“cum dederit dilectis suis somnum” voor N.L. Dat het ons de buik uitkome, dat zaad, Dat het ons uitbloedt, de ontzetting Omdat de angst in ons de liefde haat Terwijl elk ik is ik, jouw vondeling, Die niet bestond, maar nu bestaat, een ring Die het wijzen naar anderen besluit Met het ware dat ons […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
chicken sandwich (panem a pollo)
voor N. L. Niets wordt ooit nog beter, liefste, alles Heeft ons nog niet in mij & jou herkend. Er zijn nog gaten in het niets van alles, Het beste niets is enkel jou & mij bekend: Die grote weg is ons slechts voorbestemd. Terwijl ik jaag naar jou verander jij In iets dat onbereikbaar […]
voor N.L. In dat grote woordenloze Niets van jou, De oceanen duister in jouw ogen, Die donkervolle blik waar ik van hou, Waar het kwaad vergaat tot onvermogen: Sprakeloos is daar jouw mededogen, De warme vloed die mij van mij ontdoet, Mijn vuur vernietigd tot een diepe gloed. & In het diepste zwart gaat dan […]
voor N. L. Deze wereld is de onze niet, mijn lief, Wij beven niet in vreze voor de nijd: Wij hebben aan elkaar genoeg gerief & In een kus is hier de eeuwigheid. De Kathedraal bevrijdt ons van de tijd, Ons zoeken dat nu vinden, bouwen is: Licht doorkruist ons, dwars door duisternis, Jouw klare zingen […]
voor N. L. Schaduw van het licht komt altijd te laat & Het gebrek is geen gebrek van jou, Jouw zijn is wat er daar in hen vergaat: Hun duister kleurt jouw hemel hemelsblauw Hun zwart is klaar, ik zie slechts licht in jou. De tekens van de tijd verarmen mij, Daden, onleesbaar rij na […]
voor N. L. De steden die de heren beheren De heren die de steden verteren De namen die de plek der heren eren Letters gaan aldaar met hen verzweren Vage krassen bij het vuur der heren. Ik heb mijzelf in jou verbeurd verklaard: Ik hou nu op, ik ben tot Niets bedaard, Mijn lijf is […]
instrumentaal
voor N. L. Ik wou jou vatten in een klankgedicht Jouw naam verletterd tot een toverspreuk Jouw stem de roep waarvoor ik gaarne zwicht Bazeltaal met intellectuele jeuk, Perverse onderstroom, dat is zo leuk! Ik zie jou nu, het wonder dat je bent: Der minne eenvoud word je nooit gewend. Ik: jij leert mij om […]
Het is zo donker dus ik stoot wat om, Glasbreuk bewijst het naakte van voeten. Ik word wakker & ik weet niet waarom, Is er toch nog wat dat wij U moeten? Was ’t niet genoeg? Moeten wij nog boeten? U heeft mij laatst nog de keel gewrongen (U was in dromen binnengedrongen & Eiste […]
‘But these visions of Johanna, they make it all seem so cruel’ Bob Dylan, Visions of Johanna Geen mens kan jou ooit nog evenaren, Jij hebt de plek bereikt waar ruimte tijd & Tijd weer ruimte wordt. Mijn gebaren Stremmen in stilte nu, & zonder spijt Om hun bewegen, ooit een bron van nijd, Strijk […]