“make europe great again”
Categorie: LAIS
LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
BHA dizain in de knak van het knikken der knieënin de blak aperte verslagenheidin de kuip van het smeken en kruipenbesmeurende met zijn lafhartigheidde rotte gang van eigen vuiligheid,is het streep in het krijt van de kosmos.van leven en sneven komt het pas losals het zich offert en sterft voor ‘LAIS’.al dat is geweef en […]
CCCXI het zwart is het roet. dat waait doorheen het rijk,dat maakt enge spinsels en demonen,bitsig bijtende wriemels in het slijk.in uitgerotte holtes komt het wonenhet maakt er met zijn lied de lieve zonenen de dochters dwaas, geil en horendol.schril, vals en krijsende tokkelt het holtot er een doet alsof dansen nog kon.‘t lijf zonder […]
update
embleemtekening op de titelpagina van de eerste uitgave van LAIS (2044). de tekening is een update van de nog met engelen omblazen omphalos in de Délie van Maurice Scève 1de Wiki-vertalingen stagneren omdat de vertaaltechnologie beter wordt, men ziet het nut van al dat werk niet meer in, dat is deels correct ook, maar in […]
LAIS CCCXVIII
ik dwarrelde leeg door de werelden, 1 een lichaam dat geen lijf meer had. 2 de geest was dwang, wil die zich verbeelden – wou dat het nog doel en daartoe lichaam had. – het vergeten vlees vergat wat waarde had, het speelde vogel waar geen kat om gaf. – tong kreeg het rot van […]
in de buurt kwamen er mensen, de kapvan bomen, een binnenplaats en één boom.ik vouwde pakjes letters om tot lapen lap, er kwamen duizels in de droom.ik streek die zuivel uit tot aan de zoomen naaide wedervaren in de tijdtot mijn geheel gelijk was aan de spijt.ik werd de moeder van mijn hartenwensen ik bevaderde mijn […]
Jij, de korsten ik op jouw afwezigheid
In de ondoordringbaarheid van mijn zijn
Waarheid, die wervelende verveling