LA Met de lijn van een roos gevorkt in uw schoot, een punt waardoor in het lege vlak de leegte aanvangt en weldra er liefde wolkt en haat, waarmee gij ruimte splijt en rekt de tijd zodat een hand ons de hand aanreikt, waarmee wij onze vingers ertoe kunnen bewegen ons de ogen en […]
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
Daphne
Mij ontsnap je niet. De dichterdoet er best het zwijgen toe. Zolderbalken kraken van herinnering:jouw spieren spannen zich tot nerven, takkenreiken naar een diepte onderin. Je zucht. Je slaakt. Jouw lichaamlijkt van tonnen dynamiet de lont. Je kan niet uit het heden naar jouw leventoe. De vloer verhoogt de luchten enmijn hete adem drijft jou […]
Schrikbarend stopt het lot de schemering zo dof en lusteloos het nachtvel in en in het zwart van die betovering propt zij bij deze dag de levenszin, dat elk beginsel weerloos sterft daarin. Rest mij ternauwernood herinnering: haar beeld gevangen in mijn woekering. Zij wringt zich om in mij en om en vrij of scheukt […]
Gedicht van de dag
Het dier spreekhoofd, huig met bloed omwonden, voor haar buig ik, asklodders in het brein, zij, die mij de tijd heeft aangebonden, in haatvuur gebrand tot korrels pijn, angsvisioenen uitgepuurde schijn van wat ik in haar droomland moordend was, slijmrot nu rond een valse vloed van glas die mij rijst in de uitgezongen keel, haar […]
“NKdeE Emblemata #2 – mengsel (de lotus)” dv 2017, watercolor & ink on paper, A4, €60 Het mengsel mens wil van vrijheid blijven dromen & morrelen daar aan sloten waar elk ander dier van schrik verstijven zou, daar duidelijk zijn dood besloten ligt in waar het in werd opgesloten: de pure Tijd heeft met de […]
Als ik dit zeg, zeg ik niet hetzelfde dan als ik zeg dat ik hetzelfde zeg, want als ik spreek, zeg ik nooit hetzelfde hoe vaak ik ook dezelfde woorden zeg, want altijd ga ik van hetzelfde weg. Woorden reiken ons van een bewegen onbestaande stilstand aan waartegen alles weerloos lijkt & goed begrepen, maar […]
Glibberig van slijm glijdt glanzend het rot van de gelaagd gezalfde gelaten. Gel in de monden & vaak daar het bot van een woord wiebelt als nagelaten oprispingsrest van pogingen praten of hoog verheven zingevingsstreven: inderdaad is met gaten omgeven elk botje in de glimgrot der kelen. Hier was de walg tot waarde verheven: ‘wij […]
In het sonnet ‘Cercato ò sempre solitaria vita’ is er sprake van een mooie schat: ‘ il bel tesoro mio’. De berijmde vertaling van Verstegen en zijn verklarende noten roepen meer raadsels op dan dat er verklaard wordt, dus die laten we effen in haar, euh, voor ons onbereikbare schoonheid schitteren en we onderzoeken hoe […]