Er was gebrek aan lauwerkrans, dus werd Ik maar verliefd. Zij gaf geen zier om mij: Haar schichten was de glinstering van hert. Mijn godheid gleed af, ik werd weg in mij: Ik zag haar lijf, mijn zijn kon er niet bij. Haar haar streelt nu haar naakte schouders daar Haar handen ijlen naar haar […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
“The Daphne Revelation” dv 2014, collage, bister, wet crayon and ink on paper, A4
De winter is daar. Er staat ellende voor de deur, je ziet de kou al in demensen kruipen, hoe zij van ellendeliefde prediken, haat, die als een hindewordt gekeeld daar, waar ik jou beminde. De stilte na de eerste sneeuw zal weerblad zijn, leeg, ik leg jou zachtjes neer.Dat zuchten bij elk ander breekt mijn […]
voor t.k. In mijn onbetamelijke wanhoop, De volle doodsdrang die ik streel, koester, In de zee van mijn ontdaan verlangen Waar jij parel bent, de wereld oester, In het trage gaan dat ik draag, moest er Vernieling zijn, blijkbaar & bezwaren, Zwaar verraad dat zinkt in de gebaren. Maar dat is dat verhaal: jij bent […]
Terwijl ik mij in as & stof vergaar & Alle brokken rauwe liefde lik Die daar versterven als een loos gebaar Waarvan slechts ik de leugens nog van pik: In die pantomime snuit ik mijn snik, Omdat ik weet dat alles overgaat & Jij in niets & overal bestaat, & Zo jij mij nu in […]
Dat niet mijn liefde zich voor jou ontplooit Dat niet ik in u warm aanwezig ben Dat jij jouzelf zo aan alles vergooit Dat het niet is zoals ik wil dat ik ben Dat alles en iedereen sterft & vergaat Dat de schoonheid in ’t schone overgaat Dat ik mijzelven in mij niet herken Dat […]
voor b.c. Met zicht op het einde is de ander Een zelf dat zich in de ander herkent. Bij het ruisen van stilte belandt er Pracht in de ruimte die iedereen kent: Wij zijn ter dood aan elkander gewend. Er is het Niets dat ons van ons ontheft. Er is het Al waar eenieder beseft […]
Ik verzaak aan uw gebeuren, verding Mijzelf tot korst, omwonden droefenis, De schilfers van uw licht dat door mij ging & Ik zie het droeve dat er is: Hoe u zichzelf verjaagd in mijn gemis, Terwijl mijn lust uw duisternis verklaart Tot plaats waar leed het leed in ons vergaart. De last die van mijn […]
Het broeien in mijn haarden van verzet Ben jij, virus dat in mij haar doel bereikt, Een kiem die door mijn woorden groeit tot wet, Een al dat mij aan universa eikt, & Mij met jouw fatale zijn verrijkt: Dit zuchten dat ons mond aan mond ontgaat, Dit zwart dat zich ontplooit tot dageraad. Ik […]
white satin
temidden de kinders die joelen op kraaiende peuters de roodhuidenkeel gesperd de oudjes de steunenden op bouwval herinnering het zandkasteel toekomst op roetgeurig grasland te veel vogels verschrikkend groots & te hevig de zomer komt klaar zon angelt stevig in land & in strand het gif van de hitte haar wet bliksemt […]
Ik word rivieren als ik aan jou denk :mijn mond is Maas, mijn tong meandert mijen stil ik glij voorbij het Venloslenk.Eén Ijzeroog, een Schelde grauw daarbij:de dagen zonder jou gaan traag voorbij.Mijn hart is Rijn, de liefde rot in mij,en Gangesarmen stromen sloom terzij.Hier d’ Amazone broeit, daar de Congo,hun benen lopen kolkend weg […]
de kracht van rot
over ROT init van een NKdeE CR&D rond het verrotten, het bederf, het verval – mock-up van een ProcesFilosofisch Programma (PFP) “een mens is gemaakt om te voet te denken” dv, zonet, hier //@ INIT De kracht van Rot (verval, bederf: Reza Negarestani analyseert ‘decay’ in “Undercover softness: An Introduction to the Architecture and Politics […]
Délie Emblemen 2/2
Vertaling van de laatste 24 embleemtitels en de bijhorende spreuken in de Délie van Maurice Scève met telkens een link naar het originele embleem (Stanford’s Renaissance Body Project): http://cgi.stanford.edu/~dept-fren-ital/rbp/?q=node/181 De Eenhoorn die zich ziet – Van mijzelf ben ik ontzet De zwaardveger – Mijn werk geeft faam aan twee De Zaag – De Kracht […]
