LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
Ik los nu op in louter leesbaarheid Die lente zonder jou wil er niet in. Mijn armen zijn takken, de zichtbaarheid Van het dorre in het midden van mijn zin. Er is die bries, ik adem bloesem in, Maar niets geurt nog naar jou, & alles wil Het einde van mijn tijd, ruimte voor spijt […]
Wij waren honden wij, jong, uitnodigend Met de geur van de lente diep in de pels De bloesem op bomen ons verhogend, Een lied, intiem, & heel erg onbijbels, De klauwen vooruit, de liefde rebels. Wij zijn gestorven wij, elkaar ontvallen, Het valse verstomt in het slijk der wallen. Ik doe mijn kleed al aan, […]
Jij, mijn vrouw, mijn bloed & wonden, Licht dat ik had, asse, zwart in mijn brein, Jij die alles in mij hebt geschonden, Vernietigd, verdoemd tot een vorm van zijn Beneden alles, zwak, een flauwe schijn Van wat ik in jouw dromen ben & was, Jouw lieveling, de helderheid van glas De breekbaarheid van het […]
Mijn zwart is goud, & heet is mijn aarde Ik loop niet langs een eender pad als jij: Een pracht die zich met zichzelf verzwaarde, Lus rond de lus die ik kus, huls van mij Vezel en touw, vereniging in wij. Ik smelt als een perfect gedicht in jou Wilde paarden in een wei met […]
Ik zie in jou wel duizenden vrouwen & Alle schatten die ik hebben wil, Jij stuift uiteen, niets kan jou behouden Jij bent mijn licht & vuur terwijl ik ril. Onzegbaar sta jij in mijn woorden stil: Het ogenblik dat ik jou zag is een heelal De tijd herleid tot een reëel getal. Ik kleed […]
Er is een thema, zachte parafrase & Jouw ritme, dwingend, maar ook heel stil De Barman, nerveus, rammelt wat met glazen, Zelfs de planten weten dat ik jou wil. Ik ontdoe jou van jouw naam als schil & Strijk jou als een cello teder aan, Er tulpt een tepel, dit is ons bestaan. De zon […]
Ik zou de zang van liederen herschrijven & Kathedralen bouwen in mijn taal Opdat jij toch bij mij zou blijven: Jij bent al eeuwenlang mijn ideaal. Jij bent de zon, de ziel in mijn verhaal: Ik heb visioenen van hete woestijnen & Daar dan de oase van jouw dijen, Jouw lippen zijn mijn hemelpoort, Jouw […]
voor s. d. Ik ben in jou verhaakt geraakt, jouw haar In mijn adem, lucht aan jou verslingerd Krult woorden om & om & elk gebaar Zucht steels om jou, een bries in jouw wingerd. Ik leef in jouw heden, ongehinderd Omdat ik naast jou nu geen plaats meer ken Jij bent mijn ruimte, jij […]
voor k.v. Ik zoek vergeefs in mijn herinnering Een blije dag, geluk dat jij mij gaf Ik vind slechts nacht na nacht dat dode ding, Mijn oude lust & wil & hoe jij laf & Dwars & dwaas mij enkel zag als straf Omdat ik aan jouw eisen niet voldeed Omdat jij niets vermocht, & […]
Ik zag u allen in dat weerlicht staan: Er was gestamel, u versmolt tot zucht. De trein die u bracht liet u niet meer gaan, Er waren dodelijke regels, harde tucht De zon verdween, er kwam een zware lucht. Als u niet geeft om wat er leeft naast u, Dan bent u niets, een tel, […]
Ik hoor jouw adem elke avond, hoor, De kracht erin, dat zachte, lieve lied Ik mis jou niet, er gaat niets van teloor Ik streel een lelie terend op verdriet, Ik zie jouw ogen maar jij bent er niet. Mijn leed is wat er altijd is geweest, Het hoort als afscheid bij een levensfeest. De […]
Onwaardig ik & jij, droefogige, Een samenspel van angst & falen, & Nergens zijn er nog gelovigen, Te lage landen waarin wij dwalen, Een tijd onrijp voor die verhalen. Ik smeer mij met jouw smarten in, Elke dag die ik tevergeefs begin, Jij ligt op mijn tong, ik draag jou op handen Jij, mijn wereld, […]
In mijn kloppend hart, die vaste dreun Ben jij de samenklank & ondertoon. Jouw naam is in mijn bloed een deun, De melodie die stuwt, & wonderschoon, Een boom in bloei, mijn nieuwe jongensdroom. Ik streel de aarzeling, jouw sluikse haar Ik doe jou open in een weids gebaar Ik wil mij blijvend laven aan […]
