In het verdroogde oord van dit bestaan Worden mensen woorden, woorden breken Het licht is jaren ver van ons vandaan, De zon straalt krom, enkel dit, de bleke Schijn van het schone waar ik op reken, Blijft in mij bestaan, alsof ik iets was In dit tomeloze tuimelen. Past Mijn hand niet in de handschoen […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
“O, der Wansinn der großen Stadt, da am Abend / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren” Georg Trakl – An die Verstumten Grotesk doorschoten grauwe berg bederf, In plas & blik vergeefs een spiegel zoekt Zich het mismaakte, schuift van erf naar erf. In lekke kelen Waanzin gorgelt, vloekt Dat Zin alhier geheel is opgedoekt. […]
wonde
” Wenn es Abend wird, Verläst dich leise ein blaues Antlitz.” Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten De avond vouwt zich langzaam de handen & Vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden & Zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open In het wit van […]
“Gewaltig ist das Schweigen im Stein” Trakl, Nachtlied. De zwaarte is het zwijgen van de steen Hemelsblauw dat tot het zwarte verstart: Onbewogen gaat alles van ons heen De ruimte is de leegte in ons hart. Het onverschil, het buiten maakt ons hard & Vogels dragen maskers hedennacht. Het donk’re water waar de maan in lacht […]
Wanneer ik mij richt naar het bestaande Vindt de wereld plaats in mij. Er ontstaat Gelegenheid, tijd voor wat er gaande Is. Mijn gedachte is dan wrede daad: Geboren woorden hebben immers haat Voor wat hen van het onbestaande scheidt Omdat hun zin niet naar het ware leidt. Pas wanneer jij dit ook klank & waarde Geeft, horen zij zichzelf […]
Wij zijn woud waarin wij samenkomen Wij worden handen doorheen de varens Wij strelen het zuchten door de bomen, Wij worden één & zonder grens: Wij zijn elk anders onszelf alvorens Wij in het donker tot elkander vergaan Wij blijven los van jij & ik bestaan Een adem die als nevel in ons hangt Een […]
op de wijze van André Hazes Ik word het liefst van al door jou versierd Niemand anders kan mij meer bekoren Ik ben als ruimte voor jouw sterrensliert Heelal heb ik mij aan jou verloren Ik ben jouw kleed, dit lied, jouw toebehoren. Dus doe maar alsof jij mij niet kent & kijk mij aan […]
Donker & rood is alles dood in mij Volmondig stilte, begrepen heelal Vergeten leven, alles ging voorbij De wereld is jouw wereld & ik val Dronken torende in het diepe dal. Zwart & zacht is de nacht. Einde verhaal. Niets wordt met niets & niets verzacht, de taal Is vriend & verraad, een plaag die […]
tien aan mijzelf
Uw wereld is de mijne niet, ik heb Mijn angst in deze woorden omgezet Ik spreek mij vrij, gevangen in dit web Dat mij tot mij verdaagt: hier is uw wet, Ik ben daartegen slechts een zwak verzet, Een talmen in ’t lijf, spijt die overblijft Omdat mijn zijn in u wordt ingelijfd. Toch, al […]