Délie Emblemen 1/2
Vertaling van de eerste 25 embleemtitels en de bijhorende spreuken in de Délie van Maurice Scève met telkens een link naar het originele embleem (Stanford’s Renaissance Body Project): http://cgi.stanford.edu/~dept-fren-ital/rbp/?q=node/181 De Vrouw en de Eenhoorn – Om haar te zien verlies ik ’t leven De Maan tussen twee halve manen (“croiscentz”) – Tussen allen één perfecte […]
10 geboden (rev. 13/02/2009)
Bovenal herdenk uzelf als stapelgek. Bemin uw klanken eerder dan uw zin. Verwijder kwijl & nijd vanuit uw bek. Zie uw eind als van uw kinders het begin. Verzaak bezit, gij zit daar zelve in. Breng warmte daar waar nu een ander rilt. Geef nooit een ja als gij er niks van wilt. Breng uw […]
voor Nadia Lampens In de gedeelde warmte van mijn hand In de verblinding van mijn tederheid In ’t paradijs waar ik ben aanbeland Verga ik in de schaduw van de tijd: Ik dien mijzelf te zien, de eeuwigheid Waarin ik mij tot u & ons beken, Waar wij al samen zijn, waar ik herken De […]
Alle mormels spelen samen orgel Alle wormen maken de berg van vlees De geluiden van rot in de mergel Gorgelen zich nat, & vrees maakt mij hees: De wereld verrot & ik, ik genees. Jouw licht strijkt áán de helse duisternis Jij bent nu toorts in mijn gevangenis De tijd is koorts, de uren helen […]
voor N.L. Nu. Ik wil in jouw lijnen verdwijnen. Wind wil ik zijn, adem van de aarde & Jouw takken dragen de geheimen: Jouw omstreelde zwijgen dat bewaarde Van het schone de duurzame waarde. Nu. Ik zie de lente, daar waar jij bent: Jij rilt, jij bent de kou nog niet ontwend. Nu: bevroren moment, […]
Voor N. L. Dit lied voor jou is helder & robuust Jij kan er zalig niets in zijn & vrij Van al het zware dat er op jou rust. Aurora’s luister, hoe jij daagt in mij Straalgeruis, onaantastbaar licht in mij: Ik spreek nu elke letter van jou uit & Overal jouw schitteren breekt uit. […]
voor N. L. Terwijl ik op jou wacht, draait de aarde In de aarde, schuift de hemel in de Hemel, zien de sterren toch de waarde In van warmte bij elkaar & in de Dag komt dan jouw klaarte: jij, beminde, Die de wereld tot haar kern herleiden Kan, die jij & mij tot ons […]
voor N. L. Ik heb de nood om jou lief te hebben In de gloed van jouw aanwezigheid. Ik ben een zee die niet wil ebben, Een strand bevroren in de eeuwigheid Van mijn verlangen naar jouw helderheid. Ik sta hier stil te beven in jouw vuur: Ik weet niet meer waar, hoe & of […]
“cum dederit dilectis suis somnum” voor N.L. Dat het ons de buik uitkome, dat zaad, Dat het ons uitbloedt, de ontzetting Omdat de angst in ons de liefde haat Terwijl elk ik is ik, jouw vondeling, Die niet bestond, maar nu bestaat, een ring Die het wijzen naar anderen besluit Met het ware dat ons […]
chicken sandwich (panem a pollo)
voor N. L. Niets wordt ooit nog beter, liefste, alles Heeft ons nog niet in mij & jou herkend. Er zijn nog gaten in het niets van alles, Het beste niets is enkel jou & mij bekend: Die grote weg is ons slechts voorbestemd. Terwijl ik jaag naar jou verander jij In iets dat onbereikbaar […]
voor N.L. In dat grote woordenloze Niets van jou, De oceanen duister in jouw ogen, Die donkervolle blik waar ik van hou, Waar het kwaad vergaat tot onvermogen: Sprakeloos is daar jouw mededogen, De warme vloed die mij van mij ontdoet, Mijn vuur vernietigd tot een diepe gloed. & In het diepste zwart gaat dan […]
voor N. L. Deze wereld is de onze niet, mijn lief, Wij beven niet in vreze voor de nijd: Wij hebben aan elkaar genoeg gerief & In een kus is hier de eeuwigheid. De Kathedraal bevrijdt ons van de tijd, Ons zoeken dat nu vinden, bouwen is: Licht doorkruist ons, dwars door duisternis, Jouw klare zingen […]
