[oprispingen uit de maag van nuerenberg] Alles is hier. Middenin dit licht ligt Het duister dat ik overdraag. Uw schijn Is hoe mijn vuur zich aards heeft ingericht: Links, rechts, ver, hoog, hoe vol is toch uw zijn! Mijn woorden branden niet, te veel venijn, Mijn verzen raken niet het weke van uw hals. Mijn klacht streelt niet het […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
LYLIA rev. 035
[rotonde] Hier is alles. De nachten stapelen De lagen donker op de lagen zwart & Het duister komt de dag insijpelen, Maakt de ruimte droef & klein & hard. Ik leef mij in, het cijfer is mijn hart. Mijn grote zang roept universa t’rug, Ik gun de toekomst slechts mijn rug & Draai het vlieden […]
LYLIA rev. 034
[berchem, bijna middernacht] De stad is glas. Hoge kerstversiering glanst In lage etalages. Drie koningen Op junkiebenen strompelen gekopstanst Onder de lens. Blauw. Een meisje wil zingen Van weleer (“mag ik u iets vragen, mijnheer?”). Er huist verlatenheid in alle dingen, & U ontsluit het feilloos keer op keer. Wij zijn u daarvoor dankbaar, lieve heer […]
LYLIA rev. 033
[gedateerd] U schrijdt met in uw sleep een sterrenbeeld. Uw geest is het klare achter donkere luchten. Uw lichaam is van g*d ons meegedeeld. Uw luister is een kluister voor mijn zuchten. Nooit kan ik uw wezen nog ontvluchten. Ik spartel in het ijle als een ridicule zalm, Mijn woorden sterven uit tot lege galm […]
LYLIA rev. 32
[verband] De deregulatie van de dienstregeling, Het bloed op de sporen, de grijze Smurrie, de subsidieregeling, Het boerse ontkennen van het wijze, Nijd in de liezen, vingers die wijzen Het gelijk dat niet ophoudt met het spijt Het stof wil maar niet onder het tapijt, De stem die breekt in het holst van de hal […]
LYLIA rev. 31
[fatale schuld] Uw mond, uw kijken zo oneindig rond, Het raken van uw arm aan de mijne, Het frêle waaruit u toch zo klaar ontstond, Uw ochtend glorieus, uw adem lijnen, Waartussen ik geheel wou verdwijnen. Gij, die niets van u, ik die niets van mij Weerhield, uw ogen fel, uw zucht in mij […]
LYLIA rev.030
[lach] Als alles zo aan alles raken zou, Zoals uw adem toen aan de mijne, Dan was dit nu geen tijd die iemand wou: Geen oord, geen tel kan daar ooit verdwijnen, Waar niets haar uitgestrektheid vindt, lijnen Niets uitlijnen, alles trekt tot punt ineen. & Als ik zie hoe alles nu verdween, & Waar […]
LYLIA rev. 029
[spiegelfase] Ik wend mij af & niets in mijn gelaat Zal u nog zichtbaar verontrusten ooit. Mijn ogen niet die zagen het verraad, Hoe het rechte rood werd omgeplooid & Hoe mijn hout met goud werd opgetooid. Mijn mond niet & het wrange in die hoek Waar het krulde ( mijn stem bloedt uit op […]
LYLIA rev. 028
[het bestaan overwonnen] Noch nu, noch toen heeft zichtbaar ooit bestaan: Ik zag mijn kijken in uw ogen in Mijn ogen & uw beeld wou daar gaan staan & Niets van mij kon nog de wereld in, Want in uw ogen lag mijn hele zin. Nu vermijd ik dat men mij moet mijden, Mij moet zien, de […]