurance? Parquoy mon mal en si dure souffrance Excede en moy toutes aultres douleurs, Comme sa cause […]
Jij had vannacht het glanzen van amber. De wereld was mijn zee & jij het strand Waar licht aanspoelde, brak op elkander & Elke straal murmelde van jouw land, Hoe jij als zon hier ooit was aanbeland. Nu is er de dag, vol leeg verlangen Waar alles met het niets wordt omhangen, Maar ik zie […]
माय Ik schrijf jou toe dat jij de dag dag maakt De nacht nacht, & mij mij & jij doet dat, Alsof dat alles niets was. Maar het kraakt In het licht van het duister als wou dat Er uit, & jij wil mij, dus wat is wat? Droom na droom breek ik jou schoonheid […]
betogen c, een vriendin van mij, ik heb er nog enkele, zei mij gisteren dat ze echt niet meer wou leven. ze meende het nogal. effen later zat ze met haar man het soort kroeg te betogen waar je geen foto’s van wil, maar bon, dat is het niet: ik maak dat meer mee, de […]
de zee is de zee niet meer. wees gestrand. de woorden breken af aan woorden, mijn arm is een stomp geef mij een hand. leidt mij naar een land. u beeft, mijn heiland. geef duisternis, vloed, een emmer beton. ik zie gaten waar ogen waren, brokkelige dingen. de zee is vertrokken in lijnen. er lag […]
Ik wil het je vertellen maar je luistert niet. Heb je de dag gezien, het dode vlees ervan? Jouw zwart is mijn wonen (jij bent er niet). Ik heb jouw woord niet nodig (dode man), Er is het niets dat ik niet hebben kan. Ik borstel jouw haar in een traag gebaar, Ik maak hemelen […]
IC v. 3.01 – testrun 20111213 @20:16::18 dir ../users/~dv -verbose new game slot [unnamed] Het druilt. Het is koud in de stad. NRF. Mijn adem is wolkjes, lamme lichten Barsten in mijn bril. USHALT. Overal Ruikt het naar kattestront. TDII E14. Shit: Die ritssluiting duwt een gat in mijn keel. Ik schrik van een oude […]
naar ‘Le tout petit cheval’ van Henri Michaux Ik heb een mini-paardje op mijn kamer, Het hinnikt & het stampvoet heel de nacht Ik dreig dan dat ik slaan zal met een hamer, Ik fluister wat liefs of ik aai het zacht. Het vangt de manestralen in haar vacht. Het is een merrie ja, maar […]
onder homofonen zij zei zij zei mij mei in mij mei mij dat iets van mij mei mij mij mij nog licht ligt licht daar in de wei wij wei wei wij. ik zei zij zei zij zei zei zei word wort woord wordt word jij jij yeah jij niet high haai high hi daarvan […]
Cuydant ma Dame un rayon de miel prendre. Sort une Guespe aspre, comme la Mort, Qui l’esguillon luy fische en sa chair tendre: Dont de douleur le visage tout mort, Hà ce n’est pas dit elle, qui me mord Si durement, ceste petite Mouche: J’ay peur qu’amour sur moy ne s’escarmouche: Mais que crains tu? […]
<<< over asemische schriftuur (3) Het zal wel een Noord-Nederlandse hebbelijkheid zijn, dacht ik, toen ik uitgenodigd werd voor een avond gewijd aan de ‘Asemische poëzie”, die maakt dat alles wat enigszins onbegrijpelijk is, maar onder ‘poëzie’ moet ressorteren. Ondertussen heb ik de programmatoren bij Perdu natuurlijk leren kennen als fijne, subtiele en integere lieden, […]
IN DE NACHT In de nacht In de nacht Ben ik verenigd met de nacht Met de nacht zonder grenzen Met de nacht. Mijn, mooi, mijn. Nacht Nacht van geboorte Die mij vult met mijn schreeuw Met mijn oren. Jij die mij overwoekert Die golven maakt golven Die overal golven maakt En rookt, die heel […]
Bienheureux champs, & umbrageux Costaulx. Prez verdoyantz, vallées flourissantes, En voz deduitz icy bas, & là haultz, Et parmy fleurs non jamais fletrissantes Vous detenez mes joyes perissantes, Celle occupant, que les avares Cieulx Me cachent ore en voz seinz precieux, Comme enrichiz du thresor de Nature, Ou, mendiant, je me meurs soucieux Du moindre […]
Een rondedans de wind daarbuiten In de bladeren doet, valt stil, & doet. Tijdsspiralen op plaveien, ruiten Die ritmisch door dat dwarrelen begroet Beduiden wat er dra nog komen moet. Ik zie geen vrede daar & ook geen bloem Maar dingen die ik liever niet benoem. Alle namen willen woorden worden & ’t Loopt al […]
voor Rutger H. Cornets de Groot Achter pakken takken scherp als dolken Droef steekt de zon zijn zwakke stralen weg & De wind waait tot krabbels de wolken : Is het dat ik de taal in mijn ogen leg, Letters van het droeve dat ik denk & zeg? Of dat er om mij heen ’n […]