voor N. L. Schaduw van het licht komt altijd te laat & Het gebrek is geen gebrek van jou, Jouw zijn is wat er daar in hen vergaat: Hun duister kleurt jouw hemel hemelsblauw Hun zwart is klaar, ik zie slechts licht in jou. De tekens van de tijd verarmen mij, Daden, onleesbaar rij na […]
voor N. L. De steden die de heren beheren De heren die de steden verteren De namen die de plek der heren eren Letters gaan aldaar met hen verzweren Vage krassen bij het vuur der heren. Ik heb mijzelf in jou verbeurd verklaard: Ik hou nu op, ik ben tot Niets bedaard, Mijn lijf is […]
instrumentaal
voor N. L. Ik wou jou vatten in een klankgedicht Jouw naam verletterd tot een toverspreuk Jouw stem de roep waarvoor ik gaarne zwicht Bazeltaal met intellectuele jeuk, Perverse onderstroom, dat is zo leuk! Ik zie jou nu, het wonder dat je bent: Der minne eenvoud word je nooit gewend. Ik: jij leert mij om […]
Het is zo donker dus ik stoot wat om, Glasbreuk bewijst het naakte van voeten. Ik word wakker & ik weet niet waarom, Is er toch nog wat dat wij U moeten? Was ’t niet genoeg? Moeten wij nog boeten? U heeft mij laatst nog de keel gewrongen (U was in dromen binnengedrongen & Eiste […]
‘But these visions of Johanna, they make it all seem so cruel’ Bob Dylan, Visions of Johanna Geen mens kan jou ooit nog evenaren, Jij hebt de plek bereikt waar ruimte tijd & Tijd weer ruimte wordt. Mijn gebaren Stremmen in stilte nu, & zonder spijt Om hun bewegen, ooit een bron van nijd, Strijk […]
https://www.youtube.com/watch?v=ZVITZUQ_uIU Ik leg de wereld nu aan banden, schat, ‘k Verjaag de ratten, & spoel weg het slijk: Ik druk het mormel mensheid in ons plat & Leg het aan ’t infuus van jouw gelijk, Want jouw zijn is rein & het maakt ons rijk ’t Schone te ervaren dat verscholen is Onder de pijn, […]
voor N.L. Elke moment in mijn geschiedenis Is één met wat mij heden overkomt: Elk beeld dat in mijn hoofd gevangen is Al ’t vergetene dat in mij verstomt, Is nu een roos, elk blad rond jou gekromd. Ik heb de dagen in mij afgedaan Ik leef geheel in jouw bestaan voortaan, Ik heb […]
adem (home made)
(pour ma lampe d’air) Mijn adem is jouw adem & een kus Mijn lichaam is jouw lichaam & een zucht. Ik ben in jou verheven, Niets, een lus Van jou in mij & ik verstuif tot lucht, Verstrengel vuur met lucht tot vlucht: Laat ons in elkaar verweven zweven Laat ons in elkaar elkaar beleven. […]
2045, in a place not so far from here Oud, getaand daar ’t vele lusiteren Met in hun splitsen steeds de scheve klok Die schaarslagen lang de tijd wil weren Uit hun schuilen in ’t dorpse dichtershok, & Elk geruis van pijn verguist tot tok, Verstaan voortaan de dichter & zijn vrouw Elkander in hun […]
voor N.L. Het schone is het schone dat in jou Berust, & daar, aan randen van zichzelf Zichzelf herkent, ontroering brengt & wou Dat al jouw liefde werd tot één gewelf Waar ieder schuilen kon, & ook jijzelf. Jij hebt in jouw verdriet verdriet vergaard & Pijn in pijn tot harde steen verzwaard. Ik heb […]
“Mag ik je zien, horen, huldig ik op mijn knieën, het sterrenhuis voor ogen, waar de jonkvrouw woont.” Palladas aan Hypatia Geen christenhond zal jou nog raken ooit Geen dwaas kan jou met schande belagen & Al het kwaad verschuift van toen naar nooit Niemand moet jij nu nog ooit behagen, Jij moet geen lafheid […]
voor N. L. Jij bent de diafane dageraad Een weerschijn die de ganse nacht optilt, Een rode sluier die in wit vergaat Aurora die mijn wilde hart verstilt. Ik zie het schone dat jij voor ons wilt, Jouw licht dat dwars door tijd & plaats bestaat De stille liefde ver van alle haat Hoe wij […]
In ’t donkere woud van mijn verlangen Is dit, mijn zang, mijn uitverkoren daad. Ik dien tot niets, ik dien geen belangen & Zang verdwijnt als druppel rond het zaad: Het is de ware naam niet van de haat. Wat leeft in mij, leeft overal: de taal Vereist een slotakkoord aan elk verhaal, Kabaal verslikt […]