Het wordt nu alsmaar droger in mijn huid Het vocht verdwijnt terwijl ik aan jou denk Mijn lichaam strompelt in een vast besluit Straks word ik stof om jou & wat ik schenk Is dwarreling in licht, weg in een wenk. Ik ben gevangen in jouw oogopslag Er is niet langer iets dat ik vermag […]
Erna, nadien, diep in de Sahara Waar ik een korrel ben, eenheid in zand & Er het wachten is op het waaien, Later, indien, waar ik nu ben beland In het alsof van je likbare hals In het aaibare van nooit, het malse Vergeten dat ik ooit elders was, iets In mijn tellen vergeet, een […]
Uw wereld lacht om mij, uw lichaam huilt Uw lippen staan verbeten strak in lijn Uw woorden houden huis in mij, er schuilt Een demon in dat jurkje van satijn. Er is geen uitweg meer, dit moet zo zijn: Ik hef uw armen hoog, uw huid komt vrij, Het is een hemelpoort waardoor ik glij, Uw […]
Zie de ogen die in ogen breken, De kras op de puzzel van lippen, Het lied dat in de keel blijft steken, Rode kronkel in water, het dippen, Het beeld van een lach die weg blijft glippen. Ik heb haar altaar gevonden, de plek Die ons tot haar vernauwt, een stek Waar alle talen het […]
Jij bent verhelderend een stem in mij, Het klare vloeien van de klank tot taal & Heel de luister van muziek erbij, De zekerheid van evenwicht & schaal, De reine voortgang van een madrigaal. Het duistere waarin ik alles hoor Is bij die zang het antifone koor, Een antwoord dat slechts leegte is, De noodzaak […]
Ik zie u naakt in een veld vol kraaien, Uw billen kleven aan de vette kluiten Uw venusheuvel glinstert in de lage zon Uw ogen glimmen & u wil wat zeggen Maar ik leg u een vinger op de mond, & Met een weids gebaar onthul ik u De onvoldane stilte van dit land De […]
Wij zijn uit, meer buiten is er niet, Uw aarde lacht, riolen schuddebuiken, Ik zie de zon & in zijn wit verdriet U w adem was geloven, niet een lied De barst, uw toonzaal toekomst, bedrog Dat u harden wou, asperges in uw rug Het onomstotelijke, immens uw gelijk Hoe de vogels stil zijn van […]
Ik heb een lichaam nodig, een tegoed Waaraan onze schuld zich laven kan Het werkwoord neen dat je zo heerlijk doet De boete ik, afhankelijk daarvan, Een lege huls, het doden dat je kan. Ik lig gevild, mijn bloed ter dag stroomt uit U klemt mijn hoofd, het spuit eruit Mijn armen zijn een ader […]
In flitsen zie ik u, uw licht valt aan & Fragmentair uw klank slaat aan, gevaar Bent u, zoals een gele bloem blijft staan In het midden van een winterbos, staar Op het oog van de wereld, groot misbaar Van schoonheid, schreeuwende & dodelijk. Maar elk verzet is slechts verstandelijk Het voorhoofd brandt, het midden […]
[verzilvering] Uw licht maakt van mijn hok een kathedraal, Het vult de ruimte op tot aan de nok Ik kus uw huid als reine zonnestraal & Lach uw lach bij ‘t vallen van uw rok, U bent mijn lust & avondmaal, ik schrok. In het duister ligt u als betovering: Ik zie er schatten in, […]
[her story] Ik zal jou nog een ketting maken, zwaar, Of wou jij van een adelaar de hoge vlucht? Ik heb voor jou jouw eigen hemel klaar, Of wou jij uit mijn hel de diepste zucht? Ik laaf mij als een slaaf verslaafd aan tucht Of wou jouw tong mijn rijkdom proeven? Ik strooi mij […]
[revelatie] De kale takken met hun strak gebinte Steken blind in een brij van dichte mist: Er rest ons niets van het beminde, Ons verleden wordt tot wit gewist, & er is niemand anders die het mist. Wij worden langzaam van onszelf ontdaan: Jij kan niet wachten op een nieuw bestaan, Jij staat te springen […]