Aumoins toy, clere, & heureuse fontaine, Et vous, ô eaux fraisches, & argentines, Quand celle en vous (de tout vice loingtaine) Se vient laver ses deux mains yvoirines, Ses deux Soleilz, ses levres corallines, De Dieu créez pour ce Monde honnorer, Debvriez garder pour plus vous decorer L’image d’elle en voz liqueurs profondes. Car plus […]
Een zin schuift van de hoge ramen af & Zomp in straten dalen woorden neer Waar dof de mensen dolen op & af, Die willen dit of dat & dan nog meer. Zij kopen heil na heil & elke keer Hangt er een nieuwe letter van de naam Te jeuken in hun vlezig vruchtlichaam. De […]
Tout desir est dessus espoir fondé: Mon esperance est, certes, l’impossible En mon concept si fermement sondé, Qu’a peine suis je en mon travail passible. Voy donc, comment il est en moy possible, Que paix se trouve avecques asseurance? Parquoy mon mal en si dure souffrance Excede en moy toutes aultres douleurs, Comme sa cause […]
Contour des yeulx, & pourfile du né, Et le relief de sa vermeille bouche N’est point le plus en moy bien fortuné, Qui si au vif jusques au coeur me touche: Mais la naifve, & asseurée touche, Ou je m’espreuve en toute affection, C’est que je voy soubz sa discretion La chasteté conjoincte avec beaulté, […]
EEN VRIEND KOCHT NIEUWE SCHOENEN Blues for Ronirokit Mevrouw, Mijnheer, Geacht publiek Wij zijn de Grapes of Art. Wij dwalen door de straten En dromen van weleer. Wij zijn erg stil, wij vasten. Wij kauwen op het zure druivenvel. Onze vingers bevoelen koud De scherpe rand der mensenhel. Zie ons schuiven langs ’t kanaal: Dampen […]
Tout le repos, ô nuict, que tu me doibs, Avec le temps mon penser le devore: Et l’Horologe est compter sur mes doigtz Depuis le soir jusqu’a la blanche Aurore. Et sans du jour m’appercevoir encore, Je me pers tout en si doulce pensée, Que du veiller l’Ame non offensée, Ne souffre au Corps sentir […]
Incessament mon grief martyre tire Mortelz espritz de mes deux flans malades: Et mes souspirs de l’Ame triste attire, Me resveillantz tousjours par les aulbades De leurs sanglotz trop desgoustément fades: Comme de tout ayantz necessité, Tant que reduict en la perplexité, A y finir l’espoir encor se vante. Parquoy troublé de telle anxieté, Voyant […]
Quand je te vy orner ton chef doré, Au cler miroir mirant plus clere face, Il fut de toy si fort enamouré, Qu’en se plaingnant il te dit a voix basse: Destourne ailleurs tes yeux, ô l’oultrepasse. Pourquoy? Dis tu, tremblant d’un ardent zele. Pource, respond, que ton oeil, Damoiselle, Et ce divin, & immortel […]
[IC is een spel op basis van mijn cyclus ‘indringende cirkelzagen’ – een ‘cirkelzaag’ of level in het spel is een sonnet waarvan men (minimaal) het eerste kwatrijn dient te herhalen ter indicatie dat de tekst normaliter eindeloos doorloopt in een lus – er zijn 14 levels – de sonnetten kunnen door de speler ter […]
Dens son poly te tien Cristal opaque, Luisant, & cler, par opposition Te reçoit toute, & puis son lustre vacque A te monstrer en sa reflexion. Tu y peulx veoir (sans leur parfection) Tes mouvementz, ta couleur, & ta forme. Mais ta vertu aux Graces non diforme Te rend en moy si representative, Et en […]
de stad is moe, ze sleepvoet haar stenen weet je al wat herfst is, wat het wil zeggen? er zit rood in het blad diep in het groen dat zwart wil worden ik zag het zeg ik je ik zag het (mijn stem is een orgel) een dubbele rij mensen, oud & verslagen mannen met […]
Tout en esprit ravy sur la beaulté De nostre Siecle & honneur, & merveille. Celant en soy la doulce cruaulte, Qui en mon mal si plaisamment m’esveille, Je songe & voy: & voyant m’esmerveille De ses doulx ryz, & elegantes moeurs. Les admirant si doulcement je meurs, Que plus profond a y penser je r’entre: […]
Ik ben terecht. Je hebt mijn naam gezegd. De zon verbleekt, de maan is weg, sterren Hebben deemoedig hun licht afgelegd & Goden vluchten weg naar het verre. Zal ik hen de monden opensperren? Er is een eenzaamheid in samen zijn, Jij hebt daarvan de schoonheid, ons geheim. Er is verlangen, kwijnend, bijna dood Dat […]
[IC is een spel op basis van mijn cyclus ‘indringende cirkelzagen’ – een ‘cirkelzaag’ of level in het spel is een sonnet waarvan men (minimaal) het eerste kwatrijn dient te herhalen ter indicatie dat de tekst normaliter eindeloos doorloopt in een lus – er zijn 14 levels – de sonnetten kunnen door de speler ter […]
