voor a.j. Er is jouw schoonheid die veel dieper gaat Jouw hand die onbestemd het juiste raakt Een plaats waar ook mijn naam geschreven staat Als lippen speels op lippen, tijd die kraakt, Elk lijf een hel die in de hem’len haakt. Ik heb voor ons een glinstering onstoken, Vonken van de sterren afgebroken, Zon […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
inkrimping
Zie mij toch niet, er is dit bruisen nu, Dit alomtrent, verteerde eeuwigheid Momenten ons , gedachtenveld om u: Uitgestrektheid, tekens van uw zaligheid & Ketens door uw lijfje innigheid. Astraal , jouw innerlijke schittering. Ik maak mij vrij & blij, vertedering Van een onmogelijk verleden ooit Ter aards bestand een overwoekering: Hemels in, dat […]
laat staan een abc
Er is geen plaats, er is geen tijd, er is Bewegen in & om & naast elkaar. Trilling, kering, weerstand, hysteresis: Bewegen gaat vooraf aan hier of daar, & Wegen zijn van gaan beperking maar. Trajecten kruisen in het hier nooit nu & Nu bestaat er ook van mij naar u Geen rechte lijn want tussen […]
ode aan het onbewogene
Uw silhouet is letterlijk in lijnen Het vaste beeld van een betovering, Code die in zonlicht wil verschijnen Echo, eeuwigheidsbenadering, Uitspraak, vonnis, galg, verheerlijking. Ik zie in u geheel mijn alfabet, Mijn spreken dreunt in u van a tot z. U draagt de resonantie van mijn stem, Uw letter wordt mijn goddelijke wet, Er bruist […]
figuur in het donker
Het is de dag weer dat jouw naam bestaat, De explosieve ingroei van jouw kracht In golven door de dode dingen gaat. Het zonlicht is de afschijn van jouw macht, Ik was een zee, jij bent gelaat dat lacht. Ik schik mij in die wrede ondergang, Als minnaar van uw doordeweeks belang. Ik heb het […]
aurora rerum matrix
Stilstand op aarde bij vuur van een zon, Hemelse adem met water rondom, Windstille baai, van goden ’t salon, Resterende hymne, wit heiligdom. Sacrale vertaling, doodstille trom, Gevluchte verbeelding, slakje van goud, Weerloze engel van stralen gebouwd: Vroeg in het donker breek jij de dag & Daden met dromen maak jij vertrouwd & Rozig verloren […]
het onthullende onthulde
“Ch’ a lei s’inchina ogni gentil virtute” Guido Cavalcanti, Sonnetto VII Jouw schouder licht van het satijn onthuld Als koningsgoud in ’t zonlicht op & strijkt Het schone aan, jouw volle haar dat krult. Jouw beeld dat onder Pruisisch blauw verrijkt De ogen vult & eeuwigheid bereikt, Is met één blik mijn wereld ingebrand. Jij […]
het buiten zit in alle zinnen binnenin
Een raam staat open & de nacht ruist zwart In takken waar als web haar schijnsel spant De maan. Jouw oude naam brandt weer & hard In ’t midden van dat donker lege land Waarvan de zee haar deken trekt, het strand Verweesde rimpels laat & mij de last Van innerlijk begeren, lust die past […]
excommunicatie
Er is geen daar, nergens kom ik nog uit Er is geen ooit, mijn nu bereikt dat nooit: Ik strek mij uit, & voel jouw warme huid Jij ligt hier naakt met eeuwigheid getooid & In dat toen werd ik als as verstrooid. Vuur is mijn ruimte, mijn laaien is tijd: Mijn lichaam vergaat & […]