De nieuwe Dighter is extra dik (het is een wat verlaat dubbelnummer, 3 & 4 van de jaargang 2010) en rijkelijk gevuld met verzen maar ook een boeiend interview van Alain Delmotte met Bart Vonck die het werk van F.G. Lorca vertaalde, een vertaling waarvan de indringende Klaagzang voor Ingacio Sanchez Mejias is opgenomen, inclusief […]
(voor r.c.) De moeder aller dingen heeft geen wil, Zij heeft geen tijd, geen plaats, zij is heel leeg, Haar grote wit is donker, haar razen stil, Haar vorm brengt in het licht het licht teweeg & in het licht is zij wat zij het licht verzweeg. Jouw lach door parken zweeft & elke straat […]
[was het nu 187, 48 of 77?] Ik rijs uit eigen as & stijg & brand Mijn wonden helen snel voor nieuwe pijn De zeven onthoofdt de één in dit land Die door de eerste slag genekt wou zijn. Prometheus niet, noch Hydra’s venijn, & die Feniks van je vind ik ook maar niks. Jij gaat van ‘wel‘, naar […]
Door op de link hieronder te klikken kan u de eerste gecompileerde code van het LYLIA-programma downloaden, een pdf-bestand met een 50-tal dizains: LYLIA 1.0 Over dit bestand Dit bestand bevat de huidige stand van zaken wat betreft de tekstuele output van het Neo-Kathedraalse Creatieve Research & Developement programma dat de naam LYLIA meegekregen heeft. […]
[de verstrengeling van engelen] Ik lach het buiten uit dat in mij wil Het reine deel dat leeft van u vernielen: Dat leed, uw beeld staat immers eeuwig stil, Het is als glas & spiegelt onze zielen, Niets waardoor u alles kan bezielen. Wij staan niet hier, u bent daar niet als deel & Wat naar […]
In het rode blijft er nog het roze, Een wit waarin dit leven als gegoten zit Omvangrijkheid, wikkels rond het boze, Het geborgene ranke van de pit, Het wieken dat in elke schouder zit. Ten einde zal ik steeds het wijken zien Het schone dat jij in mij hebt gehad Jouw drang naar meer van […]
Hoe onvoorzichtig toch, & ondoordacht Dat ik jouw liefde wou, het volle niets Dat je in ons bed ten tonele bracht, De woorden die je sprak, dat holle iets, Waaraan ik mij kon spiegelen, het niets Dat niets ziet, het bulderen van schijn, Een waterval die steen & gras wou zijn, Mijn graf, omgeven door […]
Er komt een man, hij brengt jou mijn verhaal. Het is er triest, hij staart naar zijn voeten. Hij stamelt fel, kent niet zo goed onze taal. Hij zegt (echt) dat niemand hoeft te boeten, Dat alles goed is, niets nog hoeft te moeten. Jij ziet dan mij heel even, niet echt in dank, Jij […]
[whisky, fado, desengaño] Droefmonden drijven, het tedere sterft, De regen op daken herhaalt slechts de slaper In ritmisch verval, het doffe nu dat hij erft. De tuinen van toen, de lust, het later Verwelkt, alle hoop ligt brak in het water. Dreiging doemt op, armada’s aan kusten Gebrek aan geweld, men vraagt te berusten. Kinderen zingen, […]
[aubade] Achterwaarts bevrijding in de luchten ziet De nacht, waar ik mij boven zee & land Verhef & u ontwakend strelen kom, een lied Van licht dat in uw kamer klatert, hand Die uw gordijnen schuift & heft & zand Kust uit uw ogen deze mond van vuur, Minutieus uw huid voor ’t nieuwe uur. […]
[ein jeder engel ist schrecklich] Jij port & roert met stokken in de nacht, Op zoek naar mij: jij wil mij van de kaart. & Als jij mij dan raakt, is ‘t onverwacht & Schrik jij dat jij mij zo openbaart. Ik ben nochtans zoveel gezoek niet waard, Ik leef in jou heel stil & minuscuul, […]
[sneeuwpret met ogma] Hoor jij de stilte al, het klankgebrek Dat na de eerste sneeuw het land bedekt & Alle ruimte in een laagje wit betrekt? Zie jij de kraaien ook, elk dier een vlek Die naar het nachtzwart van de aarde bekt? Ruik jij buiten in de vrieskou ook het hout Dat in de kachels […]
[oprispingen uit de maag van nuerenberg] Alles is hier. Middenin dit licht ligt Het duister dat ik overdraag. Uw schijn Is hoe mijn vuur zich aards heeft ingericht: Links, rechts, ver, hoog, hoe vol is toch uw zijn! Mijn woorden branden niet, te veel venijn, Mijn verzen raken niet het weke van uw hals. Mijn klacht streelt niet het […]