[ ik probeer vanaf nu telkens vooraf een pdf beschikbaar te maken met daarin de teksten waar ik en andere medewerkers zullen uit voordragen. RK is een collectief, andere medewerkers brengen daarbuiten veel en vaak andere teksten mee, maar dan heb je dit toch al, een indicatie van wat je te horen gaat krijgen en […]
Ziek rilt de wilg, & stort zijn blad’ren uit. Zijn takken wijzen naar beneden, grond Waar een oordeel wordt gevormd, iets mondt uit In leesbaarheid op rotte ondergrond: Het leven heeft zich aan de dood verwond & Trekt nu weg van wat gaat sterven ’t Schone doel dat alles wil bederven Stilstand wil, dingen die […]
Een waterstraal ploft afgesneden neer in zand: even nog haar wijdse kracht stuiptrekt in bellen, trage segmenten balancerend op de afwezigheid van stilstand, die dan het hete zand zuigt gulzig tot holten, oneffenheden. Ik ben niet meer de tuinier die ik geworden was & loop de tuinslang ophaspelend het tuinpad af. Zon verft het gras […]
Pour m’efforcer a degluer les yeulx De ma pensée enracinez en elle, Je m’en veulx taire, & lors j’y pense mieulx, Qui juge en moy ma peine estre eternelle. Parquoy ma plume au bas vol de son aele. Se demettra de plus en raisonner, Aussi pour plus haultement resonner, Vueille le Temps, vueille la Fame, […]
Gramente dade dooruk om sprotek Ruchtviels vaval & ian do logen brr Hapensie immen, lagende kwotek Zuzendenijkte, slochtoms der grr Rachrome butten, wakelde em krr. Augolk tie mast, oondere trentonde Julk mettertet trost no trost omonde Dade om pelenduse, neup zik neup. Klichfane fulpe grokulke deonde Dado miksaje rijtop’, klibdik, zeup.
Je le conçoy en mon entendement Plus, que par l’oeil comprendre je ne puis Le parfaict d’elle, ou mon contentement A sceu fonder le fort de ses appuyz: Dessus lequel je me pourmaine, & puis Je tremble tout de doubte combatu. Si je m’en tais, comme je m’en suis teu, Qui oncques n’euz de luy […]
Bars ik zie de verte ogen breken, & Licht raakkelen induiken, zwartzang Herfstroodbebladerd arm oversteken De zeeëngte van tekens die omvang Ontkennen, land als bedrog, verlangen Uitspreken als vloek & terwijl ik u Min heb ik handen van Nosferatu. Dan als mijn zwijgen uw lichaam betrekt & Ik verdwijn in uw rijkdom van nu, Klaarte breekt […]
Libre je vois, & retourne libere Tout Asseuré, comme Cerf en campaigne, Selon qu’Amour avec moy delibere, Mesmes qu’il veoit, que Vertu m’acompaigne, Vertu heureuse, & fidele compaigne, Qui tellement me tient tout en saisine, Que quand la doubte, ou la paour sa voisine, M’accuse en rien, mon innocence jure, Que souspeçon n’à aulcune racine […]
Men zegt (de goden fluisteren) dat door De barst het ego valt in ziel & lijf Uiteen alsof je daar jezelf verloor, De vent vernederd werd & ook het wijf: Men weet met al dat nu nog steeds geen blijf. & ’t Feit dat wij zo triest zijn naderhand Wanneer wij weer in ’t vlak […]
Er is een kloof, een krak, een scheur, een barst Die verder ijlt door alle dingen heen, Ravijn die vurig vlakten splijt & karst In rots & bergen achterlaat, geeneen Der duurzaamheden spaart, iets heel obsceen Waarvan elkeen de naam vergeten wil, Vervloekter dan de cholerabacil. Er gaat een breuk van echtheid door de tijd, Waarlangs […]
Novelle amour, novelle affection, Novelles fleurs parmy l’herbe novelle: Et, jà passée, encor se renovelle Ma Primevere en sa verte action. Ce neantmoins la renovation De mon vieulx mal, & ulcere ancienne Me detient tout en celle saison sienne, Ou le meurdrier m’à meurdry, & noircy Le Coeur si fort, que playe Egyptienne, Et tout […]
voor s. z. Wij zijn twee heesters in een haag geplant & Ik voel jouw scheuten rond mij groeien Verstrengeld in de twijgen van mijn hand. Jij zal mij & ik zal jou doorgroeien & Als twee ineen gaan wij dan bloeien. De zon staat dan heel hoog te branden, Vogels zingen over verre landen, Wij […]
i.m. julien vekemans † 9/11/2007 Het is november & het weer is goed, Er heeft nog nooit zo’n late zon gestaan, De markten zakken & de euro bloedt, Dit is een hoogtepunt in ons bestaan, Het kan alleen maar naar beneden gaan. Ik weet niet goed wat ik nog zeggen kan, Vader, het was zo […]