Categorie: LAÏS 0

Het is er, en dat is een obstakel

Met onyx bezet de zwiepstaart afschuift

Diep gefonkel in geheugensgroeven

Vergeef het, schone, dat het even niet

Ze zouden zo de toekomst herschrijven

Zijn begeerte is een blauwe vogel

’t Is in het gemis dat het zich nog vindt

Het had vandaag iets kalms in zich, gewicht

Het telt de tijden, tientallen dagen, uren

Het speelt nu hand, met jaren als plooien

Het heeft in handen nu: totaliteit.

In het uitharden van doelloze duur

Elk uur dat het hier tot zichzelf verduurtelke seconde dat het tot het verwordt,gevangen in de nood die duurt en duurt,de roes en verdoving waarin het zich stort:het zegt wat het is, benoemt wat er schort.Elke adem in, adem uit, deze stilstandin beweging, deze schrijvende handvergroot de laster, betekent zijn huidmet zwerende leugens, en haat […]

’t Is een het in ’t diepst van zijn gedachten

Twee veulens die een ogenblik en stug

Soms, het stoot zich aan een wonde open

Het hield haar adem in zijn adem vast

LAIS, leegte die is, aards paradijs,

Het heeft de vleugels in de kast gelegd

D’eeuwigheid is het rijk van de orde

Het zoekt het, een gat in het midden, graf

Het beeft. Het heeft geen angst meer voor de dood.De tijd die er was, is gans opgeteld:haar ster bij verte, de lust bij de nood,de schoonheid verpakt, benoemd voor het geld.’t Moment is voorbij. ’t verhaal is verteld.’t Zingt van de leegte, het voegt stem erbij.De dood is een tel, ook dat snelt voorbij.Wat het […]

Gestaag verstrijken de ultimata

Begrijp het ook in termen van oorlog

In het rot van het zijn vieren de nijd

Het heeft haar lief, dit lief, zoals de zon

Het sneed vannacht diep in de gedachten:dit is goed, dat slecht; dat was het, dit zij.Zoiets viel van het wel te verwachtenmaar ’t doet heus wel pijn om het zo te zijndus dichtte het maar vlug de kerf met wijn.De waarheid is dat het nergens wat ziet,dat het niets wil omarmen omdat het niets zietdan […]

Het ziet tragedie evident en klaar

Het droomt weer in verzen. Haar stem is zacht

Het was nog halfgod toen. Weinig nadien

Het heeft plezier, vermomd als ongeluk.

Het is het kwijt maar het blijft toch gezocht.Er kwam een meid, van ’t plezier en voor poen– geld geurt in de boezem – ’t lijf werd verkochtals storm, rijzende, vallend en plots, toen:het vindt een verband, toendra en zoen.Tomeloos. Alsof het ooit teugels had.Adelijk, dodelijk, glad als een pad,met kennis in de overdracht, een […]

Geef het regen, het wolkt nat in haar hand;

Niets is het nog: vermoeid, vervloekt, gehaat,

Verfoeid is het, men duldt het bij gebrek

Vervloekt is het, dolgedraaid in zichzelf,

Weerloos is het, in staat van genade

Vermoeid is het, de ogen parelen

Fragiel is het, doorschijnend in de wind

Ontdaan is het van liefde, leed en luister