[rotonde] Hier is alles. De nachten stapelen De lagen donker op de lagen zwart & Het duister komt de dag insijpelen, Maakt de ruimte droef & klein & hard. Ik leef mij in, het cijfer is mijn hart. Mijn grote zang roept universa t’rug, Ik gun de toekomst slechts mijn rug & Draai het vlieden […]
[berchem, bijna middernacht] De stad is glas. Hoge kerstversiering glanst In lage etalages. Drie koningen Op junkiebenen strompelen gekopstanst Onder de lens. Blauw. Een meisje wil zingen Van weleer (“mag ik u iets vragen, mijnheer?”). Er huist verlatenheid in alle dingen, & U ontsluit het feilloos keer op keer. Wij zijn u daarvoor dankbaar, lieve heer […]
[gedateerd] U schrijdt met in uw sleep een sterrenbeeld. Uw geest is het klare achter donkere luchten. Uw lichaam is van g*d ons meegedeeld. Uw luister is een kluister voor mijn zuchten. Nooit kan ik uw wezen nog ontvluchten. Ik spartel in het ijle als een ridicule zalm, Mijn woorden sterven uit tot lege galm […]
[verband] De deregulatie van de dienstregeling, Het bloed op de sporen, de grijze Smurrie, de subsidieregeling, Het boerse ontkennen van het wijze, Nijd in de liezen, vingers die wijzen Het gelijk dat niet ophoudt met het spijt Het stof wil maar niet onder het tapijt, De stem die breekt in het holst van de hal […]
[fatale schuld] Uw mond, uw kijken zo oneindig rond, Het raken van uw arm aan de mijne, Het frêle waaruit u toch zo klaar ontstond, Uw ochtend glorieus, uw adem lijnen, Waartussen ik geheel wou verdwijnen. Gij, die niets van u, ik die niets van mij Weerhield, uw ogen fel, uw zucht in mij […]
[lach] Als alles zo aan alles raken zou, Zoals uw adem toen aan de mijne, Dan was dit nu geen tijd die iemand wou: Geen oord, geen tel kan daar ooit verdwijnen, Waar niets haar uitgestrektheid vindt, lijnen Niets uitlijnen, alles trekt tot punt ineen. & Als ik zie hoe alles nu verdween, & Waar […]
[spiegelfase] Ik wend mij af & niets in mijn gelaat Zal u nog zichtbaar verontrusten ooit. Mijn ogen niet die zagen het verraad, Hoe het rechte rood werd omgeplooid & Hoe mijn hout met goud werd opgetooid. Mijn mond niet & het wrange in die hoek Waar het krulde ( mijn stem bloedt uit op […]
[het bestaan overwonnen] Noch nu, noch toen heeft zichtbaar ooit bestaan: Ik zag mijn kijken in uw ogen in Mijn ogen & uw beeld wou daar gaan staan & Niets van mij kon nog de wereld in, Want in uw ogen lag mijn hele zin. Nu vermijd ik dat men mij moet mijden, Mij moet zien, de […]
[via negativa] Het gezochte wil gevonden worden, Het verborgene onthuld. Elk afscheid Eist hereniging, elk einde een worden, Waarin het begin is, brug in de tijd. Elke liefde wordt gevoed door haat & nijd. Alle dingen hier op aarde dingen Naar de eenvoud, waar zij nog van zingen. Maar jij wil nooit meer heel & bij […]
[pas encore] Ik vind geen einde in dit zwart, nog niet, Mijn wil is dood, jouw lijf te ver van hier, Mijn einder reikt niet verder dan dit lied, & Wat ik zie is schijn & loos vertier, De lege omhaal van verlangen, sier, Waaraan ik ons verleden meet, het rijke, Dat ik in jou zag […]
[bloep] Er was jouw woord waarin mijn zin ging leven. Jouw woord verdween terwijl de zin nog klonk. De klank verging zoals je schoonheid even, Toen ik al het mooie in verdriet verdronk Omdat jij weigerde wat ik jou schonk. De wereld was voor jou: gevangenis Voor mij jouw zijn dat er niet langer is. […]
[dageraad] Nog eerder schiet de maan los uit haar baan Of brandt de zon in zwarte sintels uit Dan dat dit licht van ons wordt uit gedaan: Het vaste stralen van ons aards besluit Dat jou & mij in d’ hemelen ontsluit, Een eenheid die geen einde kent of vindt, Een schoonheid die de wrede […]