voor t.k. In mijn onbetamelijke wanhoop, De volle doodsdrang die ik streel, koester, In de zee van mijn ontdaan verlangen Waar jij parel bent, de wereld oester, In het trage gaan dat ik draag, moest er Vernieling zijn, blijkbaar & bezwaren, Zwaar verraad dat zinkt in de gebaren. Maar dat is dat verhaal: jij bent […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
Terwijl ik mij in as & stof vergaar & Alle brokken rauwe liefde lik Die daar versterven als een loos gebaar Waarvan slechts ik de leugens nog van pik: In die pantomime snuit ik mijn snik, Omdat ik weet dat alles overgaat & Jij in niets & overal bestaat, & Zo jij mij nu in […]
Dat niet mijn liefde zich voor jou ontplooit Dat niet ik in u warm aanwezig ben Dat jij jouzelf zo aan alles vergooit Dat het niet is zoals ik wil dat ik ben Dat alles en iedereen sterft & vergaat Dat de schoonheid in ’t schone overgaat Dat ik mijzelven in mij niet herken Dat […]
voor b.c. Met zicht op het einde is de ander Een zelf dat zich in de ander herkent. Bij het ruisen van stilte belandt er Pracht in de ruimte die iedereen kent: Wij zijn ter dood aan elkander gewend. Er is het Niets dat ons van ons ontheft. Er is het Al waar eenieder beseft […]
Ik verzaak aan uw gebeuren, verding Mijzelf tot korst, omwonden droefenis, De schilfers van uw licht dat door mij ging & Ik zie het droeve dat er is: Hoe u zichzelf verjaagd in mijn gemis, Terwijl mijn lust uw duisternis verklaart Tot plaats waar leed het leed in ons vergaart. De last die van mijn […]
Het broeien in mijn haarden van verzet Ben jij, virus dat in mij haar doel bereikt, Een kiem die door mijn woorden groeit tot wet, Een al dat mij aan universa eikt, & Mij met jouw fatale zijn verrijkt: Dit zuchten dat ons mond aan mond ontgaat, Dit zwart dat zich ontplooit tot dageraad. Ik […]
Categorieën
white satin
temidden de kinders die joelen op kraaiende peuters de roodhuidenkeel gesperd de oudjes de steunenden op bouwval herinnering het zandkasteel toekomst op roetgeurig grasland te veel vogels verschrikkend groots & te hevig de zomer komt klaar zon angelt stevig in land & in strand het gif van de hitte haar wet bliksemt […]
Ik word rivieren als ik aan jou denk :mijn mond is Maas, mijn tong meandert mijen stil ik glij voorbij het Venloslenk.Eén Ijzeroog, een Schelde grauw daarbij:de dagen zonder jou gaan traag voorbij.Mijn hart is Rijn, de liefde rot in mij,en Gangesarmen stromen sloom terzij.Hier d’ Amazone broeit, daar de Congo,hun benen lopen kolkend weg […]
Categorieën
de kracht van rot
over ROT init van een NKdeE CR&D rond het verrotten, het bederf, het verval – mock-up van een ProcesFilosofisch Programma (PFP) “een mens is gemaakt om te voet te denken” dv, zonet, hier //@ INIT De kracht van Rot (verval, bederf: Reza Negarestani analyseert ‘decay’ in “Undercover softness: An Introduction to the Architecture and Politics […]