Er is teveel. Ik schakel alles uit: Ik doe het licht uit want dat licht is niet Jouw zon die brandt in mij, die weerschijn stuit Op alle wanklank ook, die hoor ik niet. Ik hoor jouw stem die mij in mij gebiedt Tot onaantastbaarheid & mijn smaak Verbeurd verklaart, mijn zwijgen wil, & ik […]
giacometti’s gave
Het lijf is een lijn, teder huiveren Van ruimte in de ruimte die wij zijn. Handen willen de handen zuiveren Armen de armen ontdoen van de pijn De wereld wordt in onze ogen klein, Het lichaam punt in’t vlak van eeuwigheid & Draagt zichzelf voorbij de lelijkheid Tot waar jouw staren sterren doet ontstaan, Tot […]
Met het ranke, het reine van woorden Die tot niets verdwijnen in hun zinnen, In de klaarte van het hoge noorden Waar het zonlicht licht in licht beminnen Wil, opdat het onze kan beginnen; In een verstrengeling van ik & jij Tot wij, opdat het groter, mooier zij Zo vraag ik nu & steeds jouw […]
voor diana
Ik heb een stem gehoord deze avond Die mijn dag aan eeuwigheid deed klinken Niets nieuws was het dat mijn gehoor daar vond Want ik hoorde mij in jou weerklinken: Teder strelen dat in ons bezinken Wil & niets nog van ons vragen, stilstand Wil in dagen, een einde hand in hand. Ik heb geluid […]
systems failure
Jouw adem voel ik & jouw nabijheid al Terwijl dit niets van nu mij hier beperkt Jouw handen zijn alreeds gekend als mal Voor ongevormde liefde die al werkt: Ik voel mijzelf door jou al lang gesterkt. Ik wil jouw lijf dat in mijn handen trilt Ik wil jouw ziel die ons in mij verspilt. […]
voor N.L. Vlinders die elkander openwrijven, Als harde diamanten in de nacht Sterrenstof bekleedt de lieve lijven Bij hun labeur dat niets van hier verwacht Maar van de hemel wil de pure pracht. Wij, als nacht zo nodeloos geboren, Zwart op zwart & in dat zwart verloren: Wit licht dat om zichzelf verlegen zit Te […]
Wij beleven thans het diepe duister Een weldaad van de nacht die ons ontziet, Wij hangen in elkaar, sier & luister Wij zien elkaar, maar elkaars ogen niet: Dit is een vreemd & woordenrijk gebied. Hier heb ik jouw klare licht ontvangen, Hier is enkel actueel verlangen, Daar is niets dan nijd, een droef beleid: […]
Op het reine pad van jouw afwezigheid Herken ik elke karteling, hoe jij Niet bent waar ik besta, hoe jij wegglijdt Van het vaste rondom mij, & hoe wij Ontstaan volledig aan het niets voorbij. O neem vannacht mijn beide handen vast, Lieveling, voel hoe alles aan ons past Als ons in ons, rivier van […]
[lamandaii] “Bij starten van het spel wordt om MSD 1 gevraagd. De kopie die je nu hebt, voldoet niet, omdat daarop niet de beveiligingscodes staan, die wel op het origineel staan. Doe dus voor je gaat spelen eerst het volgende: Stop het spel Reik met je beide handen zo hoog je kan naar het zwarte […]
godin, het pleonasme
Nu in duizend ongedane daden Reeds jouw klaarte oplicht op mijn pad Al die opgespannen levensdraden & Niets nog wijst op alles dat ik had Verborgen in het draaien van mijn rad, Nu ik jouw licht als licht ontvangen heb & Ook geen zwart meer in mijn duister schep, Nu voeg ik schoonheid bij mijn […]
de onherstelbare tragedie van het geheugen
In liederen herinner ik wat ik Al zingende vergeten wil. Ik wil Het diepe zwart dat ik bemin, & ik Ben sluitsteen voor het duister dat ik wil, Voltooiende word ik mijn eigen schil. Haar ogen branden mij, haar lijf is vuur, Haar lach is goud & slaat mijn laatste uur. Er is geen tijd […]
straleneinde schitterkrullen
Op het einde van jouw stralen, waar licht Zichzelf verlaat, aan het raakpunt van jouw Schoonheid waar al het aardse zucht & zwicht, In zwarte stilte achter hemelsblauw, In gouden druppels van de ochtenddauw: Jouw ogen zinken niet, jouw lach klinkt klaar, Jouw hand herhaalt de ruimte als gebaar, Jouw haar verstilt de tijd